9 ολοκαίνουριες προτάσεις που θα μας απασχολήσουν πολύ!

Έχει περάσει ένας μήνας και κάτι από το Οινόραμα και ακόμα σκεφτόμαστε τα κρασιά που δοκιμάσαμε. Στα προηγούμενα κείμενα που αφορούσαν κρασιά που ξεχώρισαν, πολλά ήταν ολοκαίνουριες προτάσεις! Σε αυτό το κείμενο θα είναι όλες (σχεδόν) καινούριες προτάσεις. Θα μας πείτε τώρα βέβαια, ότι και γιορτή να ήταν θα είχαν περάσει οι 40 μέρες! Κάλιο αργά παρά ποτέ, όμως!

Albarino 2017, Μερκούρη

Αν έπρεπε να περιγράψουμε το καινούριο λευκό κρασί του Κτήματος Μερκούρη με μία μόνο λέξη, αυτή θα ήταν το ‘νόστιμο’. Αν θα βάζαμε ακόμα μία θα ήταν το ‘απίστευτα νόστιμο’. Το Albarino, μία ποικιλία που διαπρέπει σε Ισπανία και Πορτογαλία, φαίνεται ότι μπορεί να διαπρέψει και στην Ελλάδα. Η φρεσκάδα, η ζωηρή οξύτητα, τα εσπεριδοειδή, τα πυρηνόκαρπα φρούτα και τα λουλούδια δημιουργούν ένα κρασί που θα ταιριάξει πολύ στο Ελληνικό καλοκαίρι! Μαζί με το Albarino δοκιμάσαμε και ένα όμορφο, δροσερό ερυθρό από Μαυρούδι, το Heritage 2017. Ένα ολοκαίνουριο απολαυστικό κόκκινο, με καθαρότητα φρούτου και μαλακές τανίνες που άνετα μπορεί να καταναλωθεί και σε υψηλές θερμοκρασίες, παρέα με ψάρι! Το ‘μειονέκτημα’ του είναι ότι οι φιάλες είναι πολύ λίγες! 

Σκυτάλη 2016, Οινοποιείο Χατζηδάκη

Ένα καινούριο κρασί από το Οινοποιείο Χατζηδάκη, που δεν θα μπορούσε να έχει άλλο όνομα. Σκυτάλη! Το να γράψουμε για την συμβολή του Χαρίδημου Χατζηδάκη στο Ελληνικό κρασί, είναι περιττό! Το να γράψουμε ότι η απώλεια ήταν τεράστια είναι και πάλι περιττό. Θα πρέπει όμως να πούμε, ότι δοκιμάζοντας αυτό το καινούριο κρασί, που έφτιαξε ο Χαρίδημος και τελειοποίησε η ‘ομάδα’ του, αισιοδοξούμε ότι η πορεία αυτού του οινοποιείου με τους ανθρώπους που πήραν την σκυτάλη, θα είναι λαμπρή! Ένα κρασί που θυμίζει τον δημιουργό του, ένα εξαιρετικό και τυπικό Ασύρτικο και μια φιάλη ζωγραφισμένη από την Στέλλα Χατζηδάκη, που έχει αναλάβει να συνεχίσει αυτό το σπουδαίο έργο!

Hoof & Loor 2017, Τρουπής

Λοιπόν, έχουμε και λέμε: Υψόμετρο 700 μέτρα, περιοχή Λιθαράκια – Μαντινεία, ποικιλία Μοσχοφίλερο, ελάχιστες παρεμβάσεις και προσθήκη μικρής ποσότητας θειώδους στην αρχή της οινοποιήσης, ζύμωση με τις ιθαγενείς ζύμες, μέρος του χυμού -για την ακρίβεια το μισό- ζυμώνει παρουσία των στεμφύλων, ωρίμαση για 3 μήνες με τις οινολάσπες, εμφιάλωση χωρίς φιλτράρισμα. Το αποτέλεσμα: ένα υπέροχο, ζουμερό και φινετσάτο ροζέ, φουλ στα εσπεριδοειδή και τα λουλούδια, από το οινοποιείο Τρουπή, ένα ανερχόμενο οινοποιείο που στοχεύει στην κορυφή!

Μοσχοφίλερο ροζέ 2017, Κτήμα Τσέλεπου

Μάλλον το έχετε καταλάβει ότι μας αρέσει το Μοσχοφίλερο και πιστεύουμε πολύ σε αυτή την ποικιλία! Και ένας από τους ανθρώπους που έχει συμβάλει τα μέγιστα στην ανάδειξη της είναι αναμφισβήτητα ο Γιάννης Τσέλεπος, στην συλλογή του οποίου υπάρχουν ήδη 3 διαφορετικές εκφράσεις Μοσχοφίλερου. Τι έλειπε όμως από την ‘συλλογή’ του? Ένα ροζέ κρασί από Μοσχοφίλερο! Το περιμέναμε καιρό αλλά άξιζε η αναμονή! Ένα τριανταφυλλένιο ροζέ που θα σας αποπλανήσει! Αφεθείτε!

Ξινόμαυρο ροζέ 2017, Μπουτάρης

Το πρωτοδοκιμάσαμε στα Βοροινά, το ξαναδοκιμάσαμε και στο οινόραμα. Το νέο ακυκλοφόρητο ροζέ από την οινοποιία Μπουτάρη, είναι δροσερό, ζουμερό και όμορφα φρουτένιο. Έχει ότι μπορούμε να περιμένουμε από ένα Ξινόμαυρο και είναι δεδομένο ότι αυτή η χαρισματική ποικιλία, δίνει σαγηνευτικά ροζέ κρασιά! Ανυπομονούμε να δούμε το όνομα του και να γευτούμε την δροσιά του και τα κερασοφράουλα!

ΡΟΕΣ Carignan 2017, Oenotropai

Για να είμαστε ειλικρινείς, δεν είχαμε ξαναδοκιμάσει κρασιά από αυτό το οινοποιείο, που πραγματικά μας κέρδισε. Αρχικά μας έκανε εντύπωση ότι όλα τα κρασιά προέρχονταν από διεθνείς ποικιλίες. Όπως μας είπε ο Βασίλης Καπόπουλος, ο πατέρας του φύτεψε τα αμπέλια αρχές της δεκαετίας του 80, στο Ζευγολατιό της Μεσσηνίας. Τώρα στην προσπάθεια αναδιάρθρωσης του οικογενειακού αμπελώνα, δίνεται έμφαση και στις γηγενείς ποικιλίες. Τα κρασιά που δοκιμάσαμε ήταν όλα πολύ καλά! Μας άρεσε και το κομψότατο Tempranillo και το εκλεπτυσμένο Chardonnay, αυτό όμως που έκλεψε την παράσταση ήταν το Carignan 2017, ένα ερυθρό κρασί με απίστευτη φινέτσα, υψηλή οξύτητα, βάθος φρούτου και ωραία γλυκά μπαχάρια, αν και πολύ φρέσκο ακόμα.

Mov Prephylloxera 2015, Πετρακόπουλος

Από την Μαυροδάφνη είναι σίγουρο ότι θα δούμε μεγάλα ερυθρά ξηρά κρασιά! Αυτό εδώ από την Κεφαλλονιά βάζει σίγουρα υποψηφιότητα! Φρούτο από παλιό αμπέλι που δεν έχει ‘χτυπηθεί’ από φυλλοξήρα και η ηλικία του υπολογίζεται στα 60-70 έτη, προσθήκη θειώδους μόνο στην αρχή της οινοποίησης και παλαίωση σε δύο δρύινα βαρέλια 300lt, το ένα καινούριο και το άλλο ‘παλιό’, για δύο χρόνια. Κομψότητα και συμπύκνωση, πυκνό και πεντακάθαρο σκούρο φρούτο, ευγενικές τανίνες και διάρκεια! Αναμένεται να κυκλοφορήσει αρχές Μαΐου, με τιμή περίπου στα 40 €, που αν και σε πρώτη ανάγνωση φαίνεται υψηλή, σκεπτόμενοι την περιορισμένη παραγωγή και την ποιότητα του την θεωρούμε λογική.

Νάουσα Άλτα 2015, Θυμιόπουλος

Το Ξινόμαυρο είναι μία σπουδαία ποικιλία και δεν χωράει αμφιβολία πάνω σε αυτό. Για να απολαύσουμε κρασιά όμως από αυτή την ποικιλία έπρεπε να έχουμε πολύ υπομονή και να περιμένουμε να ‘μαλακώσουν’. Το τοπίο αλλάζει και το Ξινόμαυρο μεταχειρίζεται με πολλούς τρόπους ανάλογα με το στιλ του κρασιού. Μπορούμε πια να πιούμε ένα Ξινόμαυρο φρέσκο, για να απολαύσουμε τα κόκκινα φρούτα και τα ανθικά στοιχεία που βγάζει χωρίς να μας ‘ταλαιπωρούν’ οι έντονες τανίνες και να πρέπει να περιμένουμε καμιά δεκαετία. Σε αυτό το στιλ ανήκει και η νέα πρόταση του Απόστολου Θυμιόπουλου που μας άρεσε πολύ, ένα δροσερό και φρέσκο Ξινόμαυρο με ζωηρό φρουτώδη χαρακτήρα.