Με τις θερμοκρασίες να αρχίζουν να ανεβαίνουν (σιγά σιγά είναι η αλήθεια), είναι ευκαιρία να μιλήσουμε για τις ιδανικές θερμοκρασίες που σερβίρονται τα κρασιά. Κρίμα δεν είναι να έχουμε πάρει το αγαπημένο μας κρασί, να το ανοίγουμε με φόρα για να πιούμε ένα ποτηράκι και όταν το δοκιμάζουμε να μοιάζει διαφορετικό και σίγουρα όχι τόσο απολαυστικό, γιατί απλά δεν φροντίσαμε να το έχουμε στην κατάλληλη θερμοκρασία?

Η θερμοκρασία σερβιρίσματος μπορεί να επηρεάσει τα αρώματα και τις γεύσεις του κρασιού αλλά και την αίσθηση που το νιώθουμε στο στόμα. Για παράδειγμα ένα πιο ζεστό από ότι πρέπει, λευκό κρασί μπορεί να μοιάζει πιο αρωματικό αλλά και πιο ‘πλαδαρό’ στην γεύση, ενώ ένα πολύ παγωμένο λευκό κρασί να μοιάζει πολύ όξινο και λιγότερο αρωματικό. Αν πιούμε ένα κόκκινο σε θερμοκρασία πολύ χαμηλότερη από αυτή που ‘πρέπει’, οι τανίνες θα μας φαίνονται ακόμα πιο στυφές και ενοχλητικές, ενώ ένα γλυκό κρασί αν το πιούμε σε υψηλότερη θερμοκρασία θα μας φαίνεται ακόμα πιο γλυκό και καθόλου δροσιστικό. Υπάρχει όμως και μία θερμοκρασία (ή ένα μικρό εύρος) για κάθε στυλ κρασιού που αναδεικνύονται όλα τα αρώματα του, ενώ και γευστικά εκφράζεται όπως ‘πρέπει’!

Αυτό το κλισεδάκι που λέει ότι πίνουμε τα κόκκινα κρασιά σε θερμοκρασία δωματίου, ουσιαστικά δεν ισχύει ούτε τον χειμώνα ούτε το καλοκαίρι, εκτός και αν έχετε σταθερή θερμοκρασία μέσα σε ένα δωμάτιο και είναι κοντά στους 16 ºC. Τα πράγματα τους χειμερινούς μήνες ίσως είναι πιο εύκολα από το καλοκαίρι, γιατί αυτό που λέμε ‘θερμοκρασία δωματίου’ είναι πιο κοντά στην θερμοκρασία που θα απολαύσουμε περισσότερο τα κρασιά, τουλάχιστον για τα κόκκινα. Τον χειμώνα η θερμοκρασία που αποθηκεύουμε το κρασί μπορεί να είναι 10 ºC αν είναι, για παράδειγμα, στο υπόγειο και 22 ºC αν είναι στο σαλόνι μας, που σημαίνει ότι για ένα πλούσιο ερυθρό είναι πολύ χαμηλό το 10 και αρκετά υψηλό το 22, οπότε και πάλι θα πρέπει να φροντίσουμε να το φέρουμε σε κατάλληλη θερμοκρασία. Για το καλοκαίρι που οι θερμοκρασίες δωματίου ξεπερνούν τους 25 ºC, θα χρειαστεί να βάλουμε ακόμα και τα κόκκινα κρασιά μας για μερικά λεπτά στο ψυγείο.

Γενικότερα, όσο πιο ελαφρύ είναι ένα κρασί, είτε είναι λευκό, ροζέ ή κόκκινο τόσο πιο χαμηλή είναι η ιδανική θερμοκρασία. Αν δεν γνωρίζουμε το στυλ του κρασιού θα μπορούσαμε να το πάμε και χρωματικά (αν και δεν είναι και ο πιο σωστός τρόπος), δηλαδή όσο πιο απαλό είναι το χρώμα του κρασιού, τόσο πιο χαμηλή θα πρέπει να είναι η θερμοκρασία του. Αλλά για να μη σας βάλουμε στην διαδικασία να σκέφτεστε, το χρώμα, το σώμα, αν έχει φυσαλίδες, αν έχει ζάχαρη και όλα αυτά που πρέπει να λάβουμε υπόψη μας, παρακάτω σας δίνουμε τις ‘δικές’ μας κατάλληλες θερμοκρασίες σερβιρίσματος!

• Για ελαφριά και μέτριου σώματος λευκά και κρασιά που δεν έχουν περάσει από βαρέλι, όπως ένα Μοσχοφίλερο ή ένα Sauvignon Blanc προτείνουμε θερμοκρασίες μεταξύ 6 – 9 ºC. Για όσους έχουν την διάθεση να παίξουν με τα θερμόμετρα και να το πάνε στον ‘πόντο’, ας μείνουν κοντά στους 6 ºC του καλοκαιρινούς μήνες και κοντά στο 9 ºC τους χειμερινούς. Για πλούσια λευκά κρασιά που έχουν περάσει από βαρέλι όπως ένα Chardonnay ή ένα Νυχτέρι από την Σαντορίνη θα πάμε σε λίγο πιο υψηλές θερμοκρασίες μεταξύ 9 -11 ºC. Σε αυτές τις θερμοκρασίες θα απολαύσουμε και τα ροζέ κρασιά μας.
• Για ελαφριά κόκκινα κρασιά όπως ένα φρέσκο Αγιωργίτικο ή μία Valpolicella επιλέγουμε θερμοκρασίες μεταξύ 10 – 13 ºC, με τους καλοκαιρινούς μήνες να μένουμε πιο κοντά στους 10 ºC. Τα μέτρια κόκκινα κρασιά όπως μία Νεμέα, μία Νάουσα ή ένα Chianti θα τα πιούμε στους 13 ºC – 15 ºC, ενώ τα πλούσια κόκκινα όπως ένα Μαυροτράγανο ή ένα Syrah θα τα πάμε ακόμα πιο πάνω στους 15 – 18 ºC.
• Τα αφρώδη κρασιά θα τα πιούμε στους 6 – 9 ºC. Αν μιλάμε για Champagne (και ειδικά vintage) καλύτερα να πάμε προς τους 9ºC, ενώ αν μιλάμε για ελαφριά αφρώδη τύπου Prosecco καλύτερα να πάμε προς τους 6ºC. Αν τύχει και πέσει κανένα κόκκινο αφρώδες στο χέρι σας, πιείτε το κοντά στους 10 ºC.
• Τα λευκά γλυκά κρασιά όπως ένα Samos ή ένα Sauternes τα πίνουμε στους 5 – 7 ºC. Για ένα Vinsanto μπορούμε να ανέβουμε 1-2ºC. Τα ερυθρά γλυκά κρασιά (ενισχυμένα ή όχι) όπως μία Μαυροδάφνη ή ένα Tawny Port θα τα πιούμε στους 12 – 16 ºC. Για Ruby και Vintage Port θα πάμε λίγο πιο ψιλά στους 16 – 18 ºC.
• Αν σας αρέσουν τα Sherry, πιείτε τα Fino στους 6-8 ºC και τα Amontillado και τα Oloroso στους 13 – 15 ºC.

Τώρα θα μας πείτε, ‘θα είμαστε συνέχεια με ένα θερμόμετρο κρασιού στο χέρι’? Ίσως όχι, γιατί κάπου εκεί θα χάσουμε και το νόημα της απόλαυσης. Όμως καλό είναι να έχουμε μία εικόνα για την ιδανική θερμοκρασία που πρέπει να πίνουμε τα διαφορετικά στυλ κρασιού και όπου είναι εφικτό να προσπαθούμε να τις πιάσουμε.

Για ένα λευκό μπορεί απλά να χρειαστεί να το βάλετε 1-2 ώρες πριν το πιείτε στο ψυγείο, για 20-25 λεπτά στην κατάψυξη, ή για 30 λεπτάκια μέσα σε σαμπανιέρα με πάγο. Για τα κόκκινα μπορεί να θέλει μόνο λίγα λεπτά στο ψυγείο ή στον πάγο. Βέβαια αν έχουμε συντηρητή κρασιού, ρυθμισμένο στους 14 – 15 ºC τα πράγματα θα είναι πιο εύκολα για τα κόκκινα, που τα παίρνουμε και τα ανοίγουμε κατευθείαν.

Tip*: Είναι προτιμότερο να σερβίρετε ένα κρασί πιο παγωμένο από ότι πρέπει γιατί σταδιακά θα αυξηθεί η θερμοκρασία του, παρά ένα κρασί ζεστότερο.

Tip**: Δεν αρκεί μόνο να φέρουμε το κρασί στην σωστή θερμοκρασία την ώρα που το ανοίγουμε, πρέπει να το κρατήσουμε και όσο το πίνουμε κοντά σε αυτή, ειδικά αν είναι λευκό ή ροζέ. Οπότε οι Σαμπανιέρες είναι από τα πιο χρήσιμα αξεσουάρ κρασιού.

Tip ***: Υπάρχουν θερμόμετρα που ‘μπαίνουν’ μέσα στο ποτήρι (από 7€ βρίσκουμε αρκετά καλά θερμόμετρα) ή την φιάλη, θερμόμετρα ‘μπρασελέ’ που αγκαλιάζουν την φιάλη (από 8 €) και είναι ίσως τα πιο εύχρηστα, και τέλος θερμόμετρα με υπέρυθρες, που είναι και τα πιο ακριβά σε τιμές που ξεπερνούν τα 40 €.

Επειδή συνήθως δεν αγοράζουμε μόνο τα κρασιά που πρόκειται να καταναλώσουμε πολύ σύντομα, αλλά κάποια από αυτά μένουν για πολύ καιρό, σας δίνουμε λίγες χρήσιμες συμβουλές για την σωστή φύλαξη τους, ώστε να μην έχετε δυσάρεστες εκπλήξεις όταν τα ανοίξετε!

Τα κρασιά που θα μείνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα ώστε να παλαιώσουν θα πρέπει να βρίσκονται σε χώρο με δροσερή και σταθερή θερμοκρασία, χωρίς εναλλαγές μεταξύ κρύου και ζέστης ώστε να μην αλλοιωθεί το κρασί. Ένας συντηρητής κρασιών ή ένα υπόγειο κελάρι είναι το ιδανικότερο. Σε γενικές γραμμές η ιδανική θερμοκρασία για παρατεταμένη παλαίωση είναι μεταξύ 12 °C και 15 °C. Τα χειρότερα μέρη για να αποθηκεύσετε τα κρασιά σας, ακόμα και αυτά που θα τα πιείτε σύντομα, είναι δίπλα στην ηλεκτρική κουζίνα ή πάνω από το ψυγείο από όπου βγαίνει ζεστός αέρας. Τέλος, ούτε μέσα στο ψυγείο είναι ο σωστός τρόπος για να αποθηκεύσετε τα λευκά κρασιά, ακόμα και για λίγους μήνες.

Να τονίσουμε εδώ ότι δεν έχουν όλα τα κρασιά την δυνατότητα να ωριμάζουν και να εξελίσσονται στον χρόνο είτε είναι λευκά είτε κόκκινα. Για παράδειγμα ένα Μοσχοφίλερο είναι προτιμότερο να καταναλώνεται φρέσκο ενώ ένα Ασύρτικο από την Σαντορίνη θα μπορούσε να ωριμάσει για αρκετά χρονιά. Ένα ερυθρό Ξινόμαυρο από την Νάουσα μπορεί να παλαιώσει για πολλά χρόνια ενώ ένα φρέσκο Αγιωργίτικο πρέπει να καταναλωθεί σε σχετικά σύντομο χρόνο από την εμφιάλωση.

Στα κρασιά δεν αρέσει το φως, οπότε συνίσταται η αποθήκευση τους σε σκοτεινό χώρο, μακριά από το φώς του ήλιου ή άλλο τεχνητό φωτισμό που ανεβάζει την θερμοκρασία. Τα περισσότερα κρασιά, και ειδικά αυτά που μπορούν να εξελιχθούν, εμφιαλώνονται σε σκούρες πράσινες φιάλες για να προστατεύονται από το φως. Γενικότερα τα λευκά κρασιά είναι πιο ευαίσθητα στο φως και ιδιαίτερα αυτά που βρίσκονται μέσα σε διαφανείς φιάλες.

Η απουσία ισχυρών οσμών όπως, χρώματα, βενζίνη, ή άλλες χημικές ουσίες είναι ιδιαίτερα σημαντική καθώς αυτές μπορούν να επηρεάσουν το κρασί. Οπότε μην αφήσετε τα κρασιά σας δίπλα στον καυστήρα του πετρελαίου.

Επειδή ο μεγαλύτερος εχθρός των εμφιαλωμένων κρασιών είναι το οξυγόνο, τα κρασιά πρέπει να αποθηκεύονται με τέτοιο τρόπο ώστε να αποφεύγεται η εισροή αέρα στην φιάλη. Τα κρασιά με φελλό πρέπει να βρίσκονται πλαγίως ώστε ο φελλός να έρχεται συνεχώς σε επαφή με το κρασί και να βρέχεται, αποτρέποντας έτσι την είσοδο του αέρα στην φιάλη. Τα κρασιά με βιδωτό πώμα μπορούν να αποθηκεύονται και σε όρθια θέση.