Η Μαλαγουζιά του Κώστα Λαζαρίδη στα 900 μέτρα υψόμετρο
To οινοποιείο Κώστα Λαζαρίδη δεν χρειάζεται συστάσεις! Έτσι για την εισαγωγή, να πούμε ότι το 1992 ο Κώστας Λαζαρίδης ξεκινάει την δική του πορεία στην Δράμα και συγκεκριμένα στην περιοχή της Αδριανής, κατέχοντας σήμερα 2085 στρέμματα αμπελώνων, νούμερο αρκετά μεγάλο για τα Ελληνικά δεδομένα! Το 2006 ‘κατεβαίνει’ στην Αττική και δημιουργεί την Οινότρια Γη Κώστα Λαζαρίδη στο Καπανδρίτι εκμεταλλευόμενος άλλα 200 στρέμματα στις παρυφές της λίμνης Μαραθώνα. Συνολικά ο Κώστας Λαζαρίδης μετρά 35 ‘τρύγους’, με τους 25 από αυτούς να είναι στο Domaine Costa Lazaridi (και αργότερα στην Οινότρια Γη).
Αφορμή για το σημερινό κείμενο είναι ο νέος αμπελώνας που δημιούργησε στην περιοχή της Δράμας και συγκεκριμένα στο Κατάφυτο του δήμου Νευροκοπίου, και το πρώτο κρασί που δοκιμάσαμε από αυτόν τον αμπελώνα.
Η υψηλή ποιότητα όλων των κρασιών του Κώστα Λαζαρίδη αλλά και η δυναμική της περιοχής της Αδριανής είναι αδιαμφισβήτητη! Στο οινοποιείο όμως στοχεύουν συνεχώς ψηλότερα, έτσι αναζήτησαν έναν αμπελώνα που να ευνοεί ακόμα περισσότερο την καθαρή αρωματική ένταση των ποικιλιών (κυρίως των λευκών) αλλά και να πειραματιστούν σε ακόμα υψηλότερα υψόμετρα. Η αναζήτηση τους οδήγησε στο Κατάφυτο, μία περιοχή βορειοδυτικά της Δράμας, σε υψόμετρο 800 – 930 μέτρων, που συναντάμε κάποιες από τις χαμηλότερες θερμοκρασίες όλης της χώρας.
Αν και το ρίσκο με τους ανοιξιάτικους παγετούς είναι υψηλό, το σημείο συγκεντρώνει πολλά πλεονεκτήματα. Το έδαφος είναι αμμοαργιλωπηλώδες, η έκθεση στον ήλιο ανατολική και νοτιοανατολική και η διαφορά των θερμοκρασιών ανάμεσα στην μέρα και την νύχτα (που ευνοεί την δημιουργία αρωματικών κρασιών) μεγάλη. Η έκταση που έχει αγοραστεί από το οινοποιείο είναι 200 στρέμματα, οι φυτεύσεις ξεκίνησαν το 2014 και έχουν ήδη φυτευτεί τα πρώτα 135. Ο αμπελώνες είναι ξερικός και η πυκνότητα φύτευσης 450 φυτά/στρέμμα. Προς το παρών έχουν φυτευτεί μόνο λευκές ποικιλίες και συγκεκριμένα 80 στρέμματα με Sauvignon Blanc, 20 με Βιδιανό και 15 με Μαλαγουζιά. Έχουν επίσης φυτευτεί 20 στρέμματα με Riesling, μια σπουδαία ποικιλία που όμως δεν τα έχει πάει πολύ καλά στον Ελληνικό αμπελώνα, οπότε θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τα αποτελέσματα από αυτόν τον αμπελώνα που σίγουρα έχει τα ‘εφόδια’ για να μας δώσει ‘καλά’ Riesling. Ανάλογα με τα αποτελέσματα των πρώτων κρασιών θα καθοριστούν και οι ποικιλίες με τις οποίες θα φυτευτούν τα υπόλοιπα στρέμματα, όπου δεν αποκλείεται να συμπεριλαμβάνουν και κάποιες ερυθρές.
Το πρώτο κρασί που εμφιαλώθηκε από αυτόν τον αμπελώνα είναι η Μαλαγουζιά. Eίχαμε το ‘προνόμιο’ να το δοκιμάσουμε, σε ένα δείπνο που διοργανώθηκε στο εστιατόριο Aleria, με οικοδεσπότες τον Γεράσιμο Λαζαρίδη και τον Γιάννη Οξυζίδη, οινολόγο του Κτήματος.
Πριν ξεκινήσουμε να ‘γράφουμε’ για το κρασί να πούμε ότι αυτές οι πρώτες (πειραματικές) φιάλες, που ήταν μόνο 900, δεν θα ‘βγουν’ στην αγορά. Το κείμενο γράφτηκε γιατί το κρασί ήταν πραγματικά πολύ καλό, κάτι που μας εξέπληξε με δεδομένο ότι ο αμπελώνας είναι πολύ νεαρός ακόμα και μόλις τριών ετών! Οπότε θα κάνουμε υπομονή και θα περιμένουμε τα κρασιά από την χρονιά του 2017, που αν όλα πάνε καλά θα βγουν στην αγορά την Άνοιξη του 2018.
Στο κρασί τώρα: Πρόκειται για μία πολύ κομψή Μαλαγουζιά, με αισθητή οξύτητα που της χαρίζει φρεσκάδα και ζωντάνια, κάτι που δεν συναντάμε συχνά σε κρασιά από αυτή την ποικιλία, και απίστευτη νοστιμιά στο στόμα. Τα αρώματα της δεν ‘φωνάζουν’ αμέσως Μαλαγουζιά, όπου κυριαρχούν τα εσπεριδοειδή και τα πυρηνόκαρπα φρούτα με κάποιες νύξεις λευκών λουλουδιών. Δεν εντοπίσαμε την ‘μοσχατίζουσα’ πλευρά της ποικιλίας, που είναι αναμενόμενο λόγω του υψηλού υψομέτρου. Θα πρέπει να πούμε ότι υπήρχαν κάποια αναγωγικά αρώματα, όχι όμως ενοχλητικά, αλλά με την μορφή του ορυκτού και καπνιστού χαρακτήρα, που είχαν ενσωματωθεί όμορφα μέσα στο κρασί.
Δοκιμάσαμε το κρασί με την καταπληκτική χορτόπιτα του Γκίκα Ξενάκη και ο συνδυασμός ήταν πολύ πετυχημένος, αφού το πιάτο κατάφερε να βγάλει στην επιφάνεια τον φυτικό χαρακτήρα αλλά και την γλύκα της ποικιλίας και να κάνει το κρασί να φαίνεται ‘πιο Μαλαγουζιά’. Το ίδιο συνέβη και με την θαλασσινή μαγειρίτσα με χτένια και μύδια, που επίσης έδεσε υπέροχα με το κρασί.
Σίγουρα πρόκειται για μία από τις δροσερότερες εκφράσεις της Μαλαγουζιάς, που μας άρεσε πολύ και αν αναλογιστούμε το πολύ νεαρό των αμπελιών, θεωρούμε ότι πρόκειται για ένα κρασί που θα μας απασχολήσει πολύ στο μέλλον δίνοντας μία πολύ ενδιαφέρουσα διάσταση στην ποικιλία.
Περιμένουμε λοιπόν με ανυπομονησία και τις επόμενες χρονιές της Μαλαγουζιάς του Κώστα Λαζαρίδη, από το υψηλότερο υψόμετρο (900 μέτρα) που έχουμε δει την ποικιλία!
…..Μαριάννα
