Winetuned Blog Archives - Page 7 of 13

Μυστήριο /14! Μία ‘orange’ Σαντορίνη?

30/08/2017/in what's new, Δοκιμάσαμε /by winetuned

Πριν από ένα χρόνο περίπου γράψαμε για τον Πυρίτη, μία καινούρια Σαντορίνη από τον Αρτέμη Καραμολέγκο! Αυτή την φορά θα μιλήσουμε για ένα ακόμα ολοκαίνουριο κρασί, το Μυστήριο/14, που πρόκειται ουσιαστικά για το πρώτο ‘skin fermented’ (‘πορτοκαλί’ προσέγγιση αν θέλετε) κρασί ΠΟΠ Σαντορίνη.

Το Μυστήριο/14, είναι το πρώτο κρασί της σειράς Μυστήριο που θα αποτελέσει τον άξονα πειραματισμού και της αναζήτησης ορίων του Αρτέμη Καραμολέγκου και του Λευτέρη Αναγνώστου, γεωπόνου και οινολόγου του οινοποιείου. Σίγουρα έχουν ένα πολύ δυνατό χαρτί στο χέρι τους, το Ασύρτικο και την γη της Σαντορίνης που και τα δύο μαζί είναι ανεξάντλητη πηγή πειραματισμών.

Σίγουρα η τάση των ‘orange’ κρασιών είναι έντονη σε όλο τον κόσμο, με αρκετές προσπάθειες προς αυτό το στιλ να γίνονται και επί Ελληνικού εδάφους με κάποιες από αυτές να είναι ακόμα σε πειραματικό στάδιο και κάποιες να έχουν ήδη κυκλοφορήσει. Σε κάποια από αυτά τα κρασιά όμως, πίσω από το πορτοκαλί χρώμα ‘κρύβονται’ ελαττώματα. Το Μυστήριο/14 ήρθε για να ‘κάνει’ την διαφορά και είναι κατά την γνώμη μου, το καλύτερο και πιο ‘άρτιο’ Ελληνικό ‘πορτοκαλί’ κρασί, που έχει κυκλοφορήσει στην αγορά έως τώρα.

Το 14 δεν είναι η χρονιά του τρύγου, είναι μυστήριο…! Το κρασί μας έρχεται από την χρονιά του 2016! Τα σταφύλια, που είναι 100% Ασύρτικο, προέρχονται από ένα μοναδικό αμπελοτόπι γέρικων κλημάτων Ασύρτικου στον Πύργο, μια περιοχή που αποτελεί ένα από τα καλύτερα terroir του νησιού. Η ζύμωση ξεκίνησε αυθόρμητα από το φυσικό πληθυσμό (χωρίς εμβολιασμό με ζύμες εμπορίου) και πραγματοποιήθηκε παρουσία των φλοιών (skin fermented) όπως στην ερυθρή οινοποίηση. Η εκχύλιση διήρκεσε 14 μέρες και στην συνέχεια το κρασί αποζύμωσε και ωρίμασε στις οινολάσπες για 10 μήνες. Η οινοποίηση είναι ‘σχεδόν’ φυσική, χωρίς καμία προσθήκη ή επέμβαση κατά την διάρκειά της ζύμωσης και ωρίμασης, παρά μόνο ελάχιστο θειώδες πριν την εμφιάλωση (συνολικό SO2 40mg/lt), ενώ εμφιαλώθηκε αφιλτράριστο.

Το χρώμα του είναι βαθύ χρυσό με πορτοκαλί ανταύγειες. Στα αρώματα διακρίνουμε εσπεριδοειδή όπως το περγαμόντο και το γκρέιπφρουτ, αχλάδι, φυτικά στοιχεία, βότανα αλλά και την χαρακτηριστική ορυκτότητα της Σαντορίνης που εκφράζεται με το μπαρούτι. Στο στόμα είναι πλούσιο με υψηλή οξύτητα, λιπαρότητα και αισθητές τανίνες, πιο έντονη φυτικότητα, μπαχάρια αλλά και μία αλμυρή και ταυτόχρονα λεμονάτη, μακρά επίγευση. Αν και είναι η πρώτη χρονιά παραγωγής, ενός ιδιαίτερου στιλ κρασιού και μία πρόβλεψη παλαίωσης είναι παρακινδυνεύμενη, εκτιμώ ότι το κρασί μπορεί να εξελιχθεί για τουλάχιστον 4-5 χρόνια.

Αν έχετε διάθεση για πειραματισμούς με τον συνδυασμό κρασιού και φαγητού, αυτό το κρασί ενδείκνυται, γιατί μπορείτε να του συμπεριφερθείτε και σαν κόκκινο μέχρι κάποιο βαθμό. Αν θέλετε να ψήσετε μία μοσχαρίσια σπαλομπριζόλα και θέλετε να την συνοδεύσετε με λευκό κρασί, σίγουρα αυτό είναι ένα από τα ελάχιστα λευκά που θα τα βγάλουν πέρα! Δοκιμάστε το με αρνάκι σε όλες τις εκδοχές μαγειρέματος, με χοιρινό και ειδικά με λεμονάτες σάλτσες όπως και όλα τα μεγάλα και λιπαρά ψάρια. Γιατί όχι και με παλαιωμένα τυριά, πιάτα με μανιτάρια ή μελιτζάνα.

Ο παραγωγός προτείνει να μεταγγιστεί σε καράφα μία ώρα πριν το απολαύσουμε και να σερβιριστεί σε θερμοκρασία 13-15 °C. Εμείς θα μείνουμε κοντά στους 13 °C.

Η τιμή του είναι περίπου 25 € και κυκλοφορούν μόλις 1.100 φιάλες. Η εμφάνιση του είναι όμορφη και μοντέρνα με ιντριγκαδόρικη ετικέτα και όνομα!

….Μαριάννα

Μία ποικιλία, 4 κρασιά, ένας παραγωγός!

02/08/2017/in Δοκιμάσαμε /by winetuned

Αρχές Αυγούστου! Και ψάχνουμε ένα θέμα για κρασιά που ταιριάζουν απόλυτα στην εποχή και στις διακοπές! Κρασιά ευχάριστα και δροσερά για να τα πάρουμε μαζί μας στις διακοπές, αλλά ταυτόχρονα και μεγάλης κλάσης κρασιά. Σίγουρα οι επιλογές στον Ελληνικό αμπελώνα είναι πολλές. Ροζέ σας έχουμε προτείνει αρκετά μέσα στο καλοκαίρι! Οπότε προσανατολιζόμαστε σε αφρώδη και λευκά κρασιά! Σε πια περιοχή και σε πια ποικιλία μπορούμε να βρούμε τέτοια κρασιά? Και κάπως έτσι φτάσαμε στο Μοσχοφίλερο και την Μαντινεία! Δεν θα το κρύψω, είναι από τις πιο αγαπημένες μου ποικιλίες και μάλιστα αυτή την εποχή τα λιγουρεύομαι ακόμα περισσότερο. Έχουμε ξαναγράψει για αυτή την ποικιλία (δείτε εδώ γιατί μου αρέσει τόσο). Ο δρόμος άλλωστε αυτή την εβδομάδα με έβγαλε από την Τεγέα και το Κτήμα Τσέλεπου, δοκίμασα για μία ακόμα φορά τα υπέροχα Μοσχοφίλερα του και αποφάσισα αυτή την φορά οι επιλογές να είναι από τον ίδιο παραγωγό! Το γιατί θα το καταλάβετε από τις περιγραφές!

Πως να συστήσουμε τον Γιάννη Τσέλεπο? Ως οινοποιό στην Μαντινεία, ως οινοποιό στην Νεμέα ή ως οινοποιό στην Σαντορίνη? Μάλλον δεν χρειάζεται πολλές συστάσεις. Αναμφισβήτητα είναι ένας από τους πιο σημαντικούς παραγωγούς της χώρας. Αν πρέπει όμως να τον ταυτίσουμε με μία περιοχή, τότε αυτή είναι η Μαντινεία. Οινοποιεί περίπου 300.000 φιάλες Μοσχοφίλερου, μοιρασμένα σε 4 διαφορετικές ετικέτες, με διαφορετικό στιλ. Η μισή ποσότητα, 150.000 δηλαδή, εξάγεται σε όλες τις γωνιές του πλανήτη.

Αφρώδες ή ήρεμο? Non Vintage ή Vintage? Δεξαμενής ή με βαρέλι? Δεν μπορώ να αποφασίσω, μου αρέσουν όλα! Οπότε διαλέγω και τα 4 και αποφασίστε εσείς!

Μαντίνεια Τσέλεπου 2016
Η ‘κλασική’ Μαντινεία, ένα κρασί που μπορεί να ορίσει την τυπικότητα της ποικιλίας και να εντοπίσουμε όλα αυτά που την κάνουν τόσο ελκυστική. Φρεσκάδα, δροσιά, τραγανή οξύτητα και άφθονα αρώματα εσπεριδοειδών, όπως μοσχολέμονο και περγαμόντο, πυρηνόκαρπων φρούτων, αχλαδιού, τριαντάφυλλου και λεμονανθών. Βάλτε του δίπλα φρέσκες σαλάτες, ελαφριά πιάτα ψαριών, λαδερά φαγητά ή πιείτε το μόνο του σας απεριτίφ! (περίπου 10 €)

Blanc de Gris 2016
Τα Μοσχοφίλερα, που περνάνε από βαρέλι δεν είναι πολλά γιατί τα στοιχεία του βαρελιού εύκολα μπορούν να σκεπάσουν τα πρωτογενή χαρακτηριστικά αυτής της αρωματική ποικιλίας. Ο Γιάννης Τσέλεπος είναι ο πρώτος παραγωγός που τόλμησε να βάλει το Μοσχοφίλερο στο βαρέλι! Και το κάνει με υποδειγματικό τρόπο όπως θα διαπιστώσετε δοκιμάζοντας αυτό το εξωτικό κρασί, του οποίου η ζύμωση ολοκληρώνεται σε βαρέλια, όπου και παραμένει για ωρίμαση με τις λεπτές οινολάσπες του. Έτσι εδώ εκτός από τον τραγανό και έντονο αρωματικό χαρακτήρα, μπορούμε να μιλήσουμε και για πλούτο, λιπαρότητα, διάρκεια αλλά και δυνατότητα παλαίωσης! Τα φρούτα όπως τα εσπεριδοειδή, το αχλάδι και το ροδάκινο αλλά και τα τριαντάφυλλα και τα γιασεμιά κυριαρχούν και αγκαλιάζονται πολύ διακριτικά και αναδεικνύονται από τα στοιχεία της δρυός. Βάλτε του δίπλα ψάρια και θαλασσινά, πιάτα λευκών κρεάτων, λαδερά φαγητά και πιάτα με λαχανικά αλλά και ποικιλίες με λιπαρά τυριά. (12€ περίπου)

Amalia Brut
Αφρώδες, Μοσχοφίλερο, παραδοσιακή μέθοδος, εξαιρετική τιμή! Πόσα ακόμα μπορεί να ζητήσει κανείς από ένα μπουκάλι κρασί. Με ευχάριστο ανθικό άρωμα που θυμίζει τριαντάφυλλο αλλά και με ευδιάκριτες νότες ζύμης και μελιού, ζωηρή οξύτητα, παιχνιδιάρικες διαρκείς φυσαλίδες και φρουτώδη επίγευση. Απολαύστε το με οστρακοειδή, καρπάτσιο ψαριών, ελαφριά και λεμονάτα πιάτα λευκών κρεάτων ή ψαριών, δροσερές σαλάτες και μαλακά τυριά. Πιείτε το και μόνο του χωρίς συνοδευτικά, θα σας κρατήσει ωραία συντροφιά. (16 € περίπου). Κυκλοφορεί και σε magnum φιάλη!

Amalia brut Vintage, 2013
Υπάρχει και αδερφάκι του Amalia brut! Από συγκεκριμένη χρονιά αυτή την φορά και πάλι με την παραδοσιακή μέθοδο και 24 μήνες παραμονή μέσα στην φιάλη μετά την δεύτερη ζύμωση. Αν δεν έχετε πειστεί ακόμα ότι το Μοσχοφίλερο μπορεί να δώσει σπουδαία αφρώδη κρασιά, δοκιμάστε αυτό! Σύνθετα ανθικά αρώματα στην μύτη, με τα εσπεριδοειδή να ακολουθούν και την ζύμη, το μπισκότο και το μέλι να ολοκληρώνουν ένα γοητευτικότατο αρωματικό προφίλ. Στο στόμα έχει ένταση, η οξύτητα του είναι αισθητή, οι φυσαλίδες ευγενικές και επίμονες και η επίγευση του μακρά και μπισκοτένια. Εκτός από απεριτίφ μπορεί με ευκολία να συνοδεύσει και φαγητό. Βάλτε του δίπλα θαλασσινά και ψάρια, πιάτα λευκών κρεάτων, διάφορα μπρουσκετάκια, κρύα ορεκτικά αλλά και ποικιλίες τυριών. (21,0€ περίπου)

….Μαριάννα

Πάμε Πάρο? Θα πάμε και στο οινοποιείο Μωραΐτη!

26/07/2017/in Δοκιμάσαμε, Οινοτουρισμός /by winetuned

Η Πάρος είναι ένα από τα πιο όμορφα και πιο δημοφιλή νησιά των Κυκλάδων! Τα γραφικά χωριά, τα λιμανάκια, η χαρακτηριστική Κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική, οι πανέμορφες παραλίες, η νυχτερινή ζωή, η οικογενειακή ζωή και φυσικά το εξαιρετικό φαγητό είναι κάποιοι από τους λόγους που αξίζει να επισκεφθούμε το νησί. Για όσους όμως αγαπούν το κρασί, υπάρχει ένας ακόμα λόγος (σοβαρός!) για να πάμε στην Πάρο, τα κρασιά της.

Η οινική ιστορία της Πάρου χάνεται στα βάθη των αιώνων. Η σύγχρονη όμως ιστορία είναι σχετικά πρόσφατη και μετρά λίγες δεκαετίες, με την ανάπτυξη να ξεκινά για να καλύψει τις ανάγκες του τουρισμού. Τα πρώτα εμφιαλωμένα κρασιά κάνουν την εμφάνιση τους στα τέλη της δεκαετίας του ’60 από το οινοποιείο Μωραΐτη, ενώ η μεγαλύτερη ώθηση ήρθε μετά το 1981, όταν και θεσπίστηκε η ζώνη ΠΟΠ Πάρος.

Το κλίμα στο νησί είναι ξηρό και ζεστό με λίγες βροχές και πολλά μελτέμια που δροσίζουν τους αμπελώνες κατά την διάρκεια της ημέρας. Διαθέτει δύο ζώνες ΠΟΠ, μία για λευκά και ερυθρά ξηρά κρασιά, την ΠΟΠ Πάρος και μία για τα λευκά γλυκά κρασιά ΠΟΠ Malvasia Πάρος. Τα λευκά κρασιά ΠΟΠ Πάρος παράγονται από την ποικιλία Μονεμβασιά ενώ τα ερυθρά από την Μανδηλαριά (η οποία πρέπει να καταλαμβάνει ποσοστό τουλάχιστον 35%) και Μονεμβασιά. Πρόκειται για την μοναδική ζώνη ΠΟΠ όπου επιτρέπεται η ανάμιξη λευκών και ερυθρών σταφυλιών. Για την ΠΟΠ Malvasia Πάρος τα κρασιά παράγονται από λιαστά σταφύλια της λευκής ποικιλίας Μονεμβασιάς σε ποσοστό τουλάχιστον 85% και το υπόλοιπο από λιαστά σταφύλια Ασύρτικο, ενώ πρέπει να παλαιώνουν για τουλάχιστον 24 μήνες σε δρύινα βαρέλια. Οι ζώνες περιλαμβάνουν εκτάσεις σε όλη την Πάρο αλλά και στην Αντίπαρο, ωστόσο τα περισσότερα αμπέλια βρίσκονται στις πλαγιές του βουνού Προφήτης Ηλίας.

Ο πιο σημαντικός παραγωγός, όπου επιβάλλεται μία επίσκεψη (και παραπάνω) αν είστε στο νησί, είναι το οινοποιείο Μωραΐτη που βρίσκεται στην Νάουσα, δίπλα στην παραλία των Αγίων Αναργύρων, εκεί που χτυπά η καρδιά του νησιού. Το οινοποιείο ιδρύθηκε το 1910, από τον Μανώλη Μωραΐτη. Η πρώτη εμφιάλωση γίνεται το 1967 από την δεύτερη γενιά, τον Θεόδωρο Μωραΐτη. Το 1980 αναλαμβάνει η τρίτη γενιά, ο Μανώλης Μωραΐτης που αναπαλαιώνει και εκσυγχρονίζει το οινοποιείο ενώ ταυτόχρονα επενδύει και δίνει ιδιαίτερη βάση στον αμπελώνα. Στο τιμόνι τώρα είναι η τέταρτη γενιά, οι δύο υιοί του Μανώλη. Ο Θοδωρής, που σπούδασε οινολογία στο ΤΕΙ Αθηνών και ο Σάββας που είναι απόφοιτος Οικονομικών του Πανεπιστημίου Πειραιά, αναλαμβάνουν να εξελίξουν το οινοποιείο ακόμα περισσότερο με την διακριτική παρουσία του πατέρα τους. Τα κρασιά του οινοποιείου κυκλοφορούν ευρέως σε όλη την χώρα, ενώ ένα σημαντικό μέρος της παραγωγής εξάγεται.

Το οινοποιείο είναι όμορφο και ‘ταιριάζει΄ με την Κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική. Στο εσωτερικό του υπάρχουν μουσειακά εκθέματα, όπως παλιά αντικείμενα αμπελουργίας, παλιά μηχανήματα οινοποίησης αλλά και παλιές τσιμεντένιες δεξαμενές που έχουν διαμορφωθεί σε υπόγειες κάβες. Διαθέτει αίθουσες γευσιγνωσίας όπου μπορείτε να δοκιμάσετε τα κρασιά σε τιμές από 10 έως 20 € ανάλογα με τον αριθμό των κρασιών που θα επιλέξετε, αλλά και χώρο όπου μπορεί να απολαύσει κάποιος το κρασί του παρέα με αλλαντικά, τυριά, παξιμαδάκια με ντομάτα και ξινομυζήθρα, πίτες, μελιτζανοσαλάτα, ταραμοσαλάτα και άλλα νοστιμότατα μεζεδάκια. Τους καλοκαιρινούς μήνες το οινοποιείο είναι ανοιχτό μέχρι αργά το απόγευμα.

Προγραμματίσατε μπανάκι στις Κολυμπύθρες ή στην Λάγγερι? Βάλτε στο πρόγραμμα λοιπόν και ένα ποτηράκι κρασί μετά! Όσοι μένετε στην Νάουσα μπορείτε να το κάνετε και στέκι! Έχετε στο τραπέζι σας γούνες (κολιοί που στεγνώνουν στον ήλιο), χταποδάκια, πίτες, ξεροτήγανα, ρεβίθια, χωριάτικη με ξινομυζήθρα και πολλά ακόμα ‘καλούδια’ για τα οποία φημίζεται το νησί? Συνόδευσε τα με κρασί! Παριανό (μιλάμε πάντα για εμφιαλωμένο) κρασί θα βρείτε και σε πολλά εστιατόρια του νησιού. Από αυτά αξίζει τουλάχιστον μία επίσκεψη στο Barbarossa, δίπλα στο εκκλησάκι του Άη Νικόλα, στην Μαντζουράνα ή στο Mediterraneo.

Αν και σας συστήνουμε να δοκιμάσετε-απολαύσετε όλα τα κρασιά του οινοποιείου και να επιλέξετε αυτά που σας αρέσουν περισσότερο, θα σας πούμε αυτά που ξεχωρίσαμε εμείς: Το ΠΟΠ Πάρος λευκό, είναι κρασί που δηλώνει αμέσως την καταγωγή του και ακόμα και αν δεν είσαι στο νησί καταφέρνει να σε ταξιδεύει εκεί, με τον ζουμερό φρουτένιο χαρακτήρα, την διακριτική ορυκτότητα αλλά και την ζωηρή του οξύτητα. Για το Κτήμα Μωραΐτη ροζέ σας έχουμε ξαναγράψει καθώς το ξεχωρίσαμε για δύο συνεχόμενες χρονιές στο Drink Pink, ανάμεσα σε πολλά ακόμα κρασιά από όλη την χώρα. Το Πάρος ερυθρό με τα μαύρα φρούτα και τα βότανα, τις μαλακές τανίνες και την πολύ καλή σχέση τιμή αλλά και το πολύπλοκο Paros Reserve, που έχει την δυνατότητα να παλαιώνει και να εξελίσσεται όμορφα στον χρόνο. Για την ακρίβεια, δοκιμάσαμε ένα Paros Reserve από την χρονιά του 1995 και ήταν εντυπωσιακά ‘ζωντανό’ με αρκετό φρούτο που θύμιζε βύσσινο, γήινα στοιχεία αλλά και πολύ καλή δομή στο στόμα για ένα κρασί 22 ετών. Για το τέλος και ένα γλυκό, το Paros Malvasia 4Y από 100% Μονεμβασιά, για την ισορροπημένη γλύκα αλλά και τα υπέροχα αποξηραμένα φρούτα που συνδυάζονται με νότες μελιού και καραμέλας.

Κλείνοντας να πούμε ότι εκτός από το οινοποιείο Μωραίτη, υπάρχει και ο Συνεταιρισμός του νησιού, του οποίου το οινοποιείο δεν είναι επισκέψιμο και το οινοποιείο του Γιώργου Μωραίτη, που μπορείτε να το επισκεφθείτε και αυτό.

Toes in the sand, rosé in the hand!

20/07/2017/in what's new, Δοκιμάσαμε /by winetuned

Ωραίο σλόγκαν για το καλοκαίρι και τις διακοπές μας! Το έχουμε ξαναγράψει: Τα ροζέ κρασιά ταιριάζουν στο καλοκαίρι! Με αυτή την διάθεση λοιπόν, η Γαία κάνει ‘ροζ’ το καλοκαίρι, μας εύχεται ‘toes in the sand, rose in the hand’ και μας προτρέπει να πιούμε όχι μόνο ένα αλλά δύο διαφορετικά ροζέ κρασιά. Το 14-18h είναι ήδη αγαπημένο και πολύ δημοφιλές! Το 4-6h είναι ολοκαίνουριο και αναμένεται να ‘κατακτήσει’ τους λάτρεις των ανάλαφρων και παιχνιδιάρικων ροζέ κρασιών.

Για τα κρασιά της Γαία αλλά και τον Λέοντα Καράτσαλο και το Γιάννη Παρασκευόπουλο, που βρίσκονται πίσω από αυτά, δεν χρειάζονται πολλές συστάσεις! Τα κρασιά τους από τα οινοποιεία στο Κούτσι της Νεμέας και την Σαντορίνη, διαπρέπουν συνεχώς, προσφέροντας αμέτρητες στιγμές απόλαυσης στους οινόφιλους όλου του κόσμου! Το Αγιωργίτικο, από το οποίο είναι φτιαγμένα και τα δύο ροζέ κρασιά στο οινοποιείο της Νεμέας, δεν χρειάζεται επίσης συστάσεις. Είναι σπουδαία ερυθρή ποικιλία και δίνει κάποια από τα πιο νόστιμα και ελκυστικά ροζέ κρασιά!

Θα σας ‘συστήσουμε’ λοιπόν, μόνο με το 4-6 h που είναι ο ‘Βενιαμίν’ της οικογένειας GAIA Wines. Παίρνει το όνομα του από τον χρόνο που παραμένει ο χυμός των σταφυλιών σε επαφή με τις φλούδες ώστε να αποκτήσει το επιθυμητό χρώμα (αυτό που λέμε εκχύλιση), όπως και το 14-18 h. Έτσι λοιπόν μετά το πιο ‘στιβαρό’, με το έντονο τριανταφυλλί χρώμα 14-18h, το 4-6h έχει πιο απαλό ρόδινο χρώμα (αφού η εκχύλιση διαρκεί μόλις λιγότερο) και πιο ανάλαφρο στιλ κοντά σε αυτό που λέμε ροζέ της Προβηγκίας. Το άρωμα του είναι φουλ στις φράουλες, τα κεράσια και τα κορόμηλα με όμορφες νότες κανέλας και τριαντάφυλλου. Στο στόμα είναι ξηρό, γεμάτο ζωντάνια, με ξεδιψαστική οξύτητα, 13% αλκοόλ και φρουτώδη επίγευση. Το φανταζόμαστε να συνοδεύει φρέσκες σαλάτες, θαλασσινά, ζυμαρικά, σούσι, λαδερά αλλά και πιάτα λευκών κρεάτων. Σίγουρα πίνεται ευχάριστα και μόνο του σαν απεριτίφ.

Η GAIA Wines λοιπόν, με δύο ροζέ προτάσεις καλύπτει πλέον όλα τα γούστα και όλες τις ώρες της ημέρας. Για όσους θέλετε να τα πάρετε στην παραλία, και τα δύο έχουν βιδωτό πώμα, οπότε δεν χρειάζεται να ψάχνετε για ανοιχτήρι! Χρειάζεστε μόνο πάγο, ποτήρια και καλή διάθεση, που ακόμα και αν δεν την έχετε είναι σίγουρο ότι θα σας την φτιάξουν!

Για όσους αγαπούν και τα κοκτέιλ, η γαία προτείνει δύο άκρως παιχνιδιάρικα και δροσερά ποτά βασισμένα στα ροζέ κρασιά, τα οποία μπορούμε να φτιάξουμε εύκολα και γρήγορα όλοι στο σπίτι μας!

Rose Spring Cocktail:
Βάζουμε σε μία κανάτα γεμάτη με πάγο 350ml ροζέ 4-6 h, 350 ml κόκκινου γκρέιπφρουτ και 180 ml Gin, τα ανακατεύουμε καλά και σερβίρουμε σε ποτήρια αφρώδους κρασιού αφού στολίσουμε με ένα λουλουδάκι! Θα βγουν 6 ποτηράκια με αυτές τις ποσότητες.

Rose Punch:
Τοποθετούμε 2 φλιτζάνια με βατόμουρα και 150 λ σιρόπι (150ml νερό και 150 gr ζάχαρη) σε μία μεγάλη κανάτα και ανακατεύουμε για περίπου 1 λεπτό, μέχρι να μαλακώσουν τα βατόμουρα. Προσθέτουμε μία φιάλη ροζέ 14 – 18h, 250 ml βότκα, 180 ml φρεσκοστυμμένο χυμό lime και ανακατεύουμε. Σουρώνουμε το μίγμα, προσθέτουμε πάγο και σερβίρουμε σε ποτήρια κρασιού με μερικές φέτες lime και ένα ή δύο βατόμουρα.

Η τιμή και των δύο ροζέ κρασιών είναι περίπου στα 9,5 – 10,0 €.
.

….Μαριάννα

Drink Pink 2017! Οι εντυπώσεις και τα κρασιά που ξεχώρισαν!

25/05/2017/in Άρθρα / Απόψεις, Δοκιμάσαμε /by winetuned

Την περασμένη Κυριακή 21 Μαΐου, έγινε για δεύτερη φορά το Drink Pink, Rose Wine Extravaganza, μία έκθεση αφιερωμένη στα ροζέ κρασιά! Η εταιρία Vinetun πλημμύρισε την αίθουσα του Hilton με αρώματα και γεύσεις σε ροζ φόντο! 104 ροζέ κρασιά κυρίως από Ελλάδα αλλά και με κάποιους εκπροσώπους από το εξωτερικό, ενθουσίασαν το κοινό.

Γενικότερα, αν και υπήρχαν και κάποιες ‘παραφωνίες’ – ευτυχώς πολύ λίγες – το επίπεδο των κρασιών ήταν υψηλό, με πολλές επιλογές και διαφορετικά στιλ! Τα κλασικά βαθύχρωμα ροζέ, όπως ‘ξέραμε΄ τα ροζέ στην Ελλάδα, τα απαλού χρώματος ροζέ, εμφανώς εμπνευσμένα από αυτά της Προβηγκίας, αλλά και τα ημίξηρα, τα αφρώδη, τα ώριμα και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς, κέρδισαν όσους προτίμησαν να περάσουν την Κυριακή τους δοκιμάζοντας κρασιά!

Πήγαμε εκεί με αρχικό στόχο να μιλήσουμε για τα κρασιά που ξεχώρισαν! Δεν φανταστήκαμε ότι θα ‘έπρεπε’ να μιλήσουμε για τόσα πολλά! Ξεφύγαμε λιγάκι στον αριθμό αλλά δεν θα κάνουμε περικοπές και θα σας μιλήσουμε και για τα 15 (!!!!) κρασιά που κέρδισαν τις εντυπώσεις!! Είναι χωρισμένα σε ‘κατηγορίες’, για να ‘πάει κάτω’ καλύτερα!

Γιατί είναι ωραία

Πλαγιές Γερακιών ροζέ, Κτήμα Αβαντίς

Η σπάνια Μαυροκουντούρα εκεί στις πλαγιές της Δίρφης μας δίνει ένα εξαιρετικό και αψεγάδιαστο ροζέ κρασί. Πρόκειται για ένα κρασί με πολύ φρεσκάδα αλλά και κάποια ώριμα στοιχεία που το κάνουν ιδιαίτερα πολύπλοκο αλλά και κομψό. Τα κόκκινα φρούτα όπως η φράουλα και το κεράσι, συνοδεύονται από κάποιες τροπικές νότες που θυμίζουν μπανάνα αλλά και από νύξεις λουλουδιών. Στο στόμα έχει όγκο αλλά και ισορροπία με αρκετή ζωηράδα και μακρά φρουτένια επίγευση. (13,80€)

Μαλαγουζιά – Μανδηλαριά 2016, Μυλωνάς

Μπορεί ένα κρασί με 80% Μαλαγουζιά στην ποικιλιακή του σύνθεση να ξεχωρίζει στην ροζέ κατηγορία? Και όμως μπορεί! Ιδιαίτερο και πολύ ενδιαφέρον κρασί με αρώματα κόκκινων αλλά και πυρηνόκαρπων φρούτων, λουλουδιών, φλούδες εσπεριδοειδών, πιπεριάς και πεύκου, με αρκετά πλούσια και ισορροπημένη γεύση και μία ωραία και διαρκή πικάντικη επίγευση. (8,70 €)

Petit Fleur 2016, Παρπαρούσης

Ένα μάλλον ιδιαίτερο κρασί από τον ταπεινό Σιδερίτη, όπου δεν διακρίνεται για την εξωστρέφεια του αλλά για τον κομψό του χαρακτήρα και τα γλυκά αρώματα που θυμίζουν καραμέλα φρούτων, ζαχαρωτά και ποτ πουρί λουλουδιών. Στο στόμα οι ίδιες γεύσεις δίνουν την αίσθηση της γλύκας, με το κρασί να είναι όμως ξηρό αλλά και σχετικά τραγανό λόγω της αισθητής οξύτητας. (10 €)

Το χρυσό των χρυσών

Κτήμα Αρβανιτίδη ροζέ 2016

Το χρυσό των χρυσών πάει σε αυτό το κρασί! Υπέροχο ροζέ κρασί από Ξινόμαυρο, μία ποικιλία που σίγουρα μπορεί να μας δώσει μεγάλα ροζέ κρασιά και εδώ αποδεικνύεται περίτρανα! Το χρώμα του είναι σχετικά απαλό, το άρωμα του είναι έντονο αλλά απίστευτα φινετσάτο με κυρίαρχα το βύσσινο, τα γλυκά μπαχαρικά και την καραμέλα. Στο στόμα είναι μέτριο, με αλκοόλ στο 12,5%, αισθητή οξύτητα που του χαρίζει πολύ δροσιά και ανεπαίσθητες τανίνες στο τελείωμα. Μας αρέσει και η τιμή του που είναι κοντά στα 10 €!

Καινούρια άφιξη

Απλά 2016, Οίνωψ

Η πρώτη χρονιά αυτού του κρασιού ήταν το 2015, το οποίο δεν έφτασε στην αγορά της Αθήνας γιατί ήταν σε περιορισμένη παραγωγή και πειραματικό στάδιο. Η δεύτερη χρονιά όμως του 2016 είναι εδώ, έχει ‘βρει τον εαυτό’ του και δείχνει ότι είναι ένα ροζέ κρασί που θα μας απασχολήσει πολύ. Φέρει άλλωστε την υπογραφή του Νίκου Καρατζα. Το Ξινόμαυρο και το Cabernet Sauvignon συνδυάζονται πανέμορφα σε ένα κομψό κρασί χωρίς γωνίες, με αρώματα κόκκινων φρούτων και καραμέλας σε φόντο λουλουδιών, πλούσια γεύση, φρεσκάδα και ελάχιστες τανίνες στο τελείωμα. Απλά…εξαιρετικό! (11,0 €)

Επαναλαμβανόμαστε αλλά το αξίζουν!

Κτήμα Βογιατζή ροζέ 2016

Ήταν σε αυτά που ξεχωρίσαν και πέρυσι, να το πάλι και φέτος! 80% Ξινόμαυρο, 10% Τσαπουρνάκος και 10% άλλες ερυθρές ποικιλίες λέει η περιγραφή του. Στοίχημα ότι μέσα σε αυτό το 10% των άλλων ποικιλιών είναι και το Μοσχόμαυρο που χαρίζει μέρος αυτού του ευχάριστου και εξωστρεφή αρωματικού χαρακτήρα. Τριαντάφυλλο αλλά και αγιόκλημα σε πρώτο πλάνο, μαζί με κόκκινα φρούτα στην μύτη, με τα φρουτώδη χαρακτηριστικά να γίνονται πιο έντονα στο στόμα, τραγανή οξύτητα και μακρά διάρκεια. (8,70 €)

Βιβλία χώρα ροζέ 2016

Διαχρονικό και στανταράκι, ήταν και πέρυσι σε αυτά που ξεχωρίσαμε, είναι και φέτος. Ένα 100% Syrah με αρκετά βαθύ χρώμα, φραουλένιο άρωμα που συμπληρώνεται από γλυκά μπαχαρικά και νύξεις λουλουδιών. Στο στόμα είναι πλούσιο αλλά και γεμάτο δροσιά, με έντονες φρουτένιες γεύσεις που διαρκούν για πολύ ώρα. (11,70 €)

Κτήμα Μωραΐτη ροζέ 2016

Πέρυσι το γνωρίσαμε για πρώτη φορά και μας άρεσε πολύ! Και η δεύτερη του παρουσία είναι εντυπωσιακή. Ένα κρασί από την Πάρο και την ποικιλία Αηδάνι μαύρο με αρώματα γλυκών κόκκινων φρούτων όπου κυριαρχούν το φραγκοστάφυλο και το καρπούζι, λουλουδιών αλλά και με κάποιες διακριτικές νύξεις ντομάτας. Στο στόμα τα φρούτα γίνονται ακόμα πιο γλυκά και μας πάνε προς γλυκά του κουταλιού, με αρκετή οξύτητα που φέρνει δροσιά, μέτριο αλκοόλ αλλά και ανεπαίσθητες τανίνες να χαρίζουν δύναμη. (11,0€)

Τα Value for Money

Αμπελώνες Παπαϊωάννου ροζέ 2015

Αρχικά αναρωτηθήκαμε γιατί παρουσιάστηκε το συγκεκριμένο κρασί από την χρονιά του 2015 και όχι του 2016. Δοκιμάζοντας όμως το κρασί ήρθε και η απάντηση καθώς ήταν πολύ κομψό με πολύ ωραία και ώριμα αρώματα τριαντάφυλλου που θυμίζουν λουκούμι και γλυκά του κουταλιού, χωρίς όμως να λείπει η φρεσκάδα ή να έχει σημάδια κούρασης. Για τα 6,5 € είναι σίγουρα ένα από τα πιο value for money ροζέ κρασιά που δοκιμάσαμε.

Ζωηφόρος 2016, Μεσημβρία Οινοποιητική

Ένα ανάλαφρο και αρωματικό ροζέ έκπληξη, από 100% Syrah με πολύ φρεσκάδα και νοστιμιά, φουλ στο κόκκινο φρούτο με κυρίαρχα τα κερασοφράουλα και μπόλικα άνθη. Στο στόμα έχει λίγο CO2 που του χαρίζει κύματα δροσιάς, ενώ έχει και μία μακρά και έντονα φρουτένια επίγευση, που σίγουρα δεν περιμένουμε από ένα κρασί στα 7 €.

Μοσχάτο Τυρνάβου ροζέ 2016, Μίγας

‘Χαλαρό’ κρασί, έντονα αρωματικό και παιχνιδιάρικο από Μοσχάτο Τυρνάβου στα 6,10 €! Τριαντάφυλλα, κόκκινα φρούτα αλλά και βερίκοκα εναλλάσσονται διαρκώς και κάνουν ένα πολύ όμορφο παιχνίδι, κρύβοντας την μέτρια οξύτητα και κάνοντας μας να θέλουμε να πιούμε κι άλλο, κι άλλο κι άλλο! Το αντέχει και η τσέπη μας γιατί με τέτοια τιμή πίνουμε άφοβα!

Προσοχή! Eίναι ιδιαίτερο!

Διάλογος Gris de Noir 2013, Άγγελος Νούλας

Αυτό το κρασί είναι μία κατηγορία μόνο του και σίγουρα ικανό να ανοίξει διάλογο για το αν τελικά τα ροζέ κρασιά παλαιώνουν! Ήταν και το κρασί που μονοπώλησε στα πηγαδάκια. Προσοχή όμως! Αν σας αρέσουν τα φρέσκα φρούτα και τα λουλούδια σε ένα κρασί, μείνετε μακριά από αυτό! Εδώ μιλάμε για ωριμότητα και σίγουρα θέλει φαγητό για παρέα! Δεν είναι από αυτά τα κρασιά που λέμε ‘ να ‘χάμε ένα δροσερό ροζέ να πιούμε με τα φρούτα μας’. Από 85% Cabernet Sauvignon και 15% Αγιωργίτικο (9,90 €).

Από την Προβηγκία

Whispering Angel 2016

Δεν ήταν πολλά τα κρασιά από τον διεθνή αμπελώνα αλλά όσα λίγα και να ήταν δεν υπήρχε περίπτωση να μην κεντρίσει το ενδιαφέρον, ένα κρασί από την περιοχή που έχει ταυτιστεί με την παραγωγή ροζέ κρασιών. Και μιλάμε για ένα από τα καλύτερα κρασιά που βγάζει η Προβηγκία και σίγουρα ένα από αυτά που έχουν εμπνεύσει παραγωγούς ροζέ κρασιών σε όλο τον κόσμο. Δροσερό αλλά με πλούτο, αρωματικό αλλά και κομψό είναι ένα κρασί που τα έχει όλα! Κόκκινα φρούτα, λουλούδια, βότανα, ορυκτές νύξεις αλλά και τέτοια ευγένεια που είναι σαν να χαϊδεύει τον ουρανίσκο. (22,40€)

Με φυσαλίδες

Baccorosa, Zonin

Αν βλέπετε σε περιγραφές την λέξη ‘ηδονιστικό’ να περιγράφει ένα κρασί και σας φαίνεται υπερβολικό, δοκιμάστε αυτό και θα μας θυμηθείτε! Βαθύ ροζέ χρώμα, με αρκετή γλυκύτητα αλλά και παιχνιδιάρικες φυσαλίδες, με άφθονα αρώματα βύσσινου, κερασιού, φράουλας, τσιχλόφουσκας και καραμέλας, με ζωηρή γεύση όπου η γλύκα, ο αφρισμός και τα φρουτένια στοιχεία δημιουργούν το απόλυτο καλοκαιρινό κρασί για την παραλία, το πάρτι, το μπαλκόνι και τον κατάλληλο συνοδό για όλα τα φρούτα και τα ελαφριά γλυκά. (9,30€)

Για την ζάχαρη

Moscato Rosa 2016, Zellina

Να κλείσουμε με κάτι γλυκό και ανάλαφρο από την Ιταλία. Το καλοκαίρι είναι εδώ άλλωστε και θα χρειαστούμε την ανεμελιά τέτοιων κρασιών. Ροζέ, γλυκό Μοσχάτο με μόλις 10,5% αλκοόλ , έντονα αρωματικό με τα λουλούδια και τα μοσχάτα αρώματα να κάνουν πάρτι ενώ η γλύκα απαλύνεται από μία ζωηρή οξύτητα αφήνοντας μία λεμονάτη επίγευση. Το φανταζόμαστε δίπλα σε παγωτά και γλυκά με βάση τα φρούτα και αρκετή οξύτητα. (12,5 €)

….Μαριάννα

Λίγο βούτυρο στο λευκό κρασί μας!

17/05/2017/in Tips, Άρθρα / Απόψεις /by winetuned

Έχετε διαβάσει σίγουρα περιγραφές που μιλάνε για αρώματα και γεύσεις βουτύρου, για κρεμώδη υφή, για λιπαρότητα ή για στρογγυλάδα? Σίγουρα θα έχετε διαβάσει και για την μηλογαλακτική ζύμωση με την οποία συνδέονται όλα αυτά και ίσως κάποιοι αναρωτιέστε τι είναι αυτός ο όρος. Θα προσπαθήσουμε να σας το εξηγήσουμε με πολύ απλά λόγια και να σας πούμε σε ποια λευκά κρασιά να αναζητήσετε αυτά τα χαρακτηριστικά.

Στο κρασί υπάρχει κάποιο ποσοστό μηλικού οξέος το οποίο προέρχεται από το σταφύλι. Κατά την μηλογαλακτική ζύμωση κάποια βακτήρια που ονομάζονται γαλακτικά, μετατρέπουν αυτό το μηλικό οξύ σε γαλακτικό οξύ (αυτό που βρίσκουμε και στο γάλα, το γιαούρτι ή το τυρί) προσδίδοντας αυτή την μυρωδιά βουτύρου. Αν και δεν είναι ακριβώς ζύμωση αλλά μία μετατροπή του μηλικού οξέος σε γαλακτικό οξύ, καλείται συχνά και ‘δεύτερη ζύμωση’ καθώς συνήθως ακολουθεί την αλκοολική ζύμωση. Μπορεί να ξεκινήσει αυθόρμητα αλλά μπορεί να γίνει και εμβολιασμός με γαλακτικά βακτήρια.

H μηλογαλακτική γίνεται στα περισσότερα ερυθρά κρασιά (μιλάμε πάντα για ποιοτικά κρασιά) αλλά και σε κάποια λευκά! Μπορεί να πραγματοποιηθεί σε βαρέλια και στην δεξαμενή. Όπως προδίδει και ο τίτλος, θα σταθούμε στα λευκά κρασιά που επωφελούνται από την MLF (malolactic fermentation) όπως θα την δείτε γραμμένη εν συντομία. Στα λευκά συνήθως γίνεται σε βαρέλια καθώς τα κρασιά που ενδείκνυνται για MLF είναι και αυτά που επωφελούνται από την ωρίμαση στην δρυ.

Για να έχει νόημα να κάνουμε μηλογαλακτική ζύμωση χρειαζόμαστε υψηλά επίπεδα οξύτητας (και ικανή ποσότητα μηλικού οξέος), μέσα σε κάποια όρια όμως για να μπορούν να λειτουργήσουν τα βακτήρια, αλλά και κάποιες ακόμα προϋποθέσεις, όπως συγκεκριμένα όρια PH και αλκοόλης, χαμηλό θειώδες αλλά και κατάλληλη θερμοκρασία. Για παράδειγμα σε ένα Ασύρτικο Σαντορίνης που η οξύτητα του είναι πολύ υψηλή και το PH του πολύ χαμηλό, τα βακτήρια ενδέχεται να μην μπορούν να λειτουργήσουν σε αυτές τις συνθήκες, ακόμα και αν λέμε ότι θέλουμε υψηλές οξύτητες. Η MLF μπορεί να ξεκινήσει αυθόρμητα αλλά αρκετοί παραγωγοί προτιμούν να ‘εμβολιάζουν’ με συγκεκριμένα βακτήρια για καλύτερο έλεγχο και πιο ασφαλή αποτέλεσμα. Δεν συνίσταται σε λευκές ποικιλίες με χαμηλές οξύτητες γιατί η μηλογαλακτική ζύμωση ‘ρίχνει’ την οξύτητα και θα φαίνονται ακόμα πιο πλαδαρά.

Εκτός από την βουτυράτη μυρωδιά που προσδίδει το γαλακτικό οξύ είναι λιγότερο δριμύ από το μηλικό οξύ που έχει όξινη γεύση πράσινου μήλου και έτσι τα κρασιά φαίνονται πιο μαλακά, πιο κρεμώδη και περισσότερο λιπαρά.

Εκτός από όλες αυτές τις προϋποθέσεις που πρέπει να υπάρχουν, το αν ένας οινοποιός θα επιλέξει να κάνει μηλογαλακτική ζύμωση ή θα την εμποδίσει εξαρτάται από το στιλ του κρασιού που θα παραχθεί. Σε αρωματικά κρασιά και σε κρασιά που βασίζουν την γοητεία τους στην φρεσκάδα και στην δροσερή οξύτητα η μηλογαλακτική εμποδίζεται. Σπάνια ένα Μοσχοφίλερο, ένα Mοσχάτο, ένα Riesling ή ένα Gewurtzraminer θα έχει κάνει μηλογαλακτική ζύμωση, γιατί εκτός του ότι με την μηλογαλακτική θα μειωθεί η οξύτητα και η φρεσκάδα τους, θα ‘αλλοιωθεί’ και ο πρωτογενής αρωματικός χαρακτήρας καθώς θα σκεπαστεί από τα αρώματα που θα δημιουργηθούν από την MLF. Για τον ίδιο λόγο δεν είναι συχνή ούτε στα ροζέ κρασιά που θέλουμε τον τραγανό αρωματικό χαρακτήρα τους.

Τα λευκά κρασιά που έχουν ζυμώσει και ωριμάσει σε δρύινα βαρέλια είναι πολύ πιθανό να έχουν υποστεί και μηλογαλακτική ζύμωση. Το πιο τρανταχτό παράδειγμα λευκής ποικιλίας που ενδείκνυται και επωφελείται από τον βουτυράτο χαρακτήρα αποκτώντας ακόμα πιο πολύπλοκο χαρακτήρα είναι το Chardonnay. To Chardonnay δεν έχει τόσο έντονο ποικιλιακό χαρακτήρα, ενώ η οξύτητα του είναι τέτοια που παραμένει σε υψηλά επίπεδα και μετά την μηλογαλακτική. Οι λευκές Βουργουνδίες του Cote d’ Or, κάποια σύνθετα Νεοκοσμήτικα Chardonnay αλλά και πολλά Ελληνικά οφείλουν ένα μέρος της γοητείας τους στην μηλογαλακτική ζύμωση.

Δεν θα βρούμε συχνά αρώματα βουτύρου σε ένα Sauvignon Blanc Νέας Ζηλανδίας που το στιλ τους είναι φρέσκο, αρωματικό και φρουτώδες, θα βρούμε όμως συχνά σε ένα Sauvignon Blanc από το Bordeaux που το στιλ τους είναι πιο γεμάτο και βαρελάτο. Άλλες ποικιλίες που συχνά ‘κάνουν’ μηλογαλακτική είναι το Viognier και το Semillon, αλλά και το Βιδιανό ή ο Ροδίτης. Τέλος να πούμε ότι σχεδόν όλοι οι οίνοι βάσης που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή Σαμπάνιας υφίστανται μηλογαλακτική ζύμωση.

6 αγαπημένα Ελληνικά Viognier

09/05/2017/in Άρθρα / Απόψεις, Δοκιμάσαμε /by winetuned

Σας αρέσουν τα Viognier? Θεωρούμε πως η απάντηση είναι ΝΑΙ! Αν και είναι μία δύστροπη ποικιλία στον αμπελώνα και δυσκολεύει τους παραγωγούς, στο ποτήρι είναι ελκυστικότατη με ζουμερά κρασιά που δεν αφήνουν κανένα αδιάφορο! Είναι η ποικιλία που δίνει τα Condrieu, τα περίφημα λευκά, αλλά και ακριβά κρασιά, από τον Βόρειο Ροδανό. Στην Ελλάδα δεν είναι τόσο διαδεδομένη σε σχέση με άλλες διεθνείς ποικιλίες όπως το Sauvignon Blanc και το Chardonnay, όμως υπάρχουν υπέροχα κρασιά, που ‘βγάζουν’ όλη τη γοητεία της ποικιλίας και σε προσιτές τιμές! Κάποια από αυτά, τα πιο αγαπημένα μας, θα τα βρείτε παρακάτω!

Viognier Κιντώνη

Από ένα λιγότερο γνωστό οινοποιείο της περιοχής της Αιγιάλειας, που προσπαθεί πολύ τα τελευταία χρόνια και το αποδεικνύει αυτό το νόστιμο, δροσερό Viognier. Βερίκοκο, ώριμα εσπεριδοειδή, μάνγκο και λευκά λουλούδια συνθέτουν το άρωμα του, ενώ η γεύση του είναι ευχάριστη, με αρκετά γλυκά στοιχεία αλλά και ισορροπημένη οξύτητα. Και σε τιμή που ‘συμφέρει’! (8 € περίπου)

Viognier, Coma Berenices

Εξωτικό Viognier από τη Κτήμα Μερκούρη με πολύ καλή σχέση τιμής ποιότητας. Η ‘μύτη’ του είναι πλυμμηρισμένη με αρώματα βερίκοκου, μάνγκου, φλούδας εσπεριδοειδών και λευκών λουλουδιών που αγκαλιάζονται όμορφα από νότες δρυός αλλά και ορυκτών. Κρεμώδη υφή στο στόμα, με αρκετή φρεσκάδα και βερικόκενια επίγευση. (11 € περίπου)

Viognier λύκος

Ένα κρασί που το 2016 ήταν η πρώτη χρονιά κυκλοφορίας και πραγματικά έκανε μία πολύ καλή εκκίνηση. Αν και το ξεχωρίσαμε από το Οινόραμα και το παρουσιάσαμε και σαν νέο προϊόν σχετικά πρόσφατα, δεν θα μπορούσε να λείπει από μία λίστα με αγαπημένα Viognier. Και η περιγραφή που είχαμε δώσει: Φουλ στα πυρηνόκαρπα φρούτα, στο κυδώνι και στα λουλούδια όπως γιασεμί και τριαντάφυλλο που θυμίζει λουκούμι, με φυτικότητα αλλά και πάρα πολύ καλά ενσωματωμένα τα αρώματα της δρυός. Η γεύση του είναι σύνθετη, με τα στοιχεία του βαρελιού να εκφράζονται με νότες βανίλιας και ξηρών καρπών, η οξύτητα μέτρια και η επίγευση του μακρά, λιπαρή και φρουτένια. (17 € περίπου)

Viognier Ecleqtique, Κτήμα Σκούρα

Ο Γιώργος Σκούρας δημιουργεί 2 διαφορετικά Viognier, το Cuvee Larsinos και το Viognier Eclectique εξαιρετικά και τα δύο! Αν και θα μπορούσαν άνετα να είναι και τα δύο μέσα στις επιλογές (Ο Γιώργος Σκούρας ήταν άλλωστε και ο πρώτος που ασχολήθηκε με την ποικιλία στην Ελλάδα) μας, με ‘βαριά καρδιά’ θα μιλήσουμε μόνο για το ένα! Και είναι το Viognier Eclectique μία ‘βαρελάτη’ και εξαιρετικά πολύπλοκη έκφραση της ποικιλίας, με άφθονα αρώματα ώριμων λευκόσαρκων φρούτων, μελιού, φλούδας πορτοκαλιού και βανίλιας, πλούτο στο στόμα και μία ατελείωτη πικάντικη επίγευση. Το Viognier δεν είναι από τις ποικιλίες που τις κρατάμε πολλά χρόνια για παλαίωση, όμως έχουμε δοκιμάσει κρασιά δεκαετίας με απίστευτη εξέλιξη που εμφάνιζαν σύνθετο ξηροκαρπάτο και μελένιο χαρακτήρα που θα ζήλευαν αρκετοί παραγωγοί του Ροδανού. Θα πρέπει γραφτεί ότι και οι ‘παλιές’ χρονιές της πιο ‘απλής’ έκφρασης Viognier (Cuvee Larsinos) που έχουμε δοκιμάσει ήταν εντυπωσιακές. (25 € περίπου).

Viognier, Γεροβασιλείου

Και ο Βαγγέλης Γεροβασιλείου ήταν από τους πρώτους που ‘καταπιάστηκε’ (ο αμπελώνας φυτεύτηκε το 1993) με το Viognier και το έκανε και αυτός με μεγάλη επιτυχία. Βερίκοκα, ροδάκινα, αγιόκλημα και καπνός στην μύτη, ιδιαίτερα λιπαρό στο στόμα, με γεύσεις ανανά και μακρά επίγευση που αφήνει μία γλύκα που οφείλεται στην γλύκα των γεύσεων και στην αλκοόλη και όχι σε αζύμωτα σάκχαρα. (18 € περίπου).

Και ένα χαρμάνι με Viognier:

Κτήμα Αβαντίς λευκό

Το 6ο ‘αγαπημένο’ κρασί είναι χαρμάνι, καθώς δεν είναι λίγα τα κρασιά που το Viognier, χαρίζει τον φρουτώδη χαρακτήρα και την νοστιμιά σου σε άλλες ποικιλίες! Εδώ στο Κτήμα Αβαντίς το παντρεύουν με το Ασύρτικο (και λίγο Μοσχάτο) σε ένα απολαυστικότατο κρασί με εξαιρετική σχέση τιμής ποιότητας. Αρώματα αχλαδιού, ροδάκινου και πεπονιού με όμορφες ανθικές νύξεις, δροσιά και ζωηράδα στο στόμα με τις γεύσεις φρούτων να αφήνουν μία πολύ ευχάριστη επίγευση. (περίπου 7€)

….Μαριάννα

Η Μαλαγουζιά του Κώστα Λαζαρίδη στα 900 μέτρα υψόμετρο

04/05/2017/in what's new, Δοκιμάσαμε /by winetuned

To οινοποιείο Κώστα Λαζαρίδη δεν χρειάζεται συστάσεις! Έτσι για την εισαγωγή, να πούμε ότι το 1992 ο Κώστας Λαζαρίδης ξεκινάει την δική του πορεία στην Δράμα και συγκεκριμένα στην περιοχή της Αδριανής, κατέχοντας σήμερα 2085 στρέμματα αμπελώνων, νούμερο αρκετά μεγάλο για τα Ελληνικά δεδομένα! Το 2006 ‘κατεβαίνει’ στην Αττική και δημιουργεί την Οινότρια Γη Κώστα Λαζαρίδη στο Καπανδρίτι εκμεταλλευόμενος άλλα 200 στρέμματα στις παρυφές της λίμνης Μαραθώνα. Συνολικά ο Κώστας Λαζαρίδης μετρά 35 ‘τρύγους’, με τους 25 από αυτούς να είναι στο Domaine Costa Lazaridi (και αργότερα στην Οινότρια Γη).

Αφορμή για το σημερινό κείμενο είναι ο νέος αμπελώνας που δημιούργησε στην περιοχή της Δράμας και συγκεκριμένα στο Κατάφυτο του δήμου Νευροκοπίου, και το πρώτο κρασί που δοκιμάσαμε από αυτόν τον αμπελώνα.

Η υψηλή ποιότητα όλων των κρασιών του Κώστα Λαζαρίδη αλλά και η δυναμική της περιοχής της Αδριανής είναι αδιαμφισβήτητη! Στο οινοποιείο όμως στοχεύουν συνεχώς ψηλότερα, έτσι αναζήτησαν έναν αμπελώνα που να ευνοεί ακόμα περισσότερο την καθαρή αρωματική ένταση των ποικιλιών (κυρίως των λευκών) αλλά και να πειραματιστούν σε ακόμα υψηλότερα υψόμετρα. Η αναζήτηση τους οδήγησε στο Κατάφυτο, μία περιοχή βορειοδυτικά της Δράμας, σε υψόμετρο 800 – 930 μέτρων, που συναντάμε κάποιες από τις χαμηλότερες θερμοκρασίες όλης της χώρας.

Αν και το ρίσκο με τους ανοιξιάτικους παγετούς είναι υψηλό, το σημείο συγκεντρώνει πολλά πλεονεκτήματα. Το έδαφος είναι αμμοαργιλωπηλώδες, η έκθεση στον ήλιο ανατολική και νοτιοανατολική και η διαφορά των θερμοκρασιών ανάμεσα στην μέρα και την νύχτα (που ευνοεί την δημιουργία αρωματικών κρασιών) μεγάλη. Η έκταση που έχει αγοραστεί από το οινοποιείο είναι 200 στρέμματα, οι φυτεύσεις ξεκίνησαν το 2014 και έχουν ήδη φυτευτεί τα πρώτα 135. Ο αμπελώνες είναι ξερικός και η πυκνότητα φύτευσης 450 φυτά/στρέμμα. Προς το παρών έχουν φυτευτεί μόνο λευκές ποικιλίες και συγκεκριμένα 80 στρέμματα με Sauvignon Blanc, 20 με Βιδιανό και 15 με Μαλαγουζιά. Έχουν επίσης φυτευτεί 20 στρέμματα με Riesling, μια σπουδαία ποικιλία που όμως δεν τα έχει πάει πολύ καλά στον Ελληνικό αμπελώνα, οπότε θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τα αποτελέσματα από αυτόν τον αμπελώνα που σίγουρα έχει τα ‘εφόδια’ για να μας δώσει ‘καλά’ Riesling. Ανάλογα με τα αποτελέσματα των πρώτων κρασιών θα καθοριστούν και οι ποικιλίες με τις οποίες θα φυτευτούν τα υπόλοιπα στρέμματα, όπου δεν αποκλείεται να συμπεριλαμβάνουν και κάποιες ερυθρές.

Το πρώτο κρασί που εμφιαλώθηκε από αυτόν τον αμπελώνα είναι η Μαλαγουζιά. Eίχαμε το ‘προνόμιο’ να το δοκιμάσουμε, σε ένα δείπνο που διοργανώθηκε στο εστιατόριο Aleria, με οικοδεσπότες τον Γεράσιμο Λαζαρίδη και τον Γιάννη Οξυζίδη, οινολόγο του Κτήματος.

Πριν ξεκινήσουμε να ‘γράφουμε’ για το κρασί να πούμε ότι αυτές οι πρώτες (πειραματικές) φιάλες, που ήταν μόνο 900, δεν θα ‘βγουν’ στην αγορά. Το κείμενο γράφτηκε γιατί το κρασί ήταν πραγματικά πολύ καλό, κάτι που μας εξέπληξε με δεδομένο ότι ο αμπελώνας είναι πολύ νεαρός ακόμα και μόλις τριών ετών! Οπότε θα κάνουμε υπομονή και θα περιμένουμε τα κρασιά από την χρονιά του 2017, που αν όλα πάνε καλά θα βγουν στην αγορά την Άνοιξη του 2018.

Στο κρασί τώρα: Πρόκειται για μία πολύ κομψή Μαλαγουζιά, με αισθητή οξύτητα που της χαρίζει φρεσκάδα και ζωντάνια, κάτι που δεν συναντάμε συχνά σε κρασιά από αυτή την ποικιλία, και απίστευτη νοστιμιά στο στόμα. Τα αρώματα της δεν ‘φωνάζουν’ αμέσως Μαλαγουζιά, όπου κυριαρχούν τα εσπεριδοειδή και τα πυρηνόκαρπα φρούτα με κάποιες νύξεις λευκών λουλουδιών. Δεν εντοπίσαμε την ‘μοσχατίζουσα’ πλευρά της ποικιλίας, που είναι αναμενόμενο λόγω του υψηλού υψομέτρου. Θα πρέπει να πούμε ότι υπήρχαν κάποια αναγωγικά αρώματα, όχι όμως ενοχλητικά, αλλά με την μορφή του ορυκτού και καπνιστού χαρακτήρα, που είχαν ενσωματωθεί όμορφα μέσα στο κρασί.

Δοκιμάσαμε το κρασί με την καταπληκτική χορτόπιτα του Γκίκα Ξενάκη και ο συνδυασμός ήταν πολύ πετυχημένος, αφού το πιάτο κατάφερε να βγάλει στην επιφάνεια τον φυτικό χαρακτήρα αλλά και την γλύκα της ποικιλίας και να κάνει το κρασί να φαίνεται ‘πιο Μαλαγουζιά’. Το ίδιο συνέβη και με την θαλασσινή μαγειρίτσα με χτένια και μύδια, που επίσης έδεσε υπέροχα με το κρασί.

Σίγουρα πρόκειται για μία από τις δροσερότερες εκφράσεις της Μαλαγουζιάς, που μας άρεσε πολύ και αν αναλογιστούμε το πολύ νεαρό των αμπελιών, θεωρούμε ότι πρόκειται για ένα κρασί που θα μας απασχολήσει πολύ στο μέλλον δίνοντας μία πολύ ενδιαφέρουσα διάσταση στην ποικιλία.

Περιμένουμε λοιπόν με ανυπομονησία και τις επόμενες χρονιές της Μαλαγουζιάς του Κώστα Λαζαρίδη, από το υψηλότερο υψόμετρο (900 μέτρα) που έχουμε δει την ποικιλία!

…..Μαριάννα

Οι ιδανικές θερμοκρασίες σερβιρίσματος των κρασιών

24/04/2017/in Tips, Άρθρα / Απόψεις /by winetuned

Με τις θερμοκρασίες να αρχίζουν να ανεβαίνουν (σιγά σιγά είναι η αλήθεια), είναι ευκαιρία να μιλήσουμε για τις ιδανικές θερμοκρασίες που σερβίρονται τα κρασιά. Κρίμα δεν είναι να έχουμε πάρει το αγαπημένο μας κρασί, να το ανοίγουμε με φόρα για να πιούμε ένα ποτηράκι και όταν το δοκιμάζουμε να μοιάζει διαφορετικό και σίγουρα όχι τόσο απολαυστικό, γιατί απλά δεν φροντίσαμε να το έχουμε στην κατάλληλη θερμοκρασία?

Η θερμοκρασία σερβιρίσματος μπορεί να επηρεάσει τα αρώματα και τις γεύσεις του κρασιού αλλά και την αίσθηση που το νιώθουμε στο στόμα. Για παράδειγμα ένα πιο ζεστό από ότι πρέπει, λευκό κρασί μπορεί να μοιάζει πιο αρωματικό αλλά και πιο ‘πλαδαρό’ στην γεύση, ενώ ένα πολύ παγωμένο λευκό κρασί να μοιάζει πολύ όξινο και λιγότερο αρωματικό. Αν πιούμε ένα κόκκινο σε θερμοκρασία πολύ χαμηλότερη από αυτή που ‘πρέπει’, οι τανίνες θα μας φαίνονται ακόμα πιο στυφές και ενοχλητικές, ενώ ένα γλυκό κρασί αν το πιούμε σε υψηλότερη θερμοκρασία θα μας φαίνεται ακόμα πιο γλυκό και καθόλου δροσιστικό. Υπάρχει όμως και μία θερμοκρασία (ή ένα μικρό εύρος) για κάθε στυλ κρασιού που αναδεικνύονται όλα τα αρώματα του, ενώ και γευστικά εκφράζεται όπως ‘πρέπει’!

Αυτό το κλισεδάκι που λέει ότι πίνουμε τα κόκκινα κρασιά σε θερμοκρασία δωματίου, ουσιαστικά δεν ισχύει ούτε τον χειμώνα ούτε το καλοκαίρι, εκτός και αν έχετε σταθερή θερμοκρασία μέσα σε ένα δωμάτιο και είναι κοντά στους 16 ºC. Τα πράγματα τους χειμερινούς μήνες ίσως είναι πιο εύκολα από το καλοκαίρι, γιατί αυτό που λέμε ‘θερμοκρασία δωματίου’ είναι πιο κοντά στην θερμοκρασία που θα απολαύσουμε περισσότερο τα κρασιά, τουλάχιστον για τα κόκκινα. Τον χειμώνα η θερμοκρασία που αποθηκεύουμε το κρασί μπορεί να είναι 10 ºC αν είναι, για παράδειγμα, στο υπόγειο και 22 ºC αν είναι στο σαλόνι μας, που σημαίνει ότι για ένα πλούσιο ερυθρό είναι πολύ χαμηλό το 10 και αρκετά υψηλό το 22, οπότε και πάλι θα πρέπει να φροντίσουμε να το φέρουμε σε κατάλληλη θερμοκρασία. Για το καλοκαίρι που οι θερμοκρασίες δωματίου ξεπερνούν τους 25 ºC, θα χρειαστεί να βάλουμε ακόμα και τα κόκκινα κρασιά μας για μερικά λεπτά στο ψυγείο.

Γενικότερα, όσο πιο ελαφρύ είναι ένα κρασί, είτε είναι λευκό, ροζέ ή κόκκινο τόσο πιο χαμηλή είναι η ιδανική θερμοκρασία. Αν δεν γνωρίζουμε το στυλ του κρασιού θα μπορούσαμε να το πάμε και χρωματικά (αν και δεν είναι και ο πιο σωστός τρόπος), δηλαδή όσο πιο απαλό είναι το χρώμα του κρασιού, τόσο πιο χαμηλή θα πρέπει να είναι η θερμοκρασία του. Αλλά για να μη σας βάλουμε στην διαδικασία να σκέφτεστε, το χρώμα, το σώμα, αν έχει φυσαλίδες, αν έχει ζάχαρη και όλα αυτά που πρέπει να λάβουμε υπόψη μας, παρακάτω σας δίνουμε τις ‘δικές’ μας κατάλληλες θερμοκρασίες σερβιρίσματος!

Για ελαφριά και μέτριου σώματος λευκά και κρασιά που δεν έχουν περάσει από βαρέλι, όπως ένα Μοσχοφίλερο ή ένα Sauvignon Blanc προτείνουμε θερμοκρασίες μεταξύ 6 – 9 ºC. Για όσους έχουν την διάθεση να παίξουν με τα θερμόμετρα και να το πάνε στον ‘πόντο’, ας μείνουν κοντά στους 6 ºC του καλοκαιρινούς μήνες και κοντά στο 9 ºC τους χειμερινούς. Για πλούσια λευκά κρασιά που έχουν περάσει από βαρέλι όπως ένα Chardonnay ή ένα Νυχτέρι από την Σαντορίνη θα πάμε σε λίγο πιο υψηλές θερμοκρασίες μεταξύ 9 -11 ºC. Σε αυτές τις θερμοκρασίες θα απολαύσουμε και τα ροζέ κρασιά μας.
Για ελαφριά κόκκινα κρασιά όπως ένα φρέσκο Αγιωργίτικο ή μία Valpolicella επιλέγουμε θερμοκρασίες μεταξύ 10 – 13 ºC, με τους καλοκαιρινούς μήνες να μένουμε πιο κοντά στους 10 ºC. Τα μέτρια κόκκινα κρασιά όπως μία Νεμέα, μία Νάουσα ή ένα Chianti θα τα πιούμε στους 13 ºC – 15 ºC, ενώ τα πλούσια κόκκινα όπως ένα Μαυροτράγανο ή ένα Syrah θα τα πάμε ακόμα πιο πάνω στους 15 – 18 ºC.
Τα αφρώδη κρασιά θα τα πιούμε στους 6 – 9 ºC. Αν μιλάμε για Champagne (και ειδικά vintage) καλύτερα να πάμε προς τους 9ºC, ενώ αν μιλάμε για ελαφριά αφρώδη τύπου Prosecco καλύτερα να πάμε προς τους 6ºC. Αν τύχει και πέσει κανένα κόκκινο αφρώδες στο χέρι σας, πιείτε το κοντά στους 10 ºC.
Τα λευκά γλυκά κρασιά όπως ένα Samos ή ένα Sauternes τα πίνουμε στους 5 – 7 ºC. Για ένα Vinsanto μπορούμε να ανέβουμε 1-2ºC. Τα ερυθρά γλυκά κρασιά (ενισχυμένα ή όχι) όπως μία Μαυροδάφνη ή ένα Tawny Port θα τα πιούμε στους 12 – 16 ºC. Για Ruby και Vintage Port θα πάμε λίγο πιο ψιλά στους 16 – 18 ºC.
Αν σας αρέσουν τα Sherry, πιείτε τα Fino στους 6-8 ºC και τα Amontillado και τα Oloroso στους 13 – 15 ºC.

Τώρα θα μας πείτε, ‘θα είμαστε συνέχεια με ένα θερμόμετρο κρασιού στο χέρι’? Ίσως όχι, γιατί κάπου εκεί θα χάσουμε και το νόημα της απόλαυσης. Όμως καλό είναι να έχουμε μία εικόνα για την ιδανική θερμοκρασία που πρέπει να πίνουμε τα διαφορετικά στυλ κρασιού και όπου είναι εφικτό να προσπαθούμε να τις πιάσουμε.

Για ένα λευκό μπορεί απλά να χρειαστεί να το βάλετε 1-2 ώρες πριν το πιείτε στο ψυγείο, για 20-25 λεπτά στην κατάψυξη, ή για 30 λεπτάκια μέσα σε σαμπανιέρα με πάγο. Για τα κόκκινα μπορεί να θέλει μόνο λίγα λεπτά στο ψυγείο ή στον πάγο. Βέβαια αν έχουμε συντηρητή κρασιού, ρυθμισμένο στους 14 – 15 ºC τα πράγματα θα είναι πιο εύκολα για τα κόκκινα, που τα παίρνουμε και τα ανοίγουμε κατευθείαν.

Tip*: Είναι προτιμότερο να σερβίρετε ένα κρασί πιο παγωμένο από ότι πρέπει γιατί σταδιακά θα αυξηθεί η θερμοκρασία του, παρά ένα κρασί ζεστότερο.

Tip**: Δεν αρκεί μόνο να φέρουμε το κρασί στην σωστή θερμοκρασία την ώρα που το ανοίγουμε, πρέπει να το κρατήσουμε και όσο το πίνουμε κοντά σε αυτή, ειδικά αν είναι λευκό ή ροζέ. Οπότε οι Σαμπανιέρες είναι από τα πιο χρήσιμα αξεσουάρ κρασιού.

Tip ***: Υπάρχουν θερμόμετρα που ‘μπαίνουν’ μέσα στο ποτήρι (από 7€ βρίσκουμε αρκετά καλά θερμόμετρα) ή την φιάλη, θερμόμετρα ‘μπρασελέ’ που αγκαλιάζουν την φιάλη (από 8 €) και είναι ίσως τα πιο εύχρηστα, και τέλος θερμόμετρα με υπέρυθρες, που είναι και τα πιο ακριβά σε τιμές που ξεπερνούν τα 40 €.

Ούζα και τσίπουρα για τα μεζεδάκια μας

11/04/2017/in Αποστάγματα, Δοκιμάσαμε, Κρασί και Φαγητό /by winetuned

Να βάλω ένα τσιπουράκι? Πάμε για ένα ουζάκι? Είναι σίγουρα ερωτησούλες που θα τις ακούσουμε πιο συχνά αυτές τις μέρες! Η Μεγάλη εβδομάδα είναι η εβδομάδα που έχουν την τιμητική τους και τα ουζάκια και τα τσιπουράκια! Τα νηστίσιμα αυτής της εβδομάδας, τα ορεκτικά του Πασχαλινού τραπεζιού αλλά και τα όλα τα Ελληνικά μεζεδάκια βρίσκουν συχνά παρέα στα παραδοσιακά αποστάγματα σε όλη την χώρα!

Οι επιλογές αμέτρητες και όλες ‘φωνάζουν’ Ελλάδα! Διαλέξαμε 4 τσιπουράκια και δύο ουζάκια και σας τα προτείνουμε για αυτές τις ημέρες! Οτιδήποτε και να διαλέξετε εσείς, από όποιο μέρος της Ελλάδας και να είναι φροντίστε μόνο να είναι εμφιαλωμένο και αποφύγετε σε όλες τις περιπτώσεις τα χύμα, αγνώστου προελεύσεως και χωρίς κανένα έλεγχο αποστάγματα.

Ούζο Καζανιστό, Στουπάκη
Ένα Χιώτικο κρυστάλλινο ουζάκι, από 100% απόσταξη ιδανικό για όσους τους αρέσουν τα λιγότερο γλυκά ούζα. Αρώματα γλυκάνισου, μαστίχας και εσπεριδοειδών, μαλακό στο στόμα και γλυκόπικρη επίγευση. Βάλτε του δίπλα ψαράκια τηγανητά, μύδια τηγανητά, μελιτζανοσαλάτα, ρεγγοσαλάτα, γαρίδες σαγανάκι και χταποδάκι ξυδάτο. (10,50 – 11,50 €)

Ούζο 1892, Σπέντζα
Αρωματισμένο με γλυκάνισο που καλλιεργείται στο Λισβόρι της Λέσβου, από 100% απόσταξη και 46% αλκοόλ, ένα ιδιαίτερο και σχετικά σπάνιο ούζο με έντονο και σύνθετο άρωμα, ζεστή γεύση και πικάντικη επίγευση. Συνδυάστε το με καπνιστά και παστά ψάρια, καλαμαράκια, όστρακα, μυδοπίλαφο με μπόλικο άνηθο, κολοκυθάκια τηγανητά και ελιές. (5,0 – 5,50 €)

Τσίπουρο Ηδωνικό, Κώστας Λαζαρίδης
Χωρίς γλυκάνισο θα το προτιμήσουμε! Κομψό τσιπουράκι με ευχάριστο άρωμα που θυμίζει άνθη εσπεριδοειδών και ώριμα λευκόσαρκα φρούτα, βουτυράτη γεύση και φρουτώδη επίγευση. Απολαύστε το με ταραμοσαλάτα, ρεβυθοσαλάτα, φάβα, χταποδοκεφτέδες, ιμάμ και γραβιέρες πασπαλισμένες με μέλι. Θα μπορούσε να συνοδεύσει και ένα πικάντικο λουκάνικο, κεφτεδάκια ή ένα σουτζούκι. (12,0 – 13,0 €)

Τσίπουρο Σέττα, Οικογένεια Σπυρόπουλου
Μια σχετικά νέα προσπάθεια από την Εύβοια και την Οικογένεια Σπυρόπουλου, που μας προτείνει ένα ευκολόπιοτο και βουτυρένιο καθημερινό τσίπουρο με αρώματα αμύγδαλου, μέντας και βοτάνων. Δοκιμάστε το με τσίρο καπνιστό, ψητό χταποδάκι, ταραμοκεφτέδες, πιπεριές Φλωρίνης, σαγανάκια τυριών, σύγλινο, γίγαντες αλλά και ξιδάτες ελιές. (3,5 – 4,0 € 200ml)

Τσίπουρο με γλυκάνισο, Αποστολάκη
Και ένα μυρωδάτο τσίπουρο από Μοσχάτο για τους λάτρεις του γλυκάνισου. Βότανα και αποξηραμένα άνθη κρύβονται πίσω από τα αρώματα και τις γεύσεις του γλυκάνισου και αφήνουν μία ωραία απαλή γλυκιά επίγευση. Συνδυάστε το με γαύρο μαρινάτο, πατατοσαλάτα, φασόλια μαυρομάτικα με μάραθο, ντολμαδάκια, ταραμοσαλάτα, γαρίδες τηγανητές και σουπιές.(12,0 – 13,0 € 700ml)

Απόσταγμα Οίνου Παλαιωθέν, Παρπαρούσης
Δεν θα μπορούσε να λείψει και ένα παλαιωμένο τσίπουρο από τις προτάσεις μας! Και αυτό είναι ένα από τα πρώτα Ελληνικά τσίπουρα που ‘μπήκαν’ σε βαρέλι. Από την ποικιλία Σιδερίτη, ένα κεχριμπαρένιο απόσταγμα με αρώματα αποξηραμένων φρούτων, βανίλιας και καραμέλα, ευγενικό και φινετσάτο στο στόμα με μπαχαρένια επίγευση. Απολαύστε το μετά το γεύμα, παρέα με καφέ, ‘άγλυκα’ γλυκά, σοκολατάκια αλλά και με ένα πούρο. (38,0 – 40,0 €)

….Μαριάννα

Η φωτογραφία είναι από το Discover Greece