Τα Ελληνικά κρασιά που ξεχωρίσαμε το 2021

Το 2021 πέρασε με τα καλά του και τα κακά του. Εμείς θα μείνουμε μόνο στα ‘καλά’ και θα είναι βέβαια κρασιά! Θα κάνουμε την καθιερωμένη ανασκόπηση και θα μοιραστούμε μαζί σας τα κρασιά από τον Ελληνικό αμπελώνα που μας έκαναν εντύπωση την χρονιά που πέρασε. Όπως και το 2020, τα κρασιά που δοκιμάσαμε ήταν πολύ λιγότερα από άλλες χρονιές καθώς οι εκθέσεις και οι εκδηλώσεις ήταν πολύ περιορισμένες. Παρόλα αυτά δυσκολευτήκαμε και φέτος να ξεχωρίσουμε μόνο 10. Θα μπορούσαμε άνετα να βάλουμε και 20 και 30 κρασιά σε αυτή την λίστα.

Migma Pet Nat Χατζηβαρύτη 2019

Κάπου τον Φεβρουάριο αποφασίσαμε να κάνουμε ένα tasting με τα Ελληνικά petnat που κυκλοφορούν στην αγορά. Για όσους δεν γνωρίζουν τα petnat (Pétillant-naturel) είναι κρασιά που εμφιαλώνονται πριν ολοκληρωθεί η αλκοολική ζύμωση εγκλωβίζοντας ‘φυσικά’ τις φυσαλίδες μέσα στην φιάλη. Κάποια από τα κρασιά μας άρεσαν πολύ, κάποια λιγότερο, αυτό όμως που ξεχωρίσαμε ήταν το Migma pet nat της Χλόης Χατζηβαρύτη. Πρόκειται για έναν συνδυασμό Μοσχάτου Σάμου και Μαλαγουζιάς σε ίσες αναλογίες με εξωστρεφή αρώματα γλυκών φρούτων και λουλουδιών, πλούσια και κρεμμώδη γεύση και αναζωογονητικές φυσαλίδες.

Σαντορίνη Χατζηδάκη 2016

Το να πούμε ότι το Ασύρτικο παλαιώνει είναι περιττό! Όπως και να τονίσουμε το πόσο σπουδαίο είναι το οινοποιείο Χατζηδάκη! Η Σαντορίνη Χατζηδάκη στα 5 χρόνια της είχε εξελιχθεί βγάζοντας έντονη ορυκτότητα, ώριμα εσπεριδοειδή, τσάι αλλά και νύξεις μανιταριού ενώ ταυτόχρονα στην γεύση είχε νεύρο, δύναμη, πολύ φρεσκάδα αλλά και φινέτσα. Δεν αποτελεί έκπληξη, βέβαια, που ένα κρασί από το συγκεκριμένο οινοποιείο είναι στην λίστα των best of. Δοκιμάστηκε αρχές του καλοκαιριού δίπλα σε καρπάτσιο ροφού και ψητή στείρα. Ευτυχώς έχουμε ακόμα μια φιάλη για να την ανοίξουμε κάποια από τα επόμενα καλοκαίρια.

Τσέλεπος Μαντινεία 2009

Αρχές Ιουλίου στο Κτήμα Τσέλεπου στην καινούρια πανέμορφη αίθουσα γευσιγνωσίας του οινοποιείου, ανάμεσα σε όλα τα άλλα κρασιά που δοκιμάσαμε ήρθε στα ποτήρια μας ένα Μοσχοφίλερο ετών 12! Ναι, ναι καλά διαβάσατε, ένα Μοσχοφίλερο από την χρονιά του 2009. Το κρασί όχι απλά ‘πίνεται’ όπως θα λέγαμε για ένα λευκό κρασί αυτής της ηλικίας, αλλά είχε εξελιχθεί πολύ ωραία με άφθονα μελένια και μαρμελαδένια αρώματα αγκαλιασμένα από νότες ορυκτότητας ενώ η αισθητή οξύτητα διατηρούσε την ζωντάνια και έδινε νεύρο στην γεύση.

Salto 2014, Κτήμα Σκούρα

Το ότι βρίσκονται δύο ‘παλιά’ Μοσχοφίλερα σε αυτή την λίστα λέει πολλά για αυτό το σταφύλι που το πιστεύουμε πολύ. Στις μεγάλες ημέρες της Νεμέας, αρχές Σεπτέμβρη, επισκεφθήκαμε το Κτήμα Σκούρα και ανάμεσα σε όλα τα άλλα κρασιά που δοκιμάσαμε ήταν και το Salto του 2014. Δεν ήταν η πρώτη φορά που έχουμε δοκιμάσει το Salto με κάποια χρόνια στην πλάτη του. Και όλες είχαμε εντυπωσιαστεί για την εξέλιξη και την φρεσκάδα του. Πρώτη φορά όμως δοκιμάσαμε αυτό το κρασί σε ηλικία 7 ετών και πραγματικά ενθουσιαστήκαμε με την πολυπλοκότητα του, την ζωηράδα του, τον λεμονάτο και ορυκτό χαρακτήρα αλλά και την ικανότητα του να μπορεί να εξελιχθεί ακόμα μερικά χρόνια στην φιάλη. Ξεχάστε μερικές φιάλες στην κάβα σας, δεν θα το μετανιώσετε!

Δάφνιος Δουλουφάκη 2017

Ακόμα ένα λευκό κρασί που το ξεχωρίσαμε για το πόσο ωραία είχε παλαιώσει. Αν και έχουμε δοκιμάσει πολλές φορές ώριμα Βιδιανά από το οινοποιείο Δουλουφάκη, δεν γίνεται να μην ‘ξεχωρίζει΄ το ότι ένα κρασί που στοιχίζει περίπου 8 € έχει την δυνατότητα να εξελίσσεται πολύ καλά στην φιάλη και να μας αποζημιώνει για την υπομονή μας να το κρατήσουμε 3-4 χρόνια στην κάβα μας. Το δοκιμάσαμε αρχές Νοέμβρη σε ένα τραπέζι αφιερωμένο στο Βιδιανό όπου ανοίχτηκαν 8 διαφορετικά κρασιά της ποικιλίας από χρονιές από το 2017 μέχρι το 2020. Στον Δάφνιο του 2017 τα ώριμα βερίκοκα και ροδάκινα μας ξεμυάλισαν και στο άρωμα και στην γεύση, ενώ κάποιες πολύ ωραίες νότες ορυκτών και μελιού έφερναν την πολυπλοκότητα. Το κρασί ήταν αρκετά λιπαρό με πολύ ισορροπημένη οξύτητα και επίγευση με διάρκεια. Ακόμα ένα λευκό κρασί που αξίζει να ξεχαστεί στην κάβα για μερικά χρόνια.

F by Foivos Papastratis 2021

Αφού τελειώσαμε με τα ώριμα κρασιά, πάμε τώρα στο άλλο άκρο! Στην εξωστρέφεια και στην φρεσκάδα! Στην Central Wine Fair τoν Δεκέμβρη, στην πολύ σύντομη βόλτα μας στα stand δοκιμάσαμε το F του 2021 του Φοίβου Παπαστρατή. Από την πρώτη κιόλας χρονιά που κυκλοφόρησε αυτό το κρασί, μας κέρδισε για τον πολύ ευχάριστο και απολαυστικό χαρακτήρα του. Του 2021 μας φάνηκε ακόμα πιο νόστιμο και αρωματικό χωρίς όμως να είναι υπερβολικό. Το Μοσχάτο με τα έντονα αρώματα και γεύσεις μοιάζει να θέλει να εκραγεί και το Ασύρτικο με την δομή του και τον πιο στιβαρό χαρακτήρα του, το επαναφέρει σε ένα αρμονικό σύνολο. Αν έπρεπε να το περιγράψουμε με μια λέξη θα λέγαμε ότι είναι ένα ‘χαρούμενο’ κρασί! Ένα κρασί που ανεβάζει την διάθεση. Κάτι που όλοι χρειαζόμαστε τον τελευταίο καιρό.

Ροζέ Αυγουστιάτης 2021, Abelon by Ktima Brintzikis

Νοέμβριος στην Αθήνα, σε παρουσίαση των φυσικών κρασιών του Abelon από το Κτήμα Μπριντζίκη, το πρώτο πράσινο οινοποιείο στην Νότια Ευρώπη με μηδενικό ενεργειακό αποτύπωμα. Εκεί δοκιμάσαμε ένα υπέροχο ροζέ κρασί χωρίς θειώδη από την σπάνια ποικιλία Αυγουστιάτη που θα θυμόμαστε για πολύ καιρό. Απίστευτα νόστιμη γεύση με λιπαρότητα και αρμονική οξύτητα με φρέσκο κόκκινο φρούτο, ανθικές νότες και βότανα. Από τα ελάχιστα ‘φυσικά’ ροζέ κρασιά που κυκλοφορούν στην Ελληνική αγορά.

Τσιγκέλω 2019, Ρούβαλης

Παρακολουθούμε από την πρώτη χρονιά της κυκλοφορίας του αυτό το κρασί και η εξέλιξη του μας αρέσει πολύ. Κάθε χρόνο βρίσκουμε ότι η Θεοδώρα Ρούβαλη κατακτά την ποικιλία όλο και περισσότερο. Η χρονιά του 2019 δοκιμάστηκε σε μία εκδήλωση του Δικτύου Ποιότητας Οινοξένεια στο Αίγιο και θεωρούμε ότι η ποικιλία έχει απογειωθεί. Το φρούτο του πυκνό, ζωηρό και εκφραστικό αγκαλιάζεται από κομψές βοτανικές νότες, ο οξύτητα του είναι υψηλή και οι τανίνες του μεταξένιες. Θα θέλαμε να δούμε την εξέλιξη του σε 2-3 χρόνια. Είναι σίγουρο ότι θα έχει εξελιχθεί ακόμα πιο όμορφα!

Φιλυριά Μπουτάρη 2008

Μέσα Οκτώβρη σε επίσκεψη μας στην περιοχή της Γουμένισσας ανάμεσα σε όλα τα εξαιρετικά κρασιά που δοκιμάσαμε, μας περίμενε μία κάθετηστο οινοποιείο Μπουτάρη.  Μία γευστική δοκιμή 5 κρασιών που έκρυβε ένα μεγάλο μέρος της ιστορίας του αμπελώνα της Γουμένισσας, καθώς το οινοποιείο Μπουτάρη ήταν το πρώτο οινοποιείο της περιοχής και αυτό που την ανέδειξε. Από όλα τα κρασιά που δοκιμάσαμε, μεταξύ αυτών μια Γουμένισσα του 1975, αυτό που ξεχωρίσαμε ήταν η Φιλυριά 2008. Απίστευτο φρούτο με πολύ φρεσκάδα ακόμα σε συνδυασμό με σύνθετες γήινες νότες, πλούτος και κομψότητα ταυτόχρονα στην γεύση και πολύ μακρά επίγευση. Ένα πραγματικά συγκλονιστικό κρασί! Ελπίζουμε να δούμε πολύ σύντομα πάλι ΠΟΠ Γουμένισσα κρασιά με την υπογραφή της Μπουτάρης.

Κτήμα Γαία 2006

Πάμε πίσω στον χρόνο και με αυτό το κρασί! Στην εκδήλωση Μεγάλα Κόκκινα Κρασιά τον Δεκέμβριο, δοκιμάσαμε το Κτήμα Γαία από την χρονιά του 2006. Στα 15 χρόνια της αυτή η Νεμέα έβγαζε πολύ συμπυκνωμένο μαρμελαδένιο φρούτο σε συνδυασμό με νότες αποξηραμένων βοτάνων και γλυκών μπαχαρικών, ενώ στο στόμα είχε πολύ δύναμη ακόμα με αισθητή οξύτητα και βελούδινες τανίνες. Η επίγευση του αξέχαστη. Το Κτήμα Γαία με την πάντα υψηλή ποιότητα του είναι το κρασί-απόδειξη ότι το Αγιωργίτικο είναι εξαιρετική ποικιλία που με την κατάλληλη φροντίδα μπορεί να δώσει μεγάλα κρασιά που εξελίσσονται υπέροχα στον χρόνο.