Κολοκυθοανθοί γεμιστοί & Peplo
Έρχεται ο μπαμπάς των φίλων σου, που σε φιλοξενούν στο σπίτι τους στα ορεινά της Φθιώτιδας στα 700 μέτρα υψόμετρο, από τον κήπο του αγκαλιά με καμιά τριανταπενταριά κίτρινα λουλουδάκια από τις κολοκυθιές. Μαγειρέψτε τα μας λέει! Τα κοιτάμε, μας κοιτούν! Για την ακρίβεια εμείς τα κοιτάμε με μία μικρή απόγνωση και αυτά πολύχρωμα όπως είναι γελάνε από τις φάτσες μας και την έκφραση του ‘ποπό τι τα κάνουμε τώρα’ που έχουν πάρει! Πήραν την εκδίκηση τους που κόπηκαν!
Μετά το πρώτο σοκ, πήραμε μπρος! Παίρνουμε δύο τηλέφωνα. Το ένα στην Εύβοια μας λέει ότι τα κάνουμε σκέτα με ρύζι και μυρωδικά στην κατσαρόλα. Το άλλο τοπικό, μας λέει ότι τα κάνουμε με κιμά και ντομάτα στον φούρνο. Ρωτάμε και τον κύριο Δημήτρη που τα φρόντιζε τόσο καιρό και ήταν κατηγορηματικός! Με κιμά στον φούρνο. Ο φούρνος δεν είναι πρόβλημα σε αυτό το χωριό ακόμα και στον καύσωνα αφού το βράδυ κοιμάσαι με χοντρή κουβερτούλα! Το επόμενο βήμα μίας σύγχρονης ‘μαγείρισσας’ είναι να ‘γκουγκλάρει’, να διαβάσει δύο τρεις συνταγές και μετά να βγάλει την δική της!
Τσιγαρίσαμε μισό κιλό κιμά με ένα μεγάλο κρεμμυδάκι, προσθέσαμε ένα μεγάλο φλυτζάνι ρύζι για γεμιστά και δύο φρέσκες ντοματούλες τριμμένες. Αλάτι και πιπεράκι φυσικά! Έως εδώ καλά! Ήρθε και η ώρα να τα γεμίσουμε. Πόσο βάζεις μέσα? Πως τα κλείνεις? Στην αρχή βάζαμε λιγότερη γέμιση. Όταν είδαμε ότι μας έμενε πολύ γέμιση αρχίσαμε να τα ‘παραγεμίζουμε’. Μετά πόσο νερό βάζουμε και πόσο λάδι! Νερό μέχρι την μέση του ταψιού είπε το τηλεφώνημα! Επιτέλους μπήκαν στον φούρνο! Μετά την πρώτη ώρα αρχίζαμε να δοκιμάζουμε γιατί δεν ξέραμε πότε θα ήταν έτοιμα! Δύο ωρίτσες ήθελαν τελικά στους 190 βαθμούς. Η τύχη του πρωτάρη ήταν με το μέρος μας! Ήταν πεντανόστιμα!
Μετά από τόσο κόπο χρειαζόμασταν ένα δροσερό μπουκάλι κρασί! Ευτυχώς εδώ δεν έπρεπε να πάρουμε τηλέφωνα ή να γκουγκλάρουμε, η επιλογή του κρασιού ήταν το εύκολο μέρος για εμάς. Τα λευκά δεν μας πολυπήγαιναν, ένα ελαφρύ κόκκινο θα μπορούσαμε να το τολμήσουμε αλλά ήταν μεσημέρι και το αποφύγαμε. Ένα νόστιμο και σύνθετο ροζέ κρασί έμοιαζε η ιδανική λύση! Έτσι την ώρα που έμπαινε στον φούρνο το ταψί μπήκε και μία φιάλη από το Peplo του Γιώργου Σκούρα στο ψυγείο! Από την πρώτη στιγμή που δοκιμάσαμε αυτό το γοητευτικότατο χαρμάνι Μαυροφίλερου, Αγιωργίτικου και Syrah, το ξεχωρίσαμε (το γράψαμε άλλωστε εδώ)! Τώρα που έδεσε άψογα με τους κολοκυθοανθούς μας, το λατρέψαμε! Ο συνδυασμός ήταν υπέροχος!
