Ζάκυνθος

Η αμπελουργική και η οινική ιστορία της Ζακύνθου είναι μακρά καθώς υπάρχουν ιστορικά στοιχεία που μαρτυρούν ότι ήταν ο κύριος σταθμός ανεφοδιασμού με κρασί των πλοίων που ταξίδευαν στη Μεσόγειο. Στο νησί σημειώνεται ιδιαίτερη ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια με τα κρασιά της να αρχίζουν να βγαίνουν και εκτός ορίων του νησιού.

Η Ζάκυνθος χαρακτηρίζεται από την καλλιέργεια πολλών διαφορετικών ποικιλιών, οι σημαντικότερες από τις οποίες είναι οι λευκές Γουστολίδι, Σκιαδόπουλο, Μοσχατέλλα, Παύλος και Ρομπόλα και οι ερυθρές Αυγουστιάτης, Μαυροδάφνη και Σκυλοπνίχτης.

Το νησί διαθέτει μια Ονομασία κατά Παράδοση, την ΠΓΕ Βερντέα. Παραδοσιακά τα κρασιά αυτά είχαν βαθύ χρώμα, εσκεμμένη οξείδωση, υψηλό αλκοόλ και υψηλή οξύτητα. Στις μέρες μας το στυλ έχει αλλάξει με σκοπό να είναι πιο προσιτό και πιο εμπορικό στο ευρύ κοινό. Το χρώμα είναι λιγότερο έντονο, το αλκοόλ δεν ξεπερνά το 13,5% και το ποσοστό της οξείδωσης περιορισμένο. Το 2010 θεσπίστηκε άλλη μία Π.Γ.Ε. η Π.Γ.Ε. Ζάκυνθος.