Η επέλαση των ροζέ! 6 καινούρια κρασιά!

Είπαμε, τα ροζέ κρασιά είναι τάση. Όχι μόνο το Ελληνικό καλοκαίρι, αλλά όλο τον χρόνο και σε όλα τα στιλ. Οι παραγωγοί ακολουθούν αυτή την τάση και δημιουργούν νέα ροζέ μυρωδάτα κρασιά γεμάτα ζωντάνια για όλα τα γούστα. Παρακάτω θα βρείτε ούτε ένα, ούτε δύο αλλά έξι ροζέ κρασιά που η πρώτη τους εσοδεία ήταν το 2015.

ιέρεια μποσινάκη μοσχοφίλερο ροζέ κρασίΙέρεια Μποσινάκη. Κομψό, γοητευτικό, με απαλό ροζ του σολομού χρώμα κρασί από 100% Μοσχοφίλερο. Η μοναδική ποικιλία που ασχολούνται στο οινοποιείο Μποσινάκη και από ότι φαίνεται την γνωρίζουν καλά! Φρέσκα αρώματα λουλουδιών όπως το τριαντάφυλλο, φράουλα, χαμομήλι και μανταρίνι στην μύτη. Ξηρό στο στόμα και άκρως ισορροπημένο με γαργαλιστική οξύτητα, μέτριο σώμα και όμορφη επίγευση που μας φέρνει στο μυαλό λουκούμι τριαντάφυλλο. (περίπου 11€).

.

μαύρο πρόβατο ροζέΜαύρο Πρόβατο ροζέ, Νίκος Λαζαρίδης. Ήρθε και το ροζέ Μαύρο Πρόβατο από Syrah και Cabernet Sauvignon. Το χρώμα του είναι μέτριο σομόν. Τα αρώματα του είναι διακριτικά και θυμίζουν κεράσια, μαρμελάδα φράουλα, με κάποιες ανθικές νότες που μας παραπέμπουν σε νυχτολούλουδο. Στο στόμα είναι ξηρό, με μέτριο σώμα, ζωηρή οξύτητα, εντονότερες γεύσεις κόκκινων φρούτων και λουλουδιών και πολλά ‘κύματα’ δροσιάς και φρεσκάδας. (περίπου 11€)

.

τομή τρουπή μοσχοφίλεροΤομή ροζέ, Κτήμα Τρουπή. Πιο απαλό, χρωματικά, ροζέ δεν γίνεται. Ανοιχτό κρεμμυδί θα το λέγαμε, με γκρι ανταύγειες χαρακτηριστικές του Μοσχοφίλερου από το οποίο παράγεται αποκλειστικά. Ελκυστικά αρώματα ροδόνερου και ροδοπέταλων, ροδιού, κερασιού και φλούδας εσπεριδοειδών. Ζουμερό και αρμονικό στο στόμα με αναζωογονητική οξύτητα και ατελείωτη τριανταφυλένια επίγευση. ( περίπου 11,5 €)

.

Claudia Rose παπαγιάννη Claudia ροζέ, Παπαγιάννη. Το Grenache Rouge σε ένα αναπάντεχο λουλουδένιο προφίλ. Ανοιχτό, σε αποχρώσεις του σολομού, χρώμα με έντονα αρώματα τριαντάφυλλου και ροδόνερου, να συνοδεύονται από γλυκά αρώματα κόκκινων φρούτων όπως το κεράσι αλλά και καραμέλα. Φινετσάτο στο στόμα με την οξύτητα να δροσίζει και το τριαντάφυλλο να πολιορκεί και την γεύση και να εκφράζεται σαν λουκουμάκι. ( περίπου 13 €)

.

amuse κτήμα μουσών ροζέAmuse, Κτήμα Μουσών. Πιο ασυνήθιστος συνδυασμός ποικιλιών δεν γίνεται. Το λευκό Sauvignon Blanc με το ερυθρό και σπάνιο Μούχταρο, σε ένα κρασί με απαλό σομόν χρώμα, που συνδυάζει αρώματα λευκών και ερυθρών κρασιών. Φραγκοστάφυλο, πετροκέρασο, τσιχλόφουσκα και βότανα συνθέτουν το αρωματικό προφίλ. Δροσερό και απαλό στο στόμα με φρουτένια επίγευση. (περίπου 11€)

.

ροζέ παλυβού la vie en roseLa Vie en Rose, Παλυβός. Ένα 100% Μοσχοφίλερο, ελαφρύ, με μόλις 11,5% αλκοόλ, αρωματικό και τριανταφυλλένιο. Το χρώμα του είναι και εδώ ανοιχτό, προς το τριανταφυλλί. Τα αρώματα του περιστρέφονται γύρω από το τριαντάφυλλο, με νότες τροπικών φρούτων και μαρμελάδας να έρχονται σε δεύτερο πλάνο. Στο στόμα είναι παιχνιδιάρικο και γεμάτο φρεσκάδα, με μία απαλή γλυκύτητα στο τελείωμα να αναζητά φρουτοσαλάτες, ήλιο και παραλία! (περίπου 10 €)

10 χρονιές Δάκρυ του Πεύκου!

Σ.Κεχρής_Ε.Κεχρή_ΛαζαράκηςMWΠριν από ένα μήνα (και κάτι παραπάνω..), έλαβε χώρα μια πολύ σημαντική γευσιγνωσία σε μια πολύ συγκινητική “γιορτή” με πρωταγωνιστή τη…Ρετσίνα ή καλύτερα το ‘Δάκρυ του Πεύκου’ του Οινοποιείου Κεχρή. Γιορτάσαμε όλοι μαζί τα 10 χρόνια του κρασιού που αποτελεί την πρώτη premium Ρετσίνα, σε μια ‘once in a lifetime’ κάθετη γευσιγνωσία με παρουσιαστή τον χαρισματικό Κωνσταντίνο Λαζαράκη ΜW στο Varoulko Seaside. Ακολούθησε γεύμα με τον σχεδιασμό ενός μενού 5 πιάτων, άψογα συνδυασμένων με την ρετσίνα και τα κρασιά του Οινοποιείου Κεχρή, από τον μοναδικό Λευτέρη Λαζάρου.

Όταν λάβαμε την πρόσκληση για αυτή την γευσιγνωσία, νιώσαμε έκπληξη! Δεν μας είχε περάσει από το μυαλό ότι θα μπορούσαμε ή ότι θα είχε νόημα να δοκιμάσουμε ‘παλαιωμένες’ ρετσίνες. “Από το στερεότυπο του χθες στο πρότυπο του αύριο” ήταν το σλόγκανμία φράση που αποτυπώνει τον στόχο του Οινοποιείου Κεχρή, την καθιέρωση δηλαδή της ρετσίνας (ενός στιλ κρασιού που κατά διαστήματα έχει ‘κακοποιηθεί’) ως ένα εξαιρετικό Ελληνικό προϊόν. Είμαστε σίγουρες ότι μετά από αυτήν τη γευσιγνωσία θα δούμε όλοι τη Ρετσίνα μέσα από μια “διαφορετική ματιά”,  αυτή που μας μετέφεραν ο Στέλιος και η Ελένη Κεχρή. Η αρχή για να επιτευχθεί ο στόχος έγινε! Αν και θα μπορούσαμε να πούμε ότι έγινε πριν από 10 χρόνια, όταν πρωτοκυκλοφόρησε το Δάκρυ του Πεύκου ή και νωρίτερα ακόμη, όταν ο Στέλιος Κεχρής οραματίστηκε την αναβάθμιση της εικόνας αυτού του παραδοσιακού κρασιού. Ο κος Κεχρής αληθινός, ειλικρινής και άμεσος ευχήθηκε για την ρετσίνα: “Να ζήσει μέρες καλές από δω και πέρα”!

Η παραγωγή μιας ποιοτικής Ρετσίνας δεν είναι απλή διαδικασία, αλλά σύνθετη και γεμάτη προκλήσεις. Σε αυτό σημείο και πριν μπούμε σε λεπτομέρειες θα θέλαμε να μοιραστούμε μαζί σας μια πολύ σημαντική λεπτομέρεια που μας είπε η Ελένη Κεχρή, (την οποία να σας εκμυστηρευτούμε πως ούτε εμείς την γνωρίζαμε): η εκχυλισιμότητα αλλά και η αρωματική δυναμική της ρετσίνης εξαρτάται από το υψόμετρο, από το που βρίσκονται τα δέντρα, αν είναι δηλαδή κοντά στη θάλασσα ή στο βουνό, αλλά και από τις κλιματικές συνθήκες της κάθε χρονιάς. Όλοι αυτοί είναι παράγοντες που καταγράφουν στο Οινοποιείο Κεχρή και λαμβάνουν υπόψη. Για το Δάκρυ του Πεύκου χρησιμοποιείται μια πολύπλευρη ποικιλία με ένταση και δύναμη, που δεν είναι άλλη από το Ασύρτικο. Τα κρασιά ωριμάζουν σε δρύινα βαρέλια παρουσία των οινολασπών, για χρονικό διάστημα που διαφέρει ανάλογα με τις ‘απαιτήσεις’ κάθε χρονιάς.

Η δοκιμή ξεκίνησε με τη χρονιά του 2015 και έφτασε μέχρι…το 2005!! Σαν γενικά συμπεράσματα θα μπορούσαμε να αναφέρουμε τα εξής: Το ρετσίνι σαν άρωμα παραμένει σχεδόν ίδιο σε όλα τα κρασιά που σημαίνει ότι η ένταση της δεν εξελίσσεται ανάλογα με την παλαίωση. Εξελίσσονται όμορφα τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά κρασιού. Το δεντρολίβανο είναι βασικό άρωμα του ¨Δάκρυ του Πεύκου” και είναι αποτέλεσμα της συνέργειας του ρετσινιού με το βαρέλι. Το σώμα όλων των κρασιών ήταν γεμάτο, ενώ σχεδόν όλα εμφάνιζαν ένα διακριτικό ορυκτό χαρακτήρα (πιθανότατα από το Ασύρτικο) και νότες πεύκου. Τα κρασιά από το 2005 μέχρι το 2009 είναι μεν εξελιγμένα αλλά χωρίς στοιχεία οξείδωσης, κάτι που μας εξέπληξε! Τα κρασιά με τον πιο εξελιγμένο χαρακτήρα  ήταν του 2012 και του 2005. Εμείς ξεχωρίσαμε του 2006, του 2014  αλλά και του 2015.

δάκρυ του πεύκου 10 χρόνιαΠαρακάτω θα δείτε τα κρασιά έτσι όπως τα ‘γευτήκαμε’ εμείς:

2015: Το άρωμα του ρετσινιού είναι αρκετά έντονο στη μύτη αλλά δεν καλύπτει τα φρουτώδη χαρακτηριστικά, ενώ διακριτική είναι και η επίδραση του βαρελιού.  Στο στόμα είναι μαλακό με φρεσκάδα (προδίδεται από τις φυσαλίδες) και ζωηρή οξύτητα.

2014: Το χρώμα σε αυτή την χρονιά είναι πιο σκούρο και πηγαίνει προς το χρυσό. Το ρετσίνι είναι σαφώς πιο έντονο στο στόμα και πιο πολλά τα ‘πράσινα’ χαρακτηριστικά. Στο στόμα είναι ευχάριστο και δροσερό.

2013: Καθαρό και έντονο το ρετσίνι στη μύτη, συνεχίζει και στο στόμα όπου ξεχωρίζει το άρωμα του πεύκου.

2012: Με σκουρόχρωμη απόχρωση του κίτρινου, υπάρχουν πολλά στοιχεία εξέλιξης, όπως το καρύδι και τα ψημένα φρούτα, ενώ στο στόμα το ρετσίνι είναι κάπως έντονο και αφήνει μια απαλή πικράδα.

2011: Στην αρχή είναι κάπως κλειστό αλλά μετά από λίγες ‘στροφές’ στο ποτήρι, εμφανίζεται διακριτικά το ‘ρετσινάτο’ άρωμα και κάποια στοιχεία από το βαρέλι.

2010: Αν και ήταν μια δύσκολη χρονιά, το χρώμα είναι χρυσαφί με πολύπλοκη μύτη ρετσινιού, μελιού και δεντρολίβανου. To στόμα είναι πλούσιο και γεμάτο ενώ έχει και μακρά επίγευση.

2009: Σκούρο χρώμα, με έντονο το στοιχείο του ρετσινιού που συνυπάρχει με φυτικά και βοτανικά χαρακτηριστικά. Στο στόμα βγάζει βότανα με κυρίαρχο το χαμομήλι και το δεντρολίβανο να συνοδεύει την επίγευση.

2008: Χρειάζεται λίγο χρόνο για να ξεδιπλώσει το άρωμα του, το οποίο είναι απαλό με έντονα καπνιστά στοιχεία να εμφανίζονται στο στόμα.

2007: Μια τυπική Ρετσίνα με έντονη την χαρακτηριστική γεύση στο στόμα, να συνυπάρχει με νότες βανίλιας ιδιαίτερα αισθητές στην επίγευση.

2006: Αρκετά κλειστό και αυτό το κρασί, κομψό με το ρετσίνι να ‘φαίνεται’ περισσότερο στο στόμα ενώ αφήνει μια πολύ ευχάριστη επίγευση.

2005: Βαθύ χρυσό το χρώμα του, με πολλά εξελιγμένα αρώματα. Μοιάζει αρκετά με τη χρονιά του 2012. Η επίδραση του βαρελιού είναι αρκετά φινετσάτη, το ρετσίνι κάνει απαλά την εμφάνιση του και όλα αυτά σε φόντο ξηρών καρπών.

10 χρόνια δάκρυ του πεύκουΤο μενού των 5 πιάτων είχε σαν βάση τα ψάρια και τα θαλασσινά, κάποια με έντονα χαρακτηριστικά και κάποια πιο κομψά. Το Δάκρυ του Πεύκου’  έδεσε όμορφα, χωρίς να καλύπτει τα πιάτα. Ξεχωρίσαμε τον συνδυασμό του καπνιστού χταποδιού με κρέμα ρέγγας, καβούρι και καραμελωμένα κρεμμύδια με την Ρετσίνα του 2014.

Αναμφισβήτητα είναι μια Ρετσίνα, που παλαιώνει και μας κάνει υπερήφανους με διεθνείς διακρίσεις και πολλά μετάλλια στην πλάτη της!!

Η εμπειρία της Κεφαλλονιάς

Η Κεφαλλονιά είναι αναμφισβήτητα από τις οινοπαραγωγικές περιοχές που ‘ανεβαίνει’ τα τελευταία χρόνια και όχι τυχαία αφού σημειώνεται μεγάλη προσπάθεια. Σίγουρα η ποικιλία που την ανέδειξε και την έχουμε συνδέσει με το νησί, είναι η Ρομπόλα που δίνει λευκά τραγανά, μετρίου σώματος κρασιά με πιο συνήθη τα αρώματα πράσινου μήλου, εσπεριδοειδών, άνθεων και ορυκτών. vino di sassoΣημαντική είναι για το νησί και η Μαυροδάφνη, που παρόλο που δίνει τα γλυκά κρασιά ΠΟΠ Μαυροδάφνη Κεφαλλονιάς, τα εύσημα έρχονται για τα ξηρά κρασιά από αυτή την ποικιλία που είναι πλούσια αλλά και μαλακά με μέτρια οξύτητα και αρώματα βοτάνων, μαύρων φρούτων και γλυκών μπαχαρικών. Το Μοσχάτο Άσπρο αν και μπορεί να δώσει τα γλυκά ΠΟΠ Μοσχάτος Κεφαλλονιάς, δεν έχει ‘φτάσει’ ούτε τη Ρομπόλα, ούτε την Μαυροδάφνη σε ποιότητα και ποσότητα. Εκτός από αυτές τις ποικιλίες υπάρχουν ακόμα 25 περίπου διάσπαρτες στους αμπελώνες του νησιού. Από αυτές ξεχωρίζουν 4 λευκές. Η Μοσχατέλα που χρησιμοποιείται σε χαρμάνια με τις άλλες ποικιλίες του νησιού όπως και το Τσαούσι, και το Ζακυνθινό με το Βοστιλίδι που δίνουν κυρίως μονοποικιλιακά κρασιά και από τα πρώτα αποτελέσματα δείχνουν ότι θα μας απασχολήσουν πολύ στο μέλλον.

Επισκεφτήκαμε τα 6 σπουδαιότερα οινοποιεία του νησιού, στα πλαίσια της εκπαιδευτικής-οινοτουριστικής εκδρομής που διοργάνωσε η Πανελλήνια Ένωση Πτυχιούχων Οινολόγων. Μέσα από την ξενάγηση, τη δοκιμή και τη συζήτηση, είδαμε τις προσπάθειες των παραγωγών, ακούσαμε τις επιτυχίες αλλά και τους προβληματισμούς τους και γνωρίσαμε σε βάθος αυτή την πολύ ιδιαίτερη οινοπαραγωγική περιοχή. Η εμπειρία μοναδική, όπως θα δείτε παρακάτω..

Μελισσινός_Ρομπόλα_ΚεφαλλονιάΠρώτη στάση στο νησί, στο οινοποιείο Μελισσινός στον Θηράμονα όπου μας υποδέχτηκε η γνώριμη Κική Σιαμέλη, οινολόγος του Κτήματος. Το “μικρό” οινοποιείο, φιλοξενείται σε ένα όμορφο σπίτι, μέσα στο πράσινο και τα λουλούδια, όπου ξεχειλίζει το πάθος και η προσπάθεια για την δημιουργία κάτι διαφορετικού. Παράγονται περίπου 10  κρασιά από γηγενείς ποικιλίες, σε πολύ μικρές ποσότητες με κυριότερες την Ρομπόλα και την Μαυροδάφνη, ενώ γίνεται μεγάλη προσπάθεια για την αξιοποίηση του Ζακυνθινού. Η καλλιέργεια είναι βιολογική και οι παρεμβάσεις κατά την οινοποίηση ελάχιστες. Η συζήτηση και η γευσιγνωσία έγινε στο πίσω μέρος της ιδιοκτησίας, σε μία δροσερή αυλή.

Από τα κρασιά που δοκιμάσαμε ξεχωρίσαμε τα:
• Ρομπόλα Natural 2015. ‘Φυσικό’ κρασί από ημιορεινούς αμπελώνες με σχετικά πλούσιο σώμα, υψηλή οξύτητα και πολύπλοκα αρώματα πράσινων φρούτων, λευκών λουλουδιών και ορυκτών.
• Μελιτινό 2015. Φρέσκο λευκό γλυκό κρασί από Ζακυνθινό που ζύμωσε χωρίς την προσθήκη ζυμών. Ελκυστικό, γεμάτο με αρώματα φρούτων και ισορροπία μεταξύ της γλύκας και της οξύτητας.

συνεταιρισμός ρομπόλας_κεφαλονιά_κρασίΣυνεχίσαμε στον Συνεταιρισμό της Ρομπόλας στους πρόποδες του Αίνου, δίπλα στον Ιερό Ναό του Άγιου Γεράσιμου. Εδώ το σκηνικό αλλάζει εντελώς και μετά από το boutique οινοποιείο Μελισσινός, βρεθήκαμε σε ένα μεγαθήριο με μεγάλες δεξαμενές και τεράστιους χώρους για τα δεδομένα του νησιού. Εδώ λόγω της προχωρημένης ώρας που φτάσαμε ή ξενάγηση ήταν πολύ σύντομη. Ο συνεταιρισμός αυτός συγκαταλέγεται στους καλύτερους στην Ελλάδα με τα περισσότερα κρασιά (8 στο σύνολο) να βρίσκονται σε πολύ καλό επίπεδο.

Ξεχωρίσαμε:
Ρομπόλα San Gerasimo. Τυπική Ρομπόλα με δροσερή οξύτητα και αρώματα πράσινων φρούτων αλλά και κάποιων ανθικών νύξεων.

Σκλάβος_Μαυροδάφνη_Ρομπόλα_ΚεφαλονιάΣτο οινοποιείο του Σκλάβου στην περιοχή της Παλικής, εντός των ορίων της ζώνης ΠΟΠ Μαυροδάφνη Κεφαλληνίας, έγινε η πρώτη στάση της δεύτερη ημέρας. Η σωστή ονομασία του οινοποιείου είναι Σκλάβος-Ζησιμάτος καθώς το 2014 ο Ευρυβιάδης Σκλάβος (μετά από 25 χρόνια λειτουργίας) ενώνει τις δυνάμεις του με τον Χρήστο Ζησιμάτο, ξεκινώντας την δημιουργία ενός νέου οινοποιείου αφού το ήδη υπάρχον υπέστη μεγάλες ζημιές από τον σεισμό του 2014 (χάθηκαν περισσότεροι από 20 τόνοι κρασιού). Ο αυτόριζος αμπελώνας που περιβάλλει το οινοποιείο, καλλιεργείται εδώ και 10 χρόνια σύμφωνα με τις αρχές ομοιοδυναμικής, την Ιταλική εκδοχή της βιοδυναμικής καλλιέργειας. Οι επεμβάσεις στον αμπελώνα γίνονται, βάση του βιοδυναμικού ημερολογίου της Maria Thun. Οι αρχές αυτές έχουν αρχίζει να εφαρμόζονται και στους υπόλοιπους αμπελώνες που διαχειρίζεται το οινοποιείο. Οι ζυμώσεις πάνε πολύ αργά και σε κάποια βαρέλια μπορεί να διαρκέσουν ακόμα και 8 μήνες. Η προσθήκη θειώδους στο κρασί είναι ελάχιστη και εξαρτάται από τις συνθήκες κάθε χρονιάς, ενώ τα κρασιά εμφιαλώνονται χωρίς καμία επεξεργασία. Παράγονται 8 διαφορετικές και πολύ ιδιαίτερες ετικέτες από γηγενείς ποικιλίες, ενώ και εδώ γίνεται μεγάλη προσπάθεια για την αξιοποίηση των σπάνιων ποικιλιών όπως το  Βοστιλίδι και το  Τσαούσι.

Ξεχωρίσαμε:
• Ρομπόλα Vino di Sasso 2014. Απολαυστική Ρομπόλα, γεμάτη φρεσκάδα, έντονο ορυκτό χαρακτήρα και αρώματα εσπεριδοειδών.
• Σύνοδος 2013 Ερυθρό κρασί από Μαυροδάφνη Κεφαλληνίας με την προσθήκη 17 % Βοστιλίδι (λευκή ποικιλία), που εμφανίζει αρώματα φρέσκων σκούρων φρούτων και μπαχαρικών και βελούδινο στόμα.

κτήμα Φοίβος, μαυροδάφνη, ρομπόλα, ΚεφαλλονιάΠαραμένουμε στην περιοχή του Ληξουρίου και επισκεπτόμαστε τον Κτήμα Φοίβος στην Παλική. Ο Θεόδωρος Ορκόπουλος και η σύζυγος του, μας υποδέχτηκαν εμφανώς χαρούμενοι για τις υψηλές βαθμολογίες που απέσπασαν από τον Robert Parker. Στον φιλόξενο χώρο που μας υποδέχτηκαν, δοκιμάσαμε ούτε ένα, ούτε δύο αλλά 15 κρασιά! Διαφορετική η φιλοσοφία στο Κτήμα Φοίβος, που πιστεύουν στην συμβατική καλλιέργεια ενώ στο οινοποιείο εφαρμόζουν όλες τις μεθόδους της σύγχρονης οινοποίησης. Το  τελευταίο τους όμως εγχείρημα, εμπνευσμένο από την παράδοση, είναι η παραγωγή ξηρής Μαυροδάφνης που ζυμώνει και παλαιώνει σε αμφορείς. Μέρος από αυτά τα μπουκάλια βυθίστηκαν στα νερά του Ιονίου και αναμένετε η απόσυρση τους, για να δούμε τα αποτελέσματα.

Ξεχωρίσαμε:
• Σταλακτίτης Φοίβος. Λευκό γλυκό κρασί από λιαστά σταφύλια Μοσχάτου Άσπρου, με μελένια αρώματα και νόστιμη γεύση. Όπως μας είπαν η παραγωγή αυτού του κρασιού γίνεται μία φορά στην δεκαετία.
• Amphora Red: Μόνο και μόνο ο τρόπος που έχει παραχθεί αυτό το κρασί, ‘βαραίνει’ το μπουκάλι!

Χαριτάτος_Κεφαλλονιά_Ληξούρι_ΜαυροδάφνηΤελευταία στάση στην πλευρά του Ληξουρίου, στο Κτήμα Χαριτάτου. Βρεθήκαμε μπροστά σε ένα από τα πιο όμορφα κτήματα που έχουμε επισκεφθεί και όχι μόνο στην Κεφαλλονιά. Πραγματικά ένα μικρός παράδεισος. Μέσα σε μία μεγάλη έκταση, ανάμεσα στα δέντρα και τα αμπέλια, βρίσκεται ένα πανέμορφο σπίτι, με ‘παλιά’ αρχοντιά, διατηρημένο με άψογο και καλόγουστο τρόπο που σε ταξιδεύει στις εποχές των Κόντηδων και των Ποπολάρων. Ήμασταν τυχεροί γιατί ‘πέσαμε’ σε μία παρέα φίλων των οικοδεσποτών, που έπιναν το κρασάκι τους τραγουδώντας με ένα ακορντεόν, Κεφαλλονίτικες καντάδες. Ο χώρος του οινοποιείου είναι σχετικά μικρός, με τον αμπελώνα, που περιέχει μόνο γηγενείς ποικιλίες, να περιβάλει όλο το Κτήμα. Το οινοποιείο είναι καινούριο, η οινοποίηση είναι συμβατική και τα κρασιά καλοφτιαγμένα. Παράγονται τρία κρασιά, ένα λευκό από Μοσχάτο, ένα Ροζέ και ένα ερυθρό από Μαυροδάφνη.

Ξεχωρίσαμε:
• Μοσχάτο. Ελαφρύ και αρωματικό κρασί, πλημμυρισμένο από αρώματα φρούτων και λουλουδιών.

Και κάπου εκεί που χαλαρώναμε και τρωγοπίναμε στο Ληξούρι, να σου και ένας αναζωογονητικός σεισμός, να μας θυμίσει ότι βρισκόμαστε στην Κεφαλλονιά!

Μαρακαντωνάτος_Gentilini_ΡομπολαΤελευταίος σταθμός την τρίτη ημέρα, το οινοποιείο Gentilini στις Μηνιές, μετά από μία επίσκεψη στους αμπελώνες της ζώνης ΠΟΠ της Ρομπόλας. Αν και ο ‘ξεναγός’ μας, Πέτρος Μαρκαντωνάτος μας πήγε όσο πιο κοντά γίνεται, χρειάστηκε να ανέβουμε 200 μέτρα  σε έναν επικλινή αμπελώνα για να βγάλουμε μία πανοραμική φωτογραφία (με την γλώσσα έξω). Η ζώνη της Ρομπόλας (ΠΟΠ Ρομπόλα Κεφαλλονιάς) ξεκινάει από τα 420 μέτρα υψόμετρο περίπου και φτάνει μέχρι τα 800, ενώ υπάρχουν περίπου 1500 στρέμματα αμπελώνων. Βασικό πρόβλημα αυτή την στιγμή στο νησί είναι η φυλλοξήρα που προσβάλει τα αμπέλια. Η νομοθεσία επιτρέπει μέγιστη απόδοση τα 800 κιλά ανά στρέμμα. Όπως όμως μας είπε ο Πέτρος (στην οικογένεια του οποίου ανήκει το Gentilini) σπάνια η απόδοση φτάνει τα 600 κιλά, ενώ στα αμπέλια που διαχειρίζεται ο ίδιος, οι αποδόσεις είναι ακόμα πιο χαμηλές, κάτι που ευνοεί την υψηλή ποιότητα της πρώτης ύλης.

Επιστρέφοντας στο οινοποιείο, κάναμε την βόλτα μας στον μεγαλύτερο ενιαίο αμπελώνα του νησιού και απολαύσαμε την θέα προς το Ιόνιο από την μαγευτική βεράντα στην κορυφή του Κτήματος. Θα τολμήσουμε να πούμε ότι το οινοποιείο Gentilini, είναι αυτή την στιγμή το πιο ‘άρτιο’ οινοποιείο του νησιού, με ξεκάθαρο χαρακτήρα. Εκτός από τα ‘κλασικά’ κρασιά, ο Πέτρος Μαρκαντωνάτος μοιράστηκε μαζί μας, τα πειραματικά κρασιά του, αποδεικνύοντας μας τις μεγάλες δυνατότητες που έχει η Ρομπόλα!

Ξεχωρίσαμε:
-Ρομπόλα Gentilini 2015. Αν θέλετε να ορίσετε την τυπικότητα της Ρομπόλας, αυτό το κρασί είναι η απάντηση. Τα έχει όλα!
-Ρομπόλα Cellar Selection Wild Ferment 2014. Φινετσάτη και ταυτόχρονα σύνθετη Ρομπόλα, με αρώματα ώριμων εσπεριδοειδών, αχλαδιού, ορυκτών και άνθεων, με επίγευση που διαρκεί για πολύ ώρα.
-Μαυροδάφνη Eclipse 2013 Δυσεύρετο πια κρασί, που δίνει άλλη διάσταση στην ποικιλία Μαυροδάφνη. Πλούσιο, στιβαρό αλλά και μαλακό, με αρώματα μαύρων φρούτων, ξηρών καρπών, βανίλιας και δέρματος και μια σοκολατένια επίγευση.

Ανακεφαλαιώνοντας…

  • Η Κεφαλλονιά αποκτά χαρακτήρα.
  • Η Ρομπόλα έχει μεγάλες δυνατότητες και όλοι το “ψάχνουν¨ πολύ.
  • Οι γηγενείς ποικιλίες αναβιώνουν και είναι σίγουρο ότι θα δούμε πολλά ‘μεγάλα’ κρασιά.
  • Το νησί έχει άποψη. Σε κάποια σημεία θέλει περισσότερη δουλειά. Όταν τολμάς να κάνεις εναλλακτικές οινοποιήσεις και καλλιέργειες, τα ρίσκα είναι πολλά και είναι σίγουρο ότι θα υπάρξουν και αστοχίες. Είναι θετικό όμως ότι οι παραγωγοί έχουν ‘άποψη’ και την υποστηρίζουν με όλες τους τις δυνάμεις.

Ευχαριστούμε θερμά όλους τους παραγωγούς για την άψογη φιλοξενία τους, ήταν πραγματικά συγκινητικά απρόσμενη! Είναι ‘αμαρτία’ να πάτε στο νησί και να μην επισκεφθείτε τα οινοποιεία. Είναι και τα 6, επισκέψιμα!

Drink Pink @ 7 κρασιά που ξεχωρίσαμε!

drink pink

Η πρώτη έκθεση-γευσιγνωσία μόνο με ροζέ κρασιά πραγματοποιήθηκε την Κυριακή στις 12 Ιουνίου στο Hilton και πραγματικά μας εντυπωσίασε! Την διοργάνωσε η ‘συνήθης ύποπτη’ Vinetum. Όταν πληροφορηθήκαμε για μια έκθεση με κρασιά στα μέσα του Ιούνη απορήσαμε, σκεπτόμενοι πως δεν θα μπορούσαμε να αφήσουμε την παραλία και να πάμε να δοκιμάσουμε ροζέ κρασιά στο κέντρο της Αθήνας. Τελικά με καλή θέληση και τα μικρόβια της δοκιμής και της περιέργειας.. συνδυάσαμε και τα δύο! Το πρωί στην παραλία, το απόγευμα στα ροζέ αν και κάποιοι επέλεξαν το ανάποδο.

ροζέ κρασιά drink pinkΒρήκαμε την ιδέα πρωτότυπη και έξυπνη και απολαύσαμε τα ροζέ κρασιά σε μια εποχή που αυξάνεται η κατανάλωση τους! Το στήσιμο της έκθεσης απλό…ο καθένας έπαιρνε το ποτήρι και δοκίμαζε μόνος του τα κρασιά! Η πληροφόρηση βέβαια δεν έλειπε και έτσι δίπλα σε κάθε κρασί υπήρχαν όλες οι απαραίτητες πληροφορίες. Παρόλα αυτά, εκπρόσωποι των παραγωγών βρίσκονταν διακριτικά στον χώρο έτοιμοι να απαντήσουν σε οποιαδήποτε ερώτηση. Τα κρασιά ήταν κατηγοριοποιημένα ανάλογα με το στιλ τους: ελαφριά με έντονη οξύτητα, γεμάτα, ξηρά φρουτώδη, ελαφρώς γλυκά, ημίγλυκα, ημιαφρώδη και αφρώδη. Ευχάριστη εντύπωση μας έκανε και το ειδικό  περιοδικό που είχε εκδοθεί με όλα τα κρασιά που συμμετείχαν, με πρωτότυπες, ουσιαστικές και “απλές” περιγραφές, αλλά και πληροφορίες για τον τρόπο παραγωγής και τις ποικιλίες! Το να μπορέσει κάποιος να κάνει 104 διαφορετικές περιγραφές για ίδιο ´χρώμα´ κρασιού χωρίς να επαναλαμβάνεται ή να γίνεται μονότονος είναι μεγάλη επιτυχία!

Πριν αναφερθούμε στα 7 κρασιά που ξεχωρίσαμε, θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας δυο συμπεράσματα που βγάλαμε. Το ένα έχει να κάνει με το χρώμα τον κρασιών που έχει ´ανοίξει´, με πιο απαλά χρώματα, κοντά σε αυτό που λέμε ‘Προβηγκίας’ σχεδόν σε όλα τα νέα κρασιά. Το δεύτερο αφορά την περιεκτικότητα σε σάκχαρα. Αρκετά ημίξηρα ή ημίγλυκα κρασιά αλλά και πολλά από ξηρά που περιείχαν ελάχιστα αζύμωτα ώστε να αφήνουν μία ανεπαίσθητη γλυκύτητα. Κάτι που μάλλον αρέσει στο κοινό!

Τα ροζέ που μας άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις:
ροζέ μωραίτη think pink parosΜωραΐτης ροζέ 2015
Αιγαιοπελαγίτικο κρασί με άποψη, από το σπάνιο Αηδάνι Μαύρο. Κομψό, δροσερό, μετρίου σώματος, γεμάτο με αρώματα καλοκαιρινών φρούτων σε φόντο γλυκών του κουταλιού.
.
Βιβλία Xώρα ροζέ 2015
Κλασική αξία από 100% Syrah! Με το χρώμα να παραμένει σκούρο, τα αρώματα διάχυτα (και φρούτα, και άνθη, και μπαχαρικά) και το πλούσιο σώμα είναι σίγουρα η ασφαλής επιλογή για πιάτα που ενώ οι κανόνες λένε ότι συνδυάζονται με κόκκινα, εσείς λιγουρεύεστε ροζέ!
.
άδολη γης ροζέ αντωνόπουλοςΆδολη γης ροζέ 2015, Αμπελώνες Αντωνόπουλου
Το Syrah και το Cabernet Sauvignon σε ένα ‘ροζέ’ συνδυασμό που μας άρεσε! Απολαυστικό κρασί με την ανεπαίσθητη  γλυκύτητα (που λέγαμε παραπάνω) να ισορροπείται από την οξύτητα και να δημιουργούν ένα παιχνιδιάρικο κρασί με μία μακρά φρουτένια επίγευση.
.
Κτήμα Βογιατζή ροζέ 2015
Εδώ το Μοσχόμαυρο χαρίζει τον αρωματικό του χαρακτήρα στο Ξινόμαυρο, οδηγώντας σε ένα ζωηρό και ελκυστικό ροζέ κρασί. Και εδώ έχουμε μια απαλή γλυκύτητα, ελάχιστες τανίνες και τριανταφυλλένια αρώματα.
.
Rock Angel 2014, Caves d’ Esclans
Αν θέλετε να καταλάβετε ποιο είναι το χαρακτηριστικό χρώμα της ‘Προβηγκίας’ δείτε αυτό το κρασί! Αυθεντικό κρασί από αυτή την φημισμένη περιοχή και ίσως ένα από τα καλύτερα ροζέ κρασιά του κόσμου. Πολύπλοκα αρώματα σκούρων φρούτων, μπαχαρικών και ορυκτών, όγκος και φρεσκάδα στο στόμα και επίγευση που διαρκεί και διαρκεί και…διαρκεί.
.
bee παλυβού drink pinkBee 2015, Κτήμα Παλυβού
Το Αγιωργίτικο ‘αλλιώς’! Μια ανάλαφρη πρόταση για όσους τους αρέσουν και οι φυσαλίδες και η ζαχαρίτσα. Μαζί με τα έντονα αρώματα φρούτων και λουλουδιών μπορεί άνετα να είναι ο σύνοδος για όλα τα καλοκαιρινά φρούτα, ακόμα και στην παραλία!
.
κοκκινο φιλί συμεωνίδης ημίγλυκοΚόκκινο φιλί 2015, Συμεωνίδης
Από ένα εντελώς ασυνήθιστο συνδυασμό του Μοσχάτου Αλεξανδρείας και του Merlot ένα ροζέ ημίγλυκο κρασί ιδανικό για να συνοδεύσει ελαφριά γλυκά. Εδώ ‘αντιγράφουμε’ μέρος της περιγραφής που βρήκαμε στο περιοδικό και μας καλύπτει απόλυτα: Στην μύτη παρελαύνουν κόκκινα φρούτα, όπως ώριμες φράουλες, φρέσκες, ή σε μαρμελάδα, ρόδι και κεράσια, προετοιμάζοντας τα χείλι να δεχτούν το κόκκινο φιλί της γεύσης από το ημίγλυκο και ελαφρύ σε αλκοόλ αυτό κρασί. 

Τα ροζέ είναι σίγουρα μόδα! Και οι παραγωγοί ακολουθούν. Γι’ αυτό και θα ακολουθήσει και δεύτερο κείμενο για καινούρια ροζέ κρασιά που κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά το 2015 και μας άρεσαν αλλά δεν τα βάλαμε σε αυτή την λίστα.

Έχουμε ευχάριστα νέα για όσους δεν μπόρεσαν να πάνε στην έκθεση! Θα επαναληφθεί στον Πύργο Πετρέζα την Παρασκευή 1η Ιουλίου (6 – 9 το απόγευμα).

Οίνοραμα 2016, τα κρασιά που μας άρεσαν!

Πριν περίπου δύο εβδομάδες πραγματοποιήθηκε η πιο σημαντική έκθεση κρασιού στην Ελλάδα. Το Οινόραμα, ένα θεσμός πια για το Ελληνικό κρασί. Σύμφωνα με την Vinetum, οι επισκέπτες του φετινού οινοράματος ήταν περίπου 10.000. Τα κρασιά που έδειξαν οι παραγωγοί περισσότερα από 1500, ενώ ανοίχτηκαν περίπου 24.000 φιάλες. Μέσα σε αυτούς τους ‘περίεργους’ καιρούς που ζούμε, οι αριθμοί είναι εντυπωσιακοί!

Ήταν ίσως το καλύτερο Οινόραμα που έχουμε πάει ως τώρα (το 2000 ήταν το πρώτο μας στο ΕΚΕΠ και έκτοτε δεν έχουμε χάσει κανένα). Μικροί και μεγάλοι παραγωγοί έδωσαν το παρών, με ελάχιστες απουσίες. Το σίγουρο είναι ότι το επίπεδο των κρασιών είναι κάθε χρονιά και υψηλότερο, αν και δεν έλειψαν τα κρασιά (ευτυχώς όχι πολλά) που αναρωτηθήκαμε γιατί τα ‘έφεραν’.

Για να δοκιμάσουμε όλα τα κρασιά θα έπρεπε να είχαμε μία εβδομάδα στην διάθεση μας, οπότε έπρεπε να κάνουμε μία επιλογή. Προτιμήσαμε να δοκιμάσουμε κρασιά νέα, από καινούριους παραγωγούς, από ‘ειδικές πρακτικές’ αλλά και αυτά που ψιθυρίζονταν στα πηγαδάκια. Δώσαμε μεγάλο βάρος στις Οινικές Αποκαλύψεις, όπου γνωρίσαμε νέες προσπάθειες και ανακαλύψαμε διαμαντάκια.

Ασύρτικο Τέχνη Οίνου Ασύρτικο 2015 Τέχνη Οίνου

Το να βρίσκουμε τόσο εξωστρεφή χαρακτήρα σε ένα Ασύρτικο, μόνο εντύπωση μπορεί να μας κάνει. Αρώματα φρούτων και διακριτικές νότες λουλουδιών που εκπλήσσουν με ζωηρή οξύτητα και κάποιες νύξεις ορυκτών που μόλις φαίνονται και μας θυμίζουν ότι πίνουμε ένα Ασύρτικο, αλλά εκτός Σαντορίνης. Μία πολύ ωραία προσέγγιση της ποικιλίας από την Δράμα. Συμπεριφερθείτε του σαν Σαντορίνη και κρατήστε μερικές φιάλες να τις πιείτε μετά από 4-5 χρόνια.

Σαββατιανό Παπαγιαννάκου 2012

Το δοκιμάσαμε πέρυσι και γράψαμε στις σημειώσεις μας, ότι ήταν εξαιρετικό και στα καλύτερα του. Το ξαναδοκιμάσαμε φέτος και αλλάξαμε γνώμη. Το κρασί έχει εξελιχθεί ακόμα περισσότερο, πολύ όμορφα, ενώ διατηρεί και την φρεσκάδα του. Τώρα είναι στα καλύτερα του! Μακάρι του χρόνου να μας διαψεύσει πάλι.

Σαββατιανό ΆωτονΣαββατιανό 2015, Άωτον

Το δεύτερο κρασί από Σαββατιανό στην λίστα δείχνει την άνοδο που έχει σημειώσει η ποικιλία και ο Αττικός αμπελώνας. Πρώτη εμφάνιση στο Οινόραμα για το Άωτον, πρώτες εμφιαλώσεις, 4 κρασιά, από τα οποία ξεχωρίσαμε το Σαββατιανό με τα ευχάριστα αρώματα και γεύσεις και την καλή σχέση τιμής ποιότητας (7,0 € περίπου). Μας άρεσε επίσης που δόθηκε έμφαση και στην εμφάνιση, κάτι που συχνά οι ‘πρωτοεμφανιζόμενοι’ αμελούν!

Ασύρτικο Wild Ferment 2015 Γαία

Από την πρώτη κιόλας φορά που κυκλοφόρησε αυτή η Σαντορίνη, τάραξε τα νερά. Αυτό όμως του 2015, είναι κατά την γνώμη μας το καλύτερο. Αν και πολύ φρέσκο ακόμα, ποντάρουμε ότι θα εξέλιξη του θα είναι εξαιρετική. Ας κάνουμε λίγο υπομονή και να ξεχάσουμε κάποιες φιάλες για μερικά χρόνια, ίσως και δεκαετία.

Νύσσος Sauvignon Blanc 2015, Λαντίδης

Τυπικότατο Sauvignon Blanc, που αν το δοκιμάζαμε τυφλά δεν θα πήγαινε το μυαλό μας ότι προέρχεται από την Πελοπόννησο. Τραγανή οξύτητα με αρώματα εσπεριδοειδών, τροπικών φρούτων και φυτικότητας, δημιουργούν ένα πολύ ευχάριστο κρασί.

Νασσίτης 2015Νασσίτης 2015, Vassaltis Vineyards

Σας έχει τύχει να πιείτε ένα κρασί που να σας ταξιδέψει αμέσως στις Κυκλάδες? Μας συνέβη με τον Νασσίτη, από το Vassaltis Vineyards, ένα οινοποιείο στην Σαντορίνη, που έκανε την εμφάνιση του πριν από λίγους μήνες με ένα Ασύρτικο (Σαντορίνη) του 2014. Ο Νασσίτης είναι ένα δροσερό λευκό κρασί από Αιγαιοπελαγίτικες ποικιλίες, κυρίως Αθήρι και Αηδάνι και μόλις 10% Ασύρτικο.

Πλαγιές Γερακιών ροζέ 2015, Αβαντίς

Το Κτήμα Αβαντίς έχει καταφέρει να αξιοποιήσει και να αναδείξει την σπάνια ερυθρή Μαυροκουντούρα. Διαπιστώσαμε τις δυνατότητες της από τα κόκκινα του Κτήματος, μας ‘έμεινε’ όμως και μας γοήτευσε η ροζέ έκφραση της ποικιλίας. Γεμάτη αρώματα φρούτων, χωρίς υπερβολές και αναζωογονητική.

Daemon 2013, Ιερόπουλος

Νεμέα ΙερόπουλοςΜία Νεμέα από ένα ακόμα οινοποιείο που έκανε για πρώτη φορά την εμφάνιση του στο Οινόραμα. Αγιωργίτικο με καθαρότητα, πολυπλοκότητα, βάθος φρούτου και δυνατότητα για μακρόχρονη εξέλιξη. Υπήρχαν πολλές ενστάσεις για την τιμή αυτού του κρασιού που είναι στα 43 € περίπου, αλλά γνωρίζοντας την επένδυση που έχει γίνει στον αμπελώνα, σε εξοπλισμό και σε ανθρώπινο δυναμικό, την θεωρούμε λογική και περιμένουμε ακόμα περισσότερες εκπλήξεις. Μας άρεσε και η ετικέτα, που και αυτή δίχασε!

Laura Nera 2015 Αχαιών Οινοποιητική

Η Μαυροδάφνη σε εκδοχή που δεν την έχουμε ξαναδεί και μας εξέπληξε. Φρέσκια, φρουτένια και ξηρή, χωρίς να έχει περάσει βαρέλι, με πολύ καλή διαχείριση των τανινών. Μια εξαιρετική εμφάνιση συνολικά, με ωραία και ευχάριστα κρασιά, από νέους ανθρώπους που μας υπόσχονται πολλά για το μέλλον.

Syrah, Άγριες ζύμες 2013 Βρυνιώτης

Είναι από τα κρασιά που κάθε χρόνο συζητιέται στα πηγαδάκια! Να τολμάς να το αφήσεις να ζυμώσει χωρίς να προσθέσεις ζύμες που θα σου εξασφαλίσουν ‘σίγουρο’ αποτέλεσμα και   να έχεις πάντα εξαιρετικό αποτέλεσμα είναι κατόρθωμα. Κινδυνεύοντας να κατηγορηθούμε για ‘υποκειμενικότητα’, θα γράψουμε ότι είναι από τα καλύτερα Syrah του Ελληνικού αμπελώνα. Το μόνο του ‘πλην’ η περιορισμένη ποσότητα του.

Επίσκεψη στο Talisker @ Made by the sea!

talker whiskeyΓια όσους αγαπούν τα ουίσκι, όπως εγώ, η επίσκεψη σε όλα τα κλασσικά μέρη της Σκωτίας για την ανακάλυψη των πιο χαρακτηριστικών malt whisky, είναι όνειρο ζωής. Έχοντας ήδη επισκεφτεί αποστακτήρια στα Lowlands, Speyside, Highlands και Islay, επόμενος σταθμός ήταν το Isle of Skye και το αποστακτήριο Talisker.

Ο δρόμος από το Εδιμβούργο προς το Skye, μακρύς και περιπετειώδης, με όλη την παρέα (μικροί και μεγάλοι) να το απολαμβάνει! Η λίμνη του Ness από τη μία και τα άγρια τοπία από την άλλη, δημιουργούν το απαραίτητο δέος και μια γλυκιά προσμονή που νιώθεις όταν, επιτέλους, περνάς τη γέφυρα που ενώνει τη Σκωτία με το νησί. Ευτυχώς το τέρας δεν εμφανίστηκε!! Τα συναισθήματα είναι απερίγραπτα με την λαχτάρα να μεγαλώνει όσο πλησιάζουμε στο μοναδικό (προς το παρόν) αποστακτήριο του μεγαλύτερου νησιού των Εβρίδων, που λειτουργεί από το 1830 και παράγει τα αγαπημένα μου ουίσκι Talisker.

Η εταιρεία Diageo που διακινεί τα προϊόντα του αποστακτηρίου και ο Νίκος Κελαίδιτης, είχαν κανονίσει μια ‘ιδιωτική’ συνάντηση/ξενάγηση. Φτάνοντας λίγο νωρίτερα, είχαμε τον χρόνο να βγάλουμε τις απαραίτητες φωτογραφίες και να θαυμάσουμε το μοναδικό αυτό τοπίο, με το αποστακτήριο να βρίσκεται σχεδόν ‘πάνω’ στο ποτάμι που καταλήγει στη θάλασσα που απλώνεται μπροστά του.

talisker distillery Μπαίνοντας στο εσωτερικό του αποστακτηρίου, βρίσκουμε την αίθουσα υποδοχής, που έχει προς πώληση ότι θα μπορούσε να ενθουσιάσει έναν λάτρη του ουίσκι.  Μπλουζάκια, καπέλα, ποτήρια, αλλά και όλα τα ουίσκι τα οποία φυσικά θέλεις να τα πάρεις φεύγοντας!

Η ξενάγηση ξεκίνησε με τον χώρο παραγωγής του αποστακτηρίου, όπου είδαμε τα βασικά στάδια παραγωγής των ουίσκι. Δεν είναι εύκολο βέβαια να μεταφερθούν με λόγια όλα τα στάδια της παραγωγικής διαδικασίας και οι μυρωδιές, ένα “σκηνικό” που προσωπικά μου δημιούργησε ακόμα περισσότερα συναισθήματα για αυτό το προϊόν. Αρχικά είδαμε τον χώρο, όπου η βύνη κριθαριού διαλύεται σε νερό, μετατρέπεται σε σακχαρούχο διάλυμα και έπειτα προστίθεται ζεστό νερό (θερμοκρασίας 63,5 C) για να ενεργοποιηθούν τα ένζυμα και να ξεκινήσει η ζύμωση. Το διάλυμα αυτό λέγεται mill και η ζύμωση του γίνεται στα wash backs (διαρκεί για 2,5 ημέρες), δοχεία φτιαγμένα από πεύκο. Το παραγόμενο αλκοολούχο ποτό μοιάζει με μπύρα 8-9% vol και ονομάζεται wash. Το wash στη συνέχεια αποστάζεται για πρώτη φορά στα λεγόμενα wash stills και το προϊόν που παράγεται ονομάζεται low wines και έχει 24-25%vol. Το low wines υπόκεινται σε δεύτερη απόσταξη στα spirit stills, όπου το απόσταγμα διαχωρίζεται σε τρία μέρη (κεφαλή, καρδιά, ουρές). Εδώ απομονώνεται η ‘καρδιά’ ( που έχει μεταξύ 65-75%vol) που αποτελεί το new make spirit (η εβδομαδιαία παραγωγή του Talisker σε νέο απόσταγμα είναι 65.000lt!), το οποίο θα οδηγηθεί στα βαρέλια όπου θα παλαιώσει για τουλάχιστον 3 χρόνια σύμφωνα με την νομοθεσία. Ο πραγματικός χρόνος παλαίωσης είναι κατά πολύ μεγαλύτερος.

Το 2014 το αποστακτήριο παρήγαγε 3.000.000lt αποστάγματος. Οι ποσότητες νερού που χρειάζονται είναι τεράστιες και γι’ αυτό για να αποφύγουν τις περιπέτειες μιας ξηρής χρονιάς όπως ήταν το 2012, έχουν μεγάλες δεξαμενές όπου φυλάσσουν νερό που θα τους φτάσει για 3-4 μέρες χωρίς να σταματήσουν την παραγωγή. Στο κελάρι φυσικά παλαιώνουν αποστάγματα, σε διάφορων τύπων βαρέλια που ο master blender θα δοκιμάσει για να φτιάξει τα χαρμάνια του.

talisker distilleryΦυσικά δεν θα μπορούσαμε να φύγουμε χωρίς να δοκιμάσουμε!

Το στυλ των ουίσκι που παράγονται εδώ, έχουν έντονο τυρφώδη χαρακτήρα, αρώματα ιωδίου, ρεικιών και πιπεριού να κυριαρχούν. Ο χαρακτήρας αυτός οφείλετε εν μέρει στην θαλασσινή αύρα που κυριαρχεί στην περιοχή και αποτυπώνεται στο.. slogan: “made by the sea” που αναγράφεται στην ετικέτα, αλλά και στην βύνη κριθαριού που έχει ‘καεί’ με τύρφη (μαύρο χώμα με διάφορα συστατικά που όταν καίγεται προσδίδει αυτή τη χαρακτηριστική μυρωδιά).

Το καλό σε αυτές τις επισκέψεις είναι ότι δοκιμάζεις αποστάγματα που δεν βρίσκονται εύκολα. Δοκιμάσαμε λοιπόν τρία ουίσκι (τα δύο για την ακρίβεια, το Dark Storm το αγοράσαμε στο αεροδρόμιο) που δεν υπάρχουν αυτή την στιγμή στην Ελληνική αγορά:

Talisker 57ο North: ο αριθμός 57 αναφέρεται στο γεωγραφικό πλάτος όπου βρίσκεται το αποστακτήριο. Ένα cask strength ουίσκι (έχει δηλαδή εμφιαλωθεί όπως ‘βγήκε από το βαρέλι χωρίς να αραιωθεί) με 57% vol και έντονο, ευχάριστο τυρφώδη χαρακτήρα με πλούσιο άρωμα εσπεριδοειδών, νότες καπνού και γεμάτο στόμα. Το αλκοόλ ‘καίει’ ελαφρώς αλλά αφήνει μια μακρά πιπεράτη επίγευση, που συνοδεύεται από νότες μελιού και βουτύρου.

Talisker Friends of Classic Malts: με 47%vol, είναι το μοναδικό Talisker με τριπλή ωρίμαση, δύο φορές σε βαρέλια από bourbon και το τελικό φινίρισμα σε βαρέλια από sherry. Ελκυστικό, με πολύπλοκο άρωμα εξωτικών φρούτων, γεμάτο σώμα και απαλή καπνιστή αίσθηση στην επίγευση. Παρήχθησαν μόνο 4500 φιάλες και έχουν μείνει ελάχιστες.

Dark Storm: το τελικό φινίρισμα γίνεται σε heavily charred casks (έντονα τοσταρισμένα βαρέλια), όπου το απόσταγμα έρχεται σε επαφή με το βαρέλι σε μεγαλύτερη επιφάνεια και έτσι είναι πιο καπνιστό και πιο “βαρύ” με έντονο άρωμα όπου συνδυάζεται η τύρφη με τα φρούτα και τα στοιχεία του ξύλου. Στο στόμα είναι απολαυστικό με επίμονη επίγευση, χαρακτηριστική του Talisker.

Δοκιμάσαμε και μερικά από τα Talisker που μπορούμε να βρούμε στην Ελλάδα. Και τα τρία ανήκουν στην κατηγορία NAS (no age statement), που αποτελεί τη νέα flavor led τάση στα ουίσκι, όπου δεν αναγράφονται τα έτη παλαίωσης.

Talisker Skye:  Θυμίζει πολύ το αγαπημένο Talisker 10 Υ.Ο. με τη διαφορά ότι είναι λιγότερο καπνιστό και με μικρότερης έντασης διάρκεια. Αρώματα καραμέλας και ώριμων φρούτων μας οδηγούν σε ένα γεμάτο στόμα όπου ο καπνιστός και τυρφώδης χαρακτήρας κατακλύζει τις αισθήσεις μας.

Talisker Storm: Μια διαφορετική εκδοχή του Talisker που διατηρεί τον καπνιστό και τυρφώδη χαρακτήρα, με τα αλμυρά στοιχεία να είναι πιο έντονα και να δημιουργούν σε ένα επίσης, καπνιστό και πλούσιο στόμα.

Talisker Port Ruighe: Με φινίρισμα του ουίσκι σε βαρέλια από γλυκό κρασί Port. Σύνθετο άρωμα γλυκών φρούτων και μπαχαρικών που συνδυάζονται εξαιρετικά με την χαρακτηριστική αλμυρή αίσθηση. Στο στόμα είναι γλυκόπιοτο με φρουτώδη στοιχεία και νότες μόκας και καπνού να παίζουν ένα όμορφο παιχνίδι.

Αν θέλετε και κάτι ‘στερεό’ δίπλα στα Talisker, ταιριάζουν υπέροχα με καπνιστό σολομόblue cheese με δαμάσκηνο και καπνιστά ψάρια.

Βάσω Κουτσοβούλου.

Βραδυανό Wild 2012, Βρυνιώτης

Είχαμε την χαρά να δοκιμάσουμε/πιούμε μία από τις 289 φιάλες που κυκλοφόρησαν πρόσφατα από ένα νέο κρασί, που η παραγωγή του ήταν μόλις ένα βαρέλι 225 lt. Για την ακρίβεια ήταν η πρώτη φορά που δοκιμάσαμε ένα εμφιαλωμένο ερυθρό από Βραδυανό. Μετά από το ροζέ (Ιάμα ροζέ), τα γλυκά (G και G+) και το χαρμάνι με το Syrah (Ίαμα ερυθρό), ήρθε η ώρα για ένα μονοποικιλιακό ερυθρό Βραδυανό από το οινοποιείο Βρυνιώτη.

Το Βραδυανό είναι μία σπάνια ερυθρή ποικιλία της Βορείου Ευβοίας, της οποίας η αναβίωση οφείλετε δικαιωματικά στις προσπάθειες των ανθρώπων του οινοποιείου Βρυνιώτη. Πριν από 70 χρόνια όλοι οι αμπελώνες της περιοχής ήταν καλλιεργημένοι με αυτή την ποικιλία. Λόγω όμως της δυσκολίας στην καλλιέργεια και της τουριστικής ανάπτυξης οι περισσότεροι αμπελώνες καταστραφήκαν. Στον Βρυνιώτη εδώ και περίπου 10 χρόνια πειραματίζονται με το Βραδυανό τόσο στον αμπελώνα όσο και στο οινοποιείο και από ότι μας είπαν θα συνεχίσουν καθώς οι δυνατότητες της ποικιλίας δεν έχουν εξερευνηθεί πλήρως.

Για την παραγωγή του κρασιού, όπως υποδηλώνει και το όνομα του, δεν έχουν χρησιμοποιηθεί ζύμες εμπορίου, αλλά οι ιθαγενείς ζύμες του σταφυλιού, ώστε να ‘βγει’ ατόφιος ο χαρακτήρας της ποικιλίας. Τα σταφύλια προέρχονται από αμπελώνες στα ορεινά της Αιδηψού, με θέα προς το Ευβοϊκό κόλπο. Ο συνολικός χρόνος εκχύλισης (παρουσία του χυμού με τα στέμφυλα) ήταν περίπου 30 ημέρες και στην συνέχεια, ωρίμασε για ένα χρόνο σε αυτό το μοναδικό, δρύινο βαρέλι δεύτερης χρήσης. Εμφιαλώθηκε αφιλτράριστο και παρέμεινε για άλλον ένα χρόνο στην φιάλη, πριν κυκλοφορήσει και έρθει στα χέρια μας.

Το χρώμα του είναι ανοιχτό ρουμπινί με κάποιες πορτοκαλί ανταύγειες. Στην μύτη το κρασί είναι ακόμα ντροπαλό, με αρώματα κράνων (που βγάζει συχνά η ποικιλία), δαμάσκηνου, βοτάνων, τριαντάφυλλου και με πολύ διακριτικές νύξεις ξηρών καρπών. Στο στόμα είναι αρκετά πλούσιο, με καλοδουλεμένες τανίνες, με έντονη την παρουσία της αλκοόλης (14,8%) αλλά και με μία σχετικά υψηλή οξύτητα που φέρνει την ισορροπία.

Θέλει λίγο χρόνο στο ποτήρι για να ξεδιπλώσει τον χαρακτήρα του και σίγουρα αναζητά την παρέα φαγητού.

Εμείς το δοκιμάσαμε με οσομπούκο και μπιφτεκάκια και ‘έδεσε’ πολύ καλά. Θεωρούμε όμως ότι συνδυάζεται ευχάριστα με όλα τα είδη κρεάτων αλλά και με τυριά.

Το κρασί φέρει την ένδειξη ΠΓΕ Εύβοια, είναι από την χρονιά του 2012 και η τιμή του είναι περίπου 30,0 €

Ελπίζουμε τις επόμενες χρονιές να υπάρχει μεγαλύτερη ποσότητα!

Μπορεί το 5% να κάνει την διαφορά?

Η Aρμύρα του Σκούρα από το 2005 που κυκλοφόρησε, είναι ένα από τα πιο κομψά και ταυτόχρονα πολύπλοκα ελληνικά Chardonnay. Τυπικό δείγμα της ποικιλίας με πολύ καλά ενσωματωμένα τα στοιχεία του βαρελιού και δυνατότητα να εξελιχθεί για αρκετά χρόνια.

chardonnayΠάμε ένα βραδάκι μέσα στο καλοκαίρι στο ουζομπάρ γιατί επιθυμήσαμε θαλασσινά. Και τώρα τι να πιούμε με μαύρη ταραμοσαλάτα, τσίρο καπνιστό, αχινοσαλάτα, στρείδια και ένα καλκάνι τηγανιτό? Βλέποντας στην λίστα την Αρμύρα του Σκούρα, το βρήκαμε σαν την τέλεια επιλογή!! Μας έκανε εντύπωση όμως ότι δίπλα στο Chardonnay υπήρχε η λέξη Μαλαγουζιά και θεωρήσαμε ότι έχουν κάνει λάθος από το εστιατόριο. Όταν  όμως το είδαμε γραμμένο και στην ετικέτα της φιάλης, καταλάβαμε ότι απλώς μας είχαν πιάσει ‘αδιάβαστες’! Μιλάμε επιτόπου με την Δήμητρα Τραχανή, την οινολόγο του Σκούρα για να ζητήσουμε ‘εξηγήσεις’ και μας λέει: δοκιμάσαμε το Chardonnay με 5% Μαλαγουζιά με τον Κο Σκούρα και δεν μπορέσαμε να αντισταθούμε σε αυτό το χαρμάνι!

Και καλά κάνατε ήταν και είναι η δική μας απάντηση!

Εκεί στο Άργος τολμούν να πειράξουν ένα ήδη ‘εδραιωμένο’ κρασί και να το γράψουν και στην ετικέτα (βάση νόμου θα μπορούσαν και να μην το έγραφαν, αφού στους οίνους προστατευόμενης γεωγραφική ένδειξης που αναγράφεται η ποικιλία, μπορεί να προστεθεί μέχρι 15% ποσοστό άλλης ποικιλίας χωρίς να αναγραφεί –κάτι που συμβαίνει σε αρκετά κρασιά όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλο τον κόσμο).

Το 70% της ποσότητας του Chardonnay ζύμωσε και ωρίμασε σε ανοξείδωτες δεξαμενές. Το υπόλοιπο 30% ζύμωσε σε καινούρια δρύινα γαλλικά βαρέλια όπου και παρέμεινε για 6 μήνες παρουσία των οινολασπών. Η Μαλαγουζιά ζύμωσε ξεχωριστά σε δεξαμενή όπου και ωρίμασε για 6 μήνες με τις οινολάσπες. Μετά το τελικό χαρμάνι το κρασί ωρίμασε για τρεις ακόμη μήνες και εμφιαλώθηκε με βιδωτό πώμα.

chardonnay αρμύραΤο 5% τελικά κάνει την διαφορά! Το κρασί παραμένει εκλεπτυσμένο και φινετσάτο με αυτό το μικρό ποσοστό Μαλαγουζιάς να το κάνει λίγο πιο ‘fanky’ ενισχύοντας τον φρουτώδη χαρακτήρα του και προσδίδοντας ένα πικάντικο τελείωμα. Ελκυστικά αρώματα τροπικών φρούτων, ροδάκινων, μήλων με αρκετές φυτικές νότες και διακριτική βανίλια συνθέτουν το αρωματικό προφίλ. Πληθωρικό, κομψό και λιπαρό στο στόμα.

Και αφού μας ταίριαξε πολύ καλά με όλα τα περίεργα εδέσματα που επιλέξαμε αυτό το βράδυ, είναι σίγουρο ότι θα τα ‘βγάλει πέρα’ με ότι και αν του βάλετε δίπλα, από ψάρια, θαλασσινά, πιάτα με λευκά κρέατα, ζυμαρικά με λευκές σάλτσες, ριζότο με πλούσια τυριά μέχρι πλατό με όλων των ειδών τα τυριά.

Wines & Spirits fashion inspired by Cavalli

Roberto & Tomasso Cavalli

Roberto & Tommaso Cavalli

Στο χώρο της μόδας ο Roberto Cavalli είναι παγκοσμίως γνωστός και δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Τι δουλειά έχει όμως στο χώρο του κρασιού και των αποσταγμάτων? Τι ενδιαφέρον είχε για εμάς,  η πρόσκληση που λάβαμε για δοκιμή κρασιών και όχι μόνο?

Για να μην σας κρατάμε άλλο σε αγωνία, η ιστορία έχει ως εξής: ο γιός του Roberto Cavalli, Tommaso Cavalli, αποφάσισε να εκμεταλλευτεί το κτήμα που είχε ο πατέρας του στην, παγκοσμίου φήμης, περιοχή του Chianti και συγκεκριμένα ανάμεσα στη Φλωρεντία και στη Σιένα (χωριό Panzano), επενδύοντας στη δημιουργία και παραγωγή κρασιών ποιότητας. Έτσι δημιουργείτε το Tenuta Degli Dei, ένα πενέμορφο οινοποιείο στην καρδιά της Τοσκάνης!

Η περιοχή, το έδαφος και οι κλιματολογικές συνθήκες σε συνδυασμό με τις συμβουλές του Οινολόγου Carlo Ferrini, παρών από το 2000 στο οινοποιείο, είναι παράγοντες ικανοί για την δημιουργία κρασιών που κέρδιζουν τις εντυπώσεις.

roberto cavalli wines

Τα κρασιά είναι ευχάριστα, ή όπως θέλουν να τα προωθούν κρασιά της παρέας, χωρίς πολύ αλκοόλ.

Τα κρασιά και τα αποστάγματα με την σειρά που δοκιμάστηκαν:

chianti classicoChianti Classico 2011
100% Sangiovese
Λαμπερό, ανοιχτό ρουμπινί χρώμα με κυρίαρχα τα αρώματα κοκκινόμαυρων φρούτων να συνδυάζονται εξαιρετικά με γήινες και φυτικές νότες. Το στόμα είναι γεμάτο, με ζωηρή οξύτητα και τανίνες που υπογράφουν την ανάγκη για παλαίωση.

 

Le RediniLe Redimi 2012, Super Tuscan
90% Merlot, 10% Alicante Bouschet
Σκουρόχρωμο ερυθρό, με φρουτώδες άρωμα βατόμουρου, γλυκών μπαχαρικών και πικρής σοκολάτας. Ισορροπημένο στόμα, στρογγυλό, με φυτικές νότες και ευχάριστη επίγευση.

 

Tenuta Degli DeiTenuta degli Dei 2011, Super Tuscan
60% Cabernet Sauvignon, 15% Cabernet Franc & 25% Petit Verdot
Η σφραγίδα του Θεού, όπως μεταφράζεται και το όνομα του, παράγεται σε περιορισμένη ποσότητα και μας εκπλήσσει κυρίως για το πολύπλοκο άρωμα του. Αποξηραμένα φρούτα, λουλούδια, σοκολάτα και φυτικές νότες μας οδηγούν σε ένα πλούσιο σώμα με υψηλή οξύτητα και έντονες –καλά ενσωματωμένες- τανίνες. Ένα κρασί που περιμένουμε να εξελιχθεί ευχάριστα με την πάροδο του χρόνου!

 

cavalli collectionCavalli Collection 2010
60% Cabernet Sauvignon, 15% Cabernet Franc & 25% Petit Verdot
Εμφιαλωμένο σε φιάλη, σχεδιασμένη από το Roberto Cavalli, παράγεται σε περιορισμένη ποσότητα και μόνο τις πολύ καλές χρονιές. Βαθύ πορφυρό χρώμα με εντυπωσιακό μπουκέτο αρωμάτων. Αρκετά ανθικό, με κυρίαρχο το νυχτολούλουδο, γλυκά μπαχαρικά, μαύρα φρούτα όπως το κεράσι και το δαμάσκηνο, νότες σοκολάτας και γης. Πλούσιο σώμα, με έντονες τανίνες, οξύτητα και ελκυστική πικάντικη επίγευση! Παλαιώνει για τουλάχιστον 10-15 χρόνια ακόμη.

roberto cavalli vodka

 

Vodka Roberto Cavalli

Λαμπερή με εντυπωσιακό άρωμα εσπεριδοειδών όπως μανταρίνι και lime αλλά και ginger. Γεμάτο στόμα, κρεμώδης χαρακτήρας με κυρίαρχα τα λευκά λουλούδια. Απολαύστε τη παγωμένη!

 

grappa tenuta degli DeiGrappa Tenuta degli Dei
Τα στέμφυλα που χρησιμοποιούνται προέρχονται από το ομώνυμο κρασί το Tenuta degli Dei, Super Tuscan και η γκράπα παλαιώνει για ένα χρόνο σε δρύινα βαρέλια.
Απαλό κίτρινο χρώμα, με έντονο πολύπλοκο άρωμα όπου κυριαρχεί η καραμέλα γάλακτος και συμπληρώνεται από βανίλια, μέλι, γλυκά αποξηραμένα φρούτα, σιρόπι από γλυκά του κουταλιού, φουντούκι και αμύγδαλο. Είναι ζεστή και επιθετική στο στόμα, με αρώματα βανίλιας, βουτύρου, γλυκόριζας, καφέ και μόκα. Απολαύστε τη παγωμένη!

Ο Roberto Cavalli παράγει επίσης δύο αρωματισμένες βότκες με πορτοκάλι και δεντρολίβανο. Πληροφορίες θα βρείτε εδώ

Για την Ελλάδα αποκλειστική διανομέας των προϊόντων είναι η εταιρία “thefoodballer”, www.thefoodballer.gr

Malbec DOC 2011, Lagarde

malbec lagardeΔοκιμάσαμε το Malbec του 2011 από το Bodegas Lagarde, μας άρεσε και σας το προτείνουμε. Το κρασί αυτό εισάγετε στην Ελλάδα από μια νέα, μικρή εισαγωγική εταιρεία που διακινεί κρασιά μόνο από την Αργεντινή, την Hebe Wines.

Το Malbec είναι η ερυθρή ‘σπεσιαλιτέ’ της Αργεντινής η οποία διαθέτει τις μεγαλύτερες εκτάσεις από οποιαδήποτε άλλη χώρα! Σε ορισμένες περιοχές της Αργεντινής το Malbec μπορεί να φέρει την ένδειξη D.O.C. (Ελεγχόμενη Ονομασία Προέλευσης). Το Malbec Luján de Cuyo, από όπου και προέρχεται το κρασί είναι η πρώτη Ονομασία Προέλευσης της Αμερικανικής Ηπείρου.

Το Bodegas Lagarde ιδρύθηκε το 1897 και αποτελεί ένα από τα παλαιότερα οινοποιεία, στην περιοχή της Mendoza στην Αργεντινή. Τo κρασί προέρχεται από αμπελώνες υψηλού υψομέτρου, μεγάλο μέρος των οποίων φυτεύτηκε το 1906! Το κρασί, που είναι 100% Malbec, ωριμάζει για 12 μήνες σε δρύινα βαρέλια γαλλικής και αμερικάνικης προέλευσης.

Βαθύ κόκκινο χρώμα με αρώματα κερασιού, βύσσινου, σοκολάτας, γλυκό καρυδάκι και γλυκά μπαχαρικά. Κομψό και πολύπλοκο στο στόμα, με υψηλό αλκοόλ που δένει όμως πολύ καλά με τα υπόλοιπα στοιχεία του κρασιού χωρίς να ‘ζεσταίνει’, βελούδινες τανίνες και μακρά φρουτώδη επίγευση.

Ταιριάζει πολύ με ψητά κρέατα, πλούσια μαγειρευτά φαγητά με βάση το κρέας, ριζότο μανιταριών, μακαρόνια με κιμά, burgers και πικάντικα λουκάνικα.
Η τιμή του κρασιού είναι περίπου 17 – 18 €