Εύβοια

Η Εύβοια, το δεύτερο μεγαλύτερο σε έκταση νησί της Ελλάδας του οποίου η δυναμική έχει αναγνωριστεί τα τελευταία χρόνια , χαρακτηρίζεται από έντονες εναλλαγές μεταξύ του κλίματος στις διάφορες περιοχές, με το βόρειο μέρος να εμφανίζει το πιο ψυχρό κλίμα, το κεντρικό να είναι το πιο θερμό, ενώ το νότιο μέρος έχει τα χαρακτηριστικά των Κυκλάδων με τους έντονους ανέμους και την ξηρασία.

Στην κεντρική Εύβοια, στο Ληλάντιο πεδίο, που βρίσκεται λίγο έξω από την πόλη της Χαλκίδας εκτείνεται το μεγαλύτερο μέρος του Ευβοϊκού αμπελώνα. Σε αυτόν συγκαταλέγονται και οι αμπελώνες που βρίσκονται πολύ κοντά στην Χαλκίδα αλλά διοικητικά ανήκουν στον νομό Βοιωτίας και περιλαμβάνει τις περιοχές Ριτσώνα και Βαθύ. Οι περισσότεροι αμπελώνες που βρίσκονται σε πεδινές εκτάσεις είναι φυτεμένοι κυρίως από Σαββατιανό, Ροδίτη και λευκή Κουντούρα παράγοντας κρασιά μαζικής κατανάλωσης, με μεγάλο μέρος της παραγωγής να προορίζεται για ρετσίνα. Οι καλύτεροι αμπελώνες, τα σταφύλκια των οποίων χρησιμοποιούνται για την παραγωγή αξιόλογων οίνων, είναι φυτεμένοι στις ορεινές περιοχές και ιδιαίτερα στους πρόποδες της Δίρφης. Καλλιεργούνται με μεγάλη επιτυχία πολλές ποικιλίες, τοπικές αλλά και διεθνείς. Οι προσπάθειες των παραγωγών,να αναβιώσουν ξεχασμένες ποικιλίες αλλά και να αξιοποιήσουν τις ελληνικές και διεθνείς ποικιλίες έχουν διαδραματίσει σπουδαίο ρόλο στην ανάδειξη της δυναμικής της Εύβοιας. Οι ποικιλίες που συναντάμε περισσότερο είναι οι λευκές Μαλαγουζιά, Ασύρτικο και Sauvignon Blanc και οι ερυθρές Syrah, Grenache και Merlot. Η Μαυροκουντούρα, όπως καλείται στην περιοχή η Μανδηλαριά, είναι μια ποικιλία που μετά από πολλούς πειραματισμούς άρχισε να δίνει εξαιρετικά κρασιά, με έντονο χρώμα και αρώματα κόκκινων και μαύρων φρούτων, μπαχαρικών και σοκολάτας.

Στη Βόρεια Εύβοια που μπήκε πρόσφατα, αλλά δυναμικά στον οινικό χάρτη καλλιεργούνται σχεδόν οι περισσότερες ποικιλίες που καλλιεργούνται και στην κεντρική. Από εδώ ξεκίνησε η αναβίωση της σπάνιας ερυθρή ποικιλίας Βραδυανό και εξαπλώνεται σιγά σιγά, όχι μόνο στην Εύβοια αλλά και σε όλη την Στερεά Ελλάδα.

Στο νότιο άκρο του νησιού, στην Κάρυστο ευδοκιμούν κυρίως οι λευκές ελληνικές αιγαιοπελαγίτικες ποικιλίες, Αθήρι, Ασύρτικο και Αηδάνι αλλά και ο Ροδίτης και η Μαλαγουζιά ενώ από κόκκινες συναντάμε το Λιάτικο και την Μανδηλαριά. Αξιοσημείωση είναι η παραγωγή γλυκών κρασιών στην περιοχή.

Η Έυβοια διαθέτει επτά Π.Γ.Ε. εκ των οποίων οι τέσσερεις αφορούν Ρετσίνες, τις Ρετσίνα Ευβοίας, Γιάλτρων, Χαλκίδας και Καρύστου. Οι υπόλοιπες τρεις είναι η Π.Γ.Ε Εύβοια που θεσπίστηκε μόλις το 2009, η Π.Γ.Ε. Ληλάντιο πεδίο και η Π.Γ.Ε. Κάρυστος.