Τώρα, σε πέντε ή σε δέκα?

Και τώρα και σε πέντε και σε δέκα είναι η απάντηση! Η πρώτη ‘λίστα’ του 2018, περιλαμβάνει κρασιά που έχουν την δυνατότητα να παλαιώνουν, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορούμε να τα απολαύσουμε φρέσκα. Έτσι λοιπόν οι προτάσεις μας περιλαμβάνουν κρασιά που θα τα πιούμε τώρα σε πέντε ή σε 10 χρόνια και εκτιμούμε ότι θα είναι το ίδιο απολαυστικά, αλλά με διαφορετικό χαρακτήρα βέβαια! Και επειδή αν πηγαίναμε στον παγκόσμιο αμπελώνα, δεν θα ξέραμε από που να το πιάσουμε και που να το αφήσουμε, θα μείνουμε στον Ελληνικό μόνο. Που και εδώ οι επιλογές θα μπορούσαν να είναι πολύ περισσότερες. Θα μας λείψουν από τις προτάσεις τα αφρώδη κρασιά, που αν και έχουμε κάποια Ελληνικά στο μυαλό μας, δεν είμαστε σίγουρες ότι θα ‘πιάσουν’ την δεκαετία από τώρα, καθώς και τα ροζέ που σπάνια παλαιώνουν.

Ροδίτης Τετράμυθος 2016

Έχουμε ξαναγράψει για την δυνατότητα παλαίωσης αυτή του κρασιού, συμμετέχοντας σε μία κάθετη γευστική δοκιμή, που μας εξέπληξε. Ροδίτης από την Αιγιαλεία (ΠΟΠ Πάτρα), που σίγουρα μας χαρίζει την φρεσκάδα και τον τραγανό του χαρακτήρα αν το πιούμε τώρα. Θεωρούμε όμως ότι στα 5 χρόνια θα βγάλει και αυτό τον ορυκτό χαρακτήρα που μας αρέσει, ενώ στην δεκαετία μπορεί να εμφανίσει ξηροκαρπάτα και μελένια στοιχεία. Με 8,5 € άλλωστε αξίζει να το πιούμε τώρα αλλά σίγουρα και να ρισκάρουμε να αφήσουμε 5-6 φιάλες για αργότερα!

Ήδυσμα Δρυός Chardonnay 2016, Τέχνη Οίνου

Και αυτό το έχουμε δοκιμάσει σε κάθετη γευστική δοκιμή με κρασιά που ξεπερνούσαν την δεκαετία και μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι είναι ένα κρασί που αξίζει να το περιμένουμε. Ένα βαρελάτο Chardonnay με αρκετά εξωτικό χαρακτήρα από την Δράμα και πολύ καλή σχέση τιμής ποιότητας. Πίνεται τώρα απολαμβάνοντας τον ζουμερό του χαρακτήρα και τα γλυκά αρώματα του, σίγουρα θα αναπτύξει ένα πιο ‘σοβαρό’ και ώριμο χαρακτήρα μετά από 4-5 χρόνια. Για όσους σας αρέσουν τα αποξηραμένα φρούτα, οι ξηροί καρποί και τα αρώματα γης, είναι πολύ πιθανό να τα βρείτε σε αυτό το κρασί στα 8-10 χρόνια του.

Σαντορίνη βαρέλι Σιγάλας 2016

Δεν γίνεται να λείπει μία Σαντορίνη, από αυτές τις προτάσεις! Για την ακρίβεια, θα μπορούσε να είναι γεμάτο με Σαντορίνες αυτό το κείμενο. Επιλέξαμε όμως μία βαρελάτη εκδοχή και συγκεκριμένα του Πάρι Σιγάλα. Ένα κρασί με πολύ ωραία ενσωματωμένο το βαρέλι, με αισθητά τα εσπεριδοειδή και το ροδάκινο, την οξύτητα στα ύψη και αυστηρή, προς το παρόν, δομή. Σε όσους αρέσει η ‘αυστηράδα’ και το βαρέλι, θα το απολαύσουν τώρα. Όσοι θέλουν την ορυκτότητα του Ασύρτικου και γενικότερα πιο σύνθετο χαρακτήρα θα πρέπει να το περιμένουν 4-5 χρόνια, ενώ αν έχετε την υπομονή θεωρούμε ότι φτάνει άνετα την 10ετία αναμένοντας να αναπτύξει ένα ακόμα πιο πολύπλοκο και πιο ξηροκαρπάτο χαρακτήρα.

Νάουσσα Μπουτάρη 2015

Για την δυνατότητα παλαίωσης του Ξινόμαυρου δεν χρειάζεται να γράψουμε πολλά. Είναι δεδομένη. Από όλα όμως τα Ξινόμαυρα επιλέγουμε να σας προτείνουμε ένα αρκετά ‘ταπεινό’, με τρέχουσα τιμή χαμηλότερη των 9 ευρώ, την ατμομηχανή του οινοποιείου Μπουτάρη στην Νάουσα, που αποδεδειγμένα μπορεί να εξελιχθεί όχι μόνο για 5 ή 10 χρόνια αλλά και για πολύ περισσότερα! Αν το πιείτε τώρα θα απολαύσετε τον ζωντανό του χαρακτήρα, τα αρώματα των κόκκινων φρούτων, των γλυκών μπαχαρικών, την φυτικότητα αλλά και των διακριτικών λουλουδιών, με τανίνες που αν και αισθητές δεν χρειάζεται να επιστρατεύσετε το πιο ‘ζόρικο’ κρέας για να το συνοδεύσετε, καθώς είναι αρκετά ευγενικές για τα δεδομένα της ποικιλίας. Σε πέντε χρόνια θα έχει ακόμα περισσότερη κομψότητα και ‘φιλικότητα’, ενώ εκτιμούμε ότι σε 10 χρόνια θα έχει βγάλει ακόμα πιο σύνθετο χαρακτήρα με πιο ώριμα αρώματα.

Κτήμα Μέγα Σπήλαιο ερυθρό 2011

Ακόμα μία πρόταση από την Αιγιαλεία! Ένα χαρμάνι δύο ερυθρών  γηγενών ποικιλιών της Πελοποννήσου, η Μαυροδάφνη και το σπάνιο Μαύρο Καλαβρυτινό σε ποσοστό 60/40 αντίστοιχα, από τον πανέμορφο αμπελώνα του Μεγάλου Σπηλαίου στα Καλάβρυτα σε υψόμετρο 800 μέτρων. Τα αρώματα του είναι ζωηρά και θυμίζουν μαύρα φρούτα, μπαχαρικά, βότανα, βανίλια μαζί με κάποιες απαλές νύξεις δέρματος. Στο στόμα είναι γεμάτο, με αρκετές αλλά πολύ καλά δουλεμένες τανίνες και αισθητή οξύτητα. Πίνεται πολύ ευχάριστα τώρα, στα περίπου 6 χρόνια του, σίγουρα θα είναι ακόμα πιο πολύπλοκο σε 5-6 χρόνια, ενώ έχει την δομή να αγγίξει την δεκαετία από τώρα.

Κτήμα Κατσαρού ερυθρού 2011

Και ένα κόκκινο από διεθνείς ποικιλίες, το Cabernet Sauvignon (80%) και το Merlot (20%) που εκεί στο Όλυμπο και συγκεκριμένα στην περιοχή της Κρανιάς δίνουν ένα σπουδαίο και πληθωρικό ερυθρό κρασί με άφθονο μαύρο φρούτο, βανίλια, γλυκόριζα και μελάνι. Μπορείτε να το απολαύσετε τώρα που είναι γεμάτο φρεσκάδα, να το αφήσετε 4-5 χρόνια να ωριμάσει το φρούτο του αλλά και παραπάνω ώστε να βγάλει ακόμα πιο εξελιγμένα στοιχεία όπως δέρμα, καπνό, μόκα που έχουμε δει σε παλιές χρονιές του συγκεκριμένου κρασιού.

Vinsanto Αργυρού 12 ετών, 2001

Στα γλυκά κρασιά τα πράγματα είναι ίσως λίγο πιο εύκολα, καθώς η ζάχαρη συχνά ευνοεί την παλαίωση. Αν και θα μπορούσαμε άνετα να πάμε σε μία Μαυροδάφνη ή σε ένα Samos, ξαναγυρίζουμε στην Σαντορίνη και επιλέγουμε ένα εξαιρετικό Vinsanto. Ένα κρασί που τα σταφύλια προέρχονται από την χρονιά του 2001, το οποίο ωρίμασε σε δρύινα βαρέλια για 12 έτη πριν μπει στη φιάλη, με το επίπεδο της πολυπλοκότητας να έχει φτάσει σε ασύλληπτο επίπεδο. Μέλια, σύκα, ξηροί καρποί, καραμέλα, βούτυρο και λιβάνι είναι κάποια από τα αρώματα και τις γεύσεις. Στο στόμα είναι απίστευτα νόστιμο και παρόλο που το επίπεδο των σακχάρων είναι υψηλό, η επίσης υψηλή οξύτητα φέρνει ισορροπία και ενισχύει τον γευστικό πλούτο. Πιείτε το τώρα ή κρατήστε το άφοβα στην κάβα σας όχι μόνο για πέντε ή δέκα χρόνια αλλά για ακόμα περισσότερα!

….Μαριάννα