Κολοκυθοανθοί γεμιστοί & Peplo

/in , /by

Έρχεται ο μπαμπάς των φίλων σου, που σε φιλοξενούν στο σπίτι τους στα ορεινά της Φθιώτιδας στα 700 μέτρα υψόμετρο, από τον κήπο του αγκαλιά με καμιά τριανταπενταριά κίτρινα λουλουδάκια από τις κολοκυθιές. Μαγειρέψτε τα μας λέει! Τα κοιτάμε, μας κοιτούν! Για την ακρίβεια εμείς τα κοιτάμε με μία μικρή απόγνωση και αυτά πολύχρωμα όπως είναι γελάνε από τις φάτσες μας και την έκφραση του ‘ποπό τι τα κάνουμε τώρα’ που έχουν πάρει! Πήραν την εκδίκηση τους που κόπηκαν! 

Μετά το πρώτο σοκ, πήραμε μπρος! Παίρνουμε δύο τηλέφωνα. Το ένα στην Εύβοια μας λέει ότι τα κάνουμε σκέτα με ρύζι και μυρωδικά στην κατσαρόλα. Το άλλο τοπικό, μας λέει ότι τα κάνουμε με κιμά και ντομάτα στον φούρνο. Ρωτάμε και τον κύριο Δημήτρη που τα φρόντιζε τόσο καιρό και ήταν κατηγορηματικός! Με κιμά στον φούρνο. Ο φούρνος δεν είναι πρόβλημα σε αυτό το χωριό ακόμα και στον καύσωνα αφού το βράδυ κοιμάσαι με χοντρή κουβερτούλα! Το επόμενο βήμα μίας σύγχρονης ‘μαγείρισσας’ είναι να ‘γκουγκλάρει’, να διαβάσει δύο τρεις συνταγές και μετά να βγάλει την δική της!

Τσιγαρίσαμε μισό κιλό κιμά με ένα μεγάλο κρεμμυδάκι, προσθέσαμε ένα μεγάλο φλυτζάνι ρύζι για γεμιστά και δύο φρέσκες ντοματούλες τριμμένες. Αλάτι και πιπεράκι φυσικά! Έως εδώ καλά! Ήρθε και η ώρα να τα γεμίσουμε. Πόσο βάζεις μέσα? Πως τα κλείνεις? Στην αρχή βάζαμε λιγότερη γέμιση. Όταν είδαμε ότι μας έμενε πολύ γέμιση αρχίσαμε να τα ‘παραγεμίζουμε’. Μετά πόσο νερό βάζουμε και πόσο λάδι! Νερό μέχρι την μέση του ταψιού είπε το τηλεφώνημα! Επιτέλους μπήκαν στον φούρνο! Μετά την πρώτη ώρα αρχίζαμε να δοκιμάζουμε γιατί δεν ξέραμε πότε θα ήταν έτοιμα! Δύο ωρίτσες ήθελαν τελικά στους 190 βαθμούς. Η τύχη του πρωτάρη ήταν με το μέρος μας! Ήταν πεντανόστιμα!

Μετά από τόσο κόπο χρειαζόμασταν ένα δροσερό μπουκάλι κρασί! Ευτυχώς εδώ δεν έπρεπε να πάρουμε τηλέφωνα ή να γκουγκλάρουμε, η επιλογή του κρασιού ήταν το εύκολο μέρος για εμάς. Τα λευκά δεν μας πολυπήγαιναν, ένα ελαφρύ κόκκινο θα μπορούσαμε να το τολμήσουμε αλλά ήταν μεσημέρι και το αποφύγαμε. Ένα νόστιμο και σύνθετο ροζέ κρασί έμοιαζε η ιδανική λύση! Έτσι την ώρα που έμπαινε στον φούρνο το ταψί μπήκε και μία φιάλη από το Peplo του Γιώργου Σκούρα στο ψυγείο! Από την πρώτη στιγμή που δοκιμάσαμε αυτό το γοητευτικότατο χαρμάνι Μαυροφίλερου, Αγιωργίτικου και Syrah, το ξεχωρίσαμε (το γράψαμε άλλωστε εδώ)! Τώρα που έδεσε άψογα με τους κολοκυθοανθούς μας, το λατρέψαμε! Ο συνδυασμός ήταν υπέροχος!

5 Ασύρτικα εκτός Σαντορίνης

/in , /by

Με τι εισαγωγή να ξεκινήσουμε ένα κείμενο με προτάσεις Ασύρτικου. Λέγοντας ότι είναι σπουδαία ποικιλία? Ότι είναι η σπουδαιότερη λευκή Ελληνική ποικιλία? Ότι βρίσκεται πια στην κορυφή του κόσμου? Ότι προκαλεί τον θαυμασμό των οινόφιλων και των επαγγελματιών παγκοσμίως? Θα πούμε απλά ότι είναι μια ποικιλία που δίνει και θα δώσει μεγάλα κρασιά.

Πρόκειται για ένα σταφύλι που εγκλιματίζεται εύκολα και βγάζει τα χαρίσματα του, όχι μόνο στον τόπο από όπου προέρχεται, την μαγική Σαντορίνη, αλλά σε όλη την χώρα. Αυτή την φορά λοιπόν αποφασίσαμε να προτείνουμε 5 από τα αμέτρητα Ασύρτικα εκτός Σαντορίνης. 5 κρασιά  με λίγο διαφορετικό στιλ, λιγότερο αυστηρά και λίγο πιο ‘φιλικά’ από τα μεγάλα κρασιά της Σαντορίνης. Διαλέξαμε εκφράσεις χωρίς βαρέλι για αυτό το κείμενο! Προτάσεις που θα μπορούσαν να μας συντροφέυσουν όλο το καλοκαίρι.

Ασύρτικο Ψαρούλη

Ένα πολύ όμορφο Ασύρτικο με πολύ καλή σχέση τιμή ποιότητας από ένα σχετικά νέο οινοποιείο στην Μεσσηνία. Ευχάριστο στο στόμα, σχετικά γεμάτο με δροσερή οξύτητα, με αρώματα και γεύσεις εσπεριδοειδών, μήλου και ροδάκινου αλλά και με κάποιες ανθικές νύξεις να χαρίζουν τσαχπινιά. Βάζουμε στο ποτήρι μας Ασύρτικο, με τιμή περίπου στα 8-9 €.

λευκά κρασιά

Plano Ασύρτικο Κτήμα Τέχνη Οίνου

Το Ασύρτικο στην Βόρεια Ελλάδα εμφανίζεται πιο φρουτώδες και λίγο πιο εξωστρεφές. Εδώ έχουμε ένα από τα κορυφαία Ασύρτικα εκτός Σαντορίνης, το οποίο αποδεδειγμένα μπορεί να εξελιχθεί και να παλαιώσει για αρκετά χρόνια. Νεαρό βγάζει φρεσκάδα, λεμονάτα αρώματα, βερίκοκα, νότες τσαγιού, αλλά και με μία υποψία αλμύρας ενώ όσο εξελίσσεται βγάζει τον ορυκτό χαρακτήρα μαζί με μελένιες νότες χωρίς να αποχωρίζεται την φρεσκάδα του.

λευκά κρασιά

Ασύρτικο Γκιρλέμη 

Ένα Ασύρτικο, που θα μπορούσε να μας μπερδέψει σε τυφλή γευσιγνωσία και να μας πάει Σαντορίνη μεριά, καθώς βγάζει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που έχουμε αγαπήσει στα κρασιά του νησιού, με μόνη ίσως ‘παρασπονδία’ την όχι και τόσο κοφτερή οξύτητα που παρόλα αυτά βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα. Ο ορυκτός χαρακτήρας, τα εσπεριδοειδή, οι νύξεις ροδάκινου, το γεμάτο σώμα και η ξηρή επίγευση μας κάνουν να νιώθουμε τυχεροί που έχουμε βρει ένα Ασύρτικο κοντά σε αυτά της Σαντορίνης, στην μισή σχεδόν τιμή (λιγότερο από 9 €) από μία ‘απλή’ Σαντορίνη. Τώρα κυκλοφορεί η χρονιά του 2016, με το κρασί να είναι αρκετά φρέσκο ακόμα και να υπόσχεται ακόμα περισσότερες συγκινήσεις όσο εξελίσσεται.

λευκά κρασιά

Chateau Julia Ασύρτικο

Το πρώτο Ασύρτικο που φυτεύτηκε στην Δράμα (εκεί κάπου στο 1979) και διαχρονικά εξαιρετικό! Εσπεριδοειδή, χαμομήλι, ‘καπνιστή’ ορυκτότητα, φλούδα πορτοκαλιού, νότες λουλουδιών, συμπύκνωση στο στόμα, τραγανή οξύτητα αλλά και πικάντικο τελείωμα. Ένα Ασύρτικο ‘δεξαμενής’ που γοητεύει και αναπτύσσει ιδιαίτερα πολύπλοκο χαρακτήρα. Αν είστε τυχεροί και βρείτε καμία ‘παλιά’ σοδειά, αξίζει να την απολαύσετε.

λευκά κρασιά

Assyrtiko, Jim Barry

Να πάμε και εκτός Ελλάδας? Έχουμε και Ασύρτικο Αυστραλίας. Μία ποικιλία σαν το Ασύρτικο, δεν θα μπορούσε να μείνει μόνο μέσα στα όρια της χώρας μας. Αυτή την στιγμή καλλιεργείται εκτός από την Αυστραλία, από που μας έρχεται και το πρώτο ‘εκτός Ελλάδας’ Ασύρτικο, και σε άλλες περιοχές-χώρες όπως η Καλιφόρνια και η Ιταλία. Αυτό το Ασύρτικο προέρχεται από κλίματα από το Κτήμα Αργυρού στην Σαντορίνη που φυτεύτηκαν στην Clare Valley. Πριν από περίπου 3 μήνες δοκιμάσαμε το 2015, που ήταν και η πρώτη χρονιά που δημιουργήθηκε το κρασί αλλά δεν κυκλοφόρησε εμπορικά. Το κρασί είχε εξελιχθεί πολύ ωραία με στοιχεία που φώναζαν Ασύρτικο αλλά και στοιχεία που μας θύμιζαν τα Riesling από αυτή την περιοχή. Δοκιμάσαμε πρόσφατα του 2017 και αυτό, με τα λεμονάτα και τα ορυκτά στοιχεία, ακροβατούσε σε στιλ ανάμεσα σε ένα Ασύρτικο Σαντορίνης και ένα Αυστραλέζικο Riesling.

9 ολοκαίνουριες προτάσεις που θα μας απασχολήσουν πολύ!

/in , , /by

Έχει περάσει ένας μήνας και κάτι από το Οινόραμα και ακόμα σκεφτόμαστε τα κρασιά που δοκιμάσαμε. Στα προηγούμενα κείμενα που αφορούσαν κρασιά που ξεχώρισαν, πολλά ήταν ολοκαίνουριες προτάσεις! Σε αυτό το κείμενο θα είναι όλες (σχεδόν) καινούριες προτάσεις. Θα μας πείτε τώρα βέβαια, ότι και γιορτή να ήταν θα είχαν περάσει οι 40 μέρες! Κάλιο αργά παρά ποτέ, όμως!

Albarino 2017, Μερκούρη

Αν έπρεπε να περιγράψουμε το καινούριο λευκό κρασί του Κτήματος Μερκούρη με μία μόνο λέξη, αυτή θα ήταν το ‘νόστιμο’. Αν θα βάζαμε ακόμα μία θα ήταν το ‘απίστευτα νόστιμο’. Το Albarino, μία ποικιλία που διαπρέπει σε Ισπανία και Πορτογαλία, φαίνεται ότι μπορεί να διαπρέψει και στην Ελλάδα. Η φρεσκάδα, η ζωηρή οξύτητα, τα εσπεριδοειδή, τα πυρηνόκαρπα φρούτα και τα λουλούδια δημιουργούν ένα κρασί που θα ταιριάξει πολύ στο Ελληνικό καλοκαίρι! Μαζί με το Albarino δοκιμάσαμε και ένα όμορφο, δροσερό ερυθρό από Μαυρούδι, το Heritage 2017. Ένα ολοκαίνουριο απολαυστικό κόκκινο, με καθαρότητα φρούτου και μαλακές τανίνες που άνετα μπορεί να καταναλωθεί και σε υψηλές θερμοκρασίες, παρέα με ψάρι! Το ‘μειονέκτημα’ του είναι ότι οι φιάλες είναι πολύ λίγες! 

Σκυτάλη 2016, Οινοποιείο Χατζηδάκη

Ένα καινούριο κρασί από το Οινοποιείο Χατζηδάκη, που δεν θα μπορούσε να έχει άλλο όνομα. Σκυτάλη! Το να γράψουμε για την συμβολή του Χαρίδημου Χατζηδάκη στο Ελληνικό κρασί, είναι περιττό! Το να γράψουμε ότι η απώλεια ήταν τεράστια είναι και πάλι περιττό. Θα πρέπει όμως να πούμε, ότι δοκιμάζοντας αυτό το καινούριο κρασί, που έφτιαξε ο Χαρίδημος και τελειοποίησε η ‘ομάδα’ του, αισιοδοξούμε ότι η πορεία αυτού του οινοποιείου με τους ανθρώπους που πήραν την σκυτάλη, θα είναι λαμπρή! Ένα κρασί που θυμίζει τον δημιουργό του, ένα εξαιρετικό και τυπικό Ασύρτικο και μια φιάλη ζωγραφισμένη από την Στέλλα Χατζηδάκη, που έχει αναλάβει να συνεχίσει αυτό το σπουδαίο έργο!

Hoof & Loor 2017, Τρουπής

Λοιπόν, έχουμε και λέμε: Υψόμετρο 700 μέτρα, περιοχή Λιθαράκια – Μαντινεία, ποικιλία Μοσχοφίλερο, ελάχιστες παρεμβάσεις και προσθήκη μικρής ποσότητας θειώδους στην αρχή της οινοποιήσης, ζύμωση με τις ιθαγενείς ζύμες, μέρος του χυμού -για την ακρίβεια το μισό- ζυμώνει παρουσία των στεμφύλων, ωρίμαση για 3 μήνες με τις οινολάσπες, εμφιάλωση χωρίς φιλτράρισμα. Το αποτέλεσμα: ένα υπέροχο, ζουμερό και φινετσάτο ροζέ, φουλ στα εσπεριδοειδή και τα λουλούδια, από το οινοποιείο Τρουπή, ένα ανερχόμενο οινοποιείο που στοχεύει στην κορυφή!

Μοσχοφίλερο ροζέ 2017, Κτήμα Τσέλεπου

Μάλλον το έχετε καταλάβει ότι μας αρέσει το Μοσχοφίλερο και πιστεύουμε πολύ σε αυτή την ποικιλία! Και ένας από τους ανθρώπους που έχει συμβάλει τα μέγιστα στην ανάδειξη της είναι αναμφισβήτητα ο Γιάννης Τσέλεπος, στην συλλογή του οποίου υπάρχουν ήδη 3 διαφορετικές εκφράσεις Μοσχοφίλερου. Τι έλειπε όμως από την ‘συλλογή’ του? Ένα ροζέ κρασί από Μοσχοφίλερο! Το περιμέναμε καιρό αλλά άξιζε η αναμονή! Ένα τριανταφυλλένιο ροζέ που θα σας αποπλανήσει! Αφεθείτε!

Ξινόμαυρο ροζέ 2017, Μπουτάρης

Το πρωτοδοκιμάσαμε στα Βοροινά, το ξαναδοκιμάσαμε και στο οινόραμα. Το νέο ακυκλοφόρητο ροζέ από την οινοποιία Μπουτάρη, είναι δροσερό, ζουμερό και όμορφα φρουτένιο. Έχει ότι μπορούμε να περιμένουμε από ένα Ξινόμαυρο και είναι δεδομένο ότι αυτή η χαρισματική ποικιλία, δίνει σαγηνευτικά ροζέ κρασιά! Ανυπομονούμε να δούμε το όνομα του και να γευτούμε την δροσιά του και τα κερασοφράουλα!

ΡΟΕΣ Carignan 2017, Oenotropai

Για να είμαστε ειλικρινείς, δεν είχαμε ξαναδοκιμάσει κρασιά από αυτό το οινοποιείο, που πραγματικά μας κέρδισε. Αρχικά μας έκανε εντύπωση ότι όλα τα κρασιά προέρχονταν από διεθνείς ποικιλίες. Όπως μας είπε ο Βασίλης Καπόπουλος, ο πατέρας του φύτεψε τα αμπέλια αρχές της δεκαετίας του 80, στο Ζευγολατιό της Μεσσηνίας. Τώρα στην προσπάθεια αναδιάρθρωσης του οικογενειακού αμπελώνα, δίνεται έμφαση και στις γηγενείς ποικιλίες. Τα κρασιά που δοκιμάσαμε ήταν όλα πολύ καλά! Μας άρεσε και το κομψότατο Tempranillo και το εκλεπτυσμένο Chardonnay, αυτό όμως που έκλεψε την παράσταση ήταν το Carignan 2017, ένα ερυθρό κρασί με απίστευτη φινέτσα, υψηλή οξύτητα, βάθος φρούτου και ωραία γλυκά μπαχάρια, αν και πολύ φρέσκο ακόμα.

Mov Prephylloxera 2015, Πετρακόπουλος

Από την Μαυροδάφνη είναι σίγουρο ότι θα δούμε μεγάλα ερυθρά ξηρά κρασιά! Αυτό εδώ από την Κεφαλλονιά βάζει σίγουρα υποψηφιότητα! Φρούτο από παλιό αμπέλι που δεν έχει ‘χτυπηθεί’ από φυλλοξήρα και η ηλικία του υπολογίζεται στα 60-70 έτη, προσθήκη θειώδους μόνο στην αρχή της οινοποίησης και παλαίωση σε δύο δρύινα βαρέλια 300lt, το ένα καινούριο και το άλλο ‘παλιό’, για δύο χρόνια. Κομψότητα και συμπύκνωση, πυκνό και πεντακάθαρο σκούρο φρούτο, ευγενικές τανίνες και διάρκεια! Αναμένεται να κυκλοφορήσει αρχές Μαΐου, με τιμή περίπου στα 40 €, που αν και σε πρώτη ανάγνωση φαίνεται υψηλή, σκεπτόμενοι την περιορισμένη παραγωγή και την ποιότητα του την θεωρούμε λογική.

Νάουσα Άλτα 2015, Θυμιόπουλος

Το Ξινόμαυρο είναι μία σπουδαία ποικιλία και δεν χωράει αμφιβολία πάνω σε αυτό. Για να απολαύσουμε κρασιά όμως από αυτή την ποικιλία έπρεπε να έχουμε πολύ υπομονή και να περιμένουμε να ‘μαλακώσουν’. Το τοπίο αλλάζει και το Ξινόμαυρο μεταχειρίζεται με πολλούς τρόπους ανάλογα με το στιλ του κρασιού. Μπορούμε πια να πιούμε ένα Ξινόμαυρο φρέσκο, για να απολαύσουμε τα κόκκινα φρούτα και τα ανθικά στοιχεία που βγάζει χωρίς να μας ‘ταλαιπωρούν’ οι έντονες τανίνες και να πρέπει να περιμένουμε καμιά δεκαετία. Σε αυτό το στιλ ανήκει και η νέα πρόταση του Απόστολου Θυμιόπουλου που μας άρεσε πολύ, ένα δροσερό και φρέσκο Ξινόμαυρο με ζωηρό φρουτώδη χαρακτήρα. 

Οι ‘αμφορείς’ που κέρδισαν τις εντυπώσεις στο Οινόραμα

/in , , /by

Έχουμε υποσχεθεί δύο ακόμα κείμενα για κρασιά που ξεχωρίσαμε από το οινόραμα. Το δεύτερο κείμενο αφορά κρασιά όπου χρησιμοποιηθήκαν πήλινοι αμφορείς (ή πιθάρια αν θέλετε) για την παραγωγής τους. Τα κρασιά σε αμφορείς ήταν πολλά. Και κέρδισαν τις εντυπώσεις! Μπορούμε πολύ γρήγορα να θυμηθούμε τουλάχιστον 20 και είναι σίγουρο ότι και σε αυτή την κατηγορία μας ξέφυγαν κρασιά, παρόλο που τα ψάχναμε. Τα περισσότερα από αυτά πρωτοεμφανιζόμενα! Και πολλά από αυτά κέρδισαν τις εντυπώσεις και θα τα βρείτε παρακάτω!

Οι αμφορείς είναι η νέα τάση στη Ελληνική οινοποιία και είναι σίγουρο ότι θα δούμε σπουδαία κρασιά! Η οινοποιοί επωφελούνται από τον πηλό, καθώς βοηθά τα κρασιά να αναπνεύσουν χωρίς να προσδίδουν αρώματα ή τανίνες όπως το ξύλο. Έτσι το στιλ των κρασιών εστιάζει στην καθαρότητα του φρούτου και στην έκφραση του terroir. 

Τετράμυθος Ρετσίνα

Το ‘αθόρυβο’ οινοποιείο Τετράμυθος είναι πρωτοπόρο στα κρασιά ήπιων παρεμβάσεων, ενώ χρησιμοποιεί εδώ και πολλά χρόνια αμφορείς. Εδώ έχουμε μία εκπληκτική και πολύ κομψή Ρετσίνα από Ροδίτη, που έχει όλα τα ‘εργαλεία’ που θα ήθελε ένας υπέυθυνος marketing για να ‘ξεπουλήσει’ σε ελάχιστους μήνες! Βιολογικό κρασί, υψηλό υψόμετρο, χωρίς προσθήκη θειώδους, ζύμωση χωρίς προσθήκη ζυμών εμπορίου, ζύμωση και ωρίμαση σε πήλινους αμφορείς! Και όμως, στον Τετράμυθο, δεν το φωνάζουν και δεν παράγουν το κρασί με αυτό τον τρόπο για το marketing. Αυτή είναι η φιλοσοφία τους: Έλάχιστες παρεμβάσεις. Και μην φανταστείτε ότι για να το πιείτε θα πρέπει να ξοδέψετε μερικές δεκάδες ευρώ! Αρκούν 6 € περίπου!

.

Λαούδια 2016, Σαντορίνη, Τσέλεπος -Κάναβα Χρυσού

Η δεύτερη Σαντορίνη του Γιάννη Τσέλεπου είναι γεγονός και είναι εξαιρετική! Ένα 100% Ασύρτικο, από το αμπελοτόπι Λαούδια στον Πύργο Καλλίστης, με μέση στρεμματική απόδοση τα 150 kg/στρ, που ζύμωσε σε αμφορείς και παρέμεινε με τις λεπτές οινολάσπες για αρκετούς μήνες. Τυπικότατη, κρυστάλλινη Σαντορίνη, όπου τα εσπεριδοειδή σε φρέσκια αλλά και ώριμη μορφή, η τσακμακόπετρα αλλά και οι νότες μελιού και λουλουδιών, δημιουργούν ένα εξαιρετικά πολύπλοκο άρωμα, ενώ στο στόμα το κρασί είναι πλούσιο, με τραγανή οξύτητα με αρκετή αλμύρα στην επίγευση που είναι μακρά. Τιμή στα 33,0 € περίπου, απόλυτα λογική για τα δεδομένα της Σαντορίνης.

.

Πέπλο ροζέ 2017, Κτήμα Σκούρα

Ολοκαίνουριο κρασί και αυτό με έναν ιδιαίτερο τρόπο παραγωγής, με την υπογραφή του Γιώργου Σκούρα. Ροζέ από τρεις ποικιλίες που οινοποιούνται σε τρία διαφορετικά είδη ‘δοχείων’. Syrah που έχει ζυμώσει σε ανοξείδωτες δεξαμενές, Αγιωργίτικο σε βαρέλια ακακίας και Μοσχοφίλερο (για την ακρίβεια Μαυροφίλερο) που έχει ζυμώσει και εκχυλιστεί με ολόκληρες τις φλούδες για 4 μήνες σε πιθάρια. Σίγουρα ένα απολαυστικό ροζέ που μπορούμε να μιλήσουμε άνετα για πολυπλοκότητα. Τιμή περίπου στα 16,0 €.

.

Οίνοψ Λημνιώνα 2016 & Οίνοψ Βιδιανό 2016

Τα δύο νέα κρασιά του Νίκου Καρατζά, ενός από τους πιο ταλαντούχους οινοποιούς της χώρας, θα συζητηθούν πολύ! Παράγονται από δύο από τις πιο (αν όχι τις πιο ανερχόμενες) ανερχόμενες ποικιλίες της χώρας, το Βιδιανό και την Λημνιώνα! Για την Λημνιώνα, το 80% του κρασιού ωριμάζει σε αμφορείς και το 20% σε βαρέλια 500lt. Οι σημειώσεις έγραφαν ‘φανταστικό κρασί’! Πολύ μαύρο φρούτο, γλυκά μπαχάρια και γήινες νότες, αρμονία στο στόμα, φινέτσα και ζουμερό φρούτο. Για το Βιδιανό, που προέρχεται από ορεινά αμπελοτόπια στο Ηράκλειο χρησιμοποιείται αμφορέας, inox δεξαμενή και νέο βαρέλι, ζυμώνει με τις γηγενείς ζύμες ενώ ωριμάζει με τις οινολάσπες του για περίπου 10 μήνες. Το κρασί είναι ντροπαλό ακόμα, αλλά υπόσχεται πολλά! Πολύ φρούτο, ανθικά στοιχεία και ορυκτές νότες, αισθητή οξύτητα και λιπαρή γεύση. Εκτός από το περιεχόμενο πανέμορφες και πρωτοποριακές είναι και οι ετικέτες, που αν προσέξετε καλά, ‘κρύβεται’ το όνομα της ποικιλίας! Οι τιμές περίπου 14,0- 15,0 €.

.

Tsigello 2017, Ρούβαλης

Η φρεσκάδα της Θεοδώρας Ρούβαλη που έχει πάρει τα ηνία του οινοποιείου του Άγγελου Ρούβαλη στην Αιγιαλεία, φαίνεται πλέον και στα κρασιά! Εδώ δοκιμάζει κάτι καινούριο. Δημιουργεί μία ξηρή φρέσκια Μαυροδάφνη όπου το 30% ωριμάζει σε γαλλικούς πήλινους αμφορείς, ειδικούς για παλαίωση και το υπόλοιπο σε δρύινα βαρέλια 2ης χρήσης για 3 μήνες. Ζωντάνια, πεντακάθαρο φρέσκο φρούτο, μαλακές τανίνες! Κομψό και ευκολόπιοτο ερυθρό κρασί που μπορούμε να πιούμε άνετα και τους καλοκαιρινούς μήνες. Το Τσιγέλλο είναι ο ποιοτικός κλώνος της Μαυροδάφνης. Το φρούτο προέρχεται από αμπελώνα σε υψόμετρο 650 μέτρων στις πανέμορφες πλαγιές της Αιγιάλειας. Τιμή περίπου στα 11 €.

.

Terracotta 2016, Ζαφειράκης

Η σχέση του Χρήστου Ζαφειράκη με την Λημνιώνα είναι γνωστή! Είναι αυτός που του οφείλεται σε μεγάλο βαθμό η διάσωση της, αλλά και η ανάδειξη της ως μία σπουδαία ποικιλία. Και φυσικά δεν σταματάει εδώ! Συνεχώς πειραματίζεται και αναδεικνύει νέες πτυχές της ποικιλίας. Το καινούριο του κρασί είναι μία  βιολογική Λημνιώνα που ζυμώθηκε με τις γηγενείς ζύμες και ωρίμασε σε αμφορείς. Ένα απίστευτα κομψό κρασί, με πυκνό φρούτο, γλυκά μπαχάρια, βότανα αλλά και ανθικές νύξεις, μεταξένιες τανίνες και αισθητή οξύτητα.

.

.

Λιάτικο Amphora 2016, Δουλουφάκης

Ο Νίκος Δουλουφάκης οινοποιεί πειραματικά τρία κρασιά σε αμφορείς, ένα Βιδιανό, ένα Μοσχάτο και ένα Λιάτικο σε αμφορείς. Όλα τα κρασιά έχουν ενδιαφέρον, αλλά μας άρεσε πολύ το Λιάτικο, ένα κρασί που δεν έχει προστεθεί θειώδες, ούτε ζύμες εμπορίου. Ένα κρασί που εστιάζει στο ώριμο κόκκινο φρούτο, στα βότανα και στο δέρμα. Στην γεύση κυριαρχούν και πάλι τα ώριμα φρούτα, η οξύτητα του είναι μέτρια και οι τανίνες του μαλακές. Δεν είναι τυχαίο ότι από αυτό το οινοποιείο παράγεται το καλύτερο, κατά την γνώμη μας, ξηρό ερυθρό Λιάτικο, ο Δάφνιος. Ήρθε να προστεθεί ένα ακόμα εξαιρετικό Λιάτικο!

*Η κεντρική φωτογραφία είναι από το Μουσείο Οίνου του Κτήματος Γεροβασιλείου.

Οινόραμα 2018 @ Τα κρασιά χωρίς θειώδη που ξεχωρίσαμε

/in , /by

Έχουν περάσει σχεδόν 10 ημέρες από το Οινόραμα 2018, την μεγαλύτερη έκθεση Ελληνικών κρασιών, που άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις. Τα κρασιά που μας εντυπωσιάσαν περισσότερα από ποτέ! Ψάχνουμε τις σημειώσεις μας και δεν ξέρουμε τι να πρωτοδιαλέξουμε! Θα θέλαμε να σας μιλήσουμε για τουλάχιστον 40 κρασιά. Όπως και πέρυσι, θα τα χωρίσουμε σε τρία διαφορετικά κείμενα. Κάποια θα μείνουν απ’ έξω αλλά θα τα δείτε σταδιακά στις προτάσεις μας.

Το ότι θα πηγαίναμε στο οινόραμα και τα περισσότερα κρασιά από αυτά που θα μας ‘έμεναν’ είναι αυτά με τις ελάχιστες παρεμβάσεις, αυτά που δεν έχουν παραχθεί με κλασικές οινοποιήσεις, orange κρασιά και κρασιά χωρίς θειώδη, ήταν μία ευχάριστη έκπληξη. Και αυτό γιατί τις προηγούμενες χρονιές, πολλά από τα κρασιά αυτού του στιλ μας είχαν μάλλον απογοητεύσει. Έτσι πηγαίνοντας σε αυτό το οινόραμα, είπαμε να τους δώσαμε μία ευκαιρία. Αυτή την φορά μας άρεσαν και θέλουμε να γράψουμε για αυτά που ξεχωρίσαμε! Μπορεί να υπήρχαν κάποιες ‘αστοχίες’ αλλά γενικότερα το επίπεδο ήταν πολύ καλό.

Για να μην αδικήσουμε τα υπόλοιπα κρασιά, αυτά που έχουν ανεβάσει το επίπεδο του ελληνικού κρασιού στα ύψη, στο φετινό οινόραμα με περισσότερα από 2000 κρασιά, με πάρα πολλές καινούριες προτάσεις με πρωτοεμφανιζόμενα οινοποιεία και προσπάθειες, οι ‘κλασικές’ αξίες του Ελληνικού αμπελώνα ‘παραμελλήστηκαν’ και δεν δοκιμάσαμε πολλά από αυτά. Αν το οινόραμα διαρκούσε μία εβδομάδα, θα τα δοκιμάζαμε και αυτά και θα θέλαμε πάνω από 10 κείμενα για να τα χωρέσουμε όλα!

Εντύπωση μας έκανε επίσης και ο μεγάλος αριθμός αριθμός κρασιών που έχουν ‘περάσει’ από αμφορείς αλλά και οι πολλές νέες προτάσεις! Για αυτά θα ακολουθήσουν 2 ακόμα κείμενα.

Στο πρώτο κείμενο λοιπόν, θα ασχοληθούμε με τα κρασιά χωρίς προσθήκη θειώδους (ή ‘φυσικά’ αν θέλετε), τα λένε λέγοντας πάλι ότι δεν είχαμε την δυνατότητα να δοκιμάσουμε όλα τα κρασιά του οινοράματος, οπότε και σε αυτή την κατηγορία κάποια θα μας ξέφυγαν.

Πειραματικό Syrah χωρίς θειώδες 2017, Μπουτάρη

Δεν ήταν η πρώτη φορά που δοκιμάσαμε αυτό το Syrah, που οινοποιείται χωρίς την προσθήκη θειώδους από την Ρωξάνη Μάτσα, και εξακολουθεί να μας αρέσει πολύ. Το κρασί διακρίνεται για το άφθονο μαύρο φρούτο του, για την φρεσκάδα του και τον υπέροχο πικάντικο χαρακτήρα του, που σε συνδυασμό με κάποιες ανθικές νότες ξετρελαίνει! Ένα κρασί που έχει πολλά να δώσει ακόμα!

Κλέφτες Σαββατιανό 2017, Αμπελώνες Μάρκου

Το κρασί αυτό κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 2009 και πρόκειται για ένα Σαββατιανό χωρίς θειώδες. Τότε όμως τα κρασιά χωρίς θειώδη δεν πουλούσαν έτσι μετά το 2010 δεν ξανακυκλοφόρησε μέχρι το 2016, όταν και έγινε ανάρπαστο! Το 2017 αναμένεται να εξαντληθεί και αυτό σύντομα καθώς είναι εξαιρετικό, χωρίς ψεγάδια, με πεντακάθαρο γλυκό φρούτο που θυμίζει αχλάδι και κυδώνι αλλά και βότανα, με μέτριο σώμα και λιπαρή επίγευση.

Natural Orange Wine 2016, Ανατολικός

Οι Αμπελώνες Ανατολικός επιμένουν σε αυτό το κρασί αρκετά χρόνια και μπορούμε να πούμε πως αυτή την φορά το ‘έχουν πετύχει’! Ένα γοητευτικό χαρμάνι Ασύρτικου και Μαλαγουζιάς, που έχει ζυμώσει και ωριμάσει για 140 ημέρες, με τα στέμφυλα σε αμφορείς χωρίς την προσθήκη θειώδους. Το άρωμα του είναι έντονο, με νότες γλυκών φρούτων, λουλουδιών, μελιού και μπαχαρικών, πλούσια γεύση και αισθητές τανίνες. Δοκιμάστε το με κρέατα και με οτιδήποτε θα ταιριάζατε με ένα ερυθρό κρασί.

Oenos nature

Σε αυτό το stand μάλλον ξοδέψαμε την περισσότερη ώρα από κάθε άλλο, οπότε δεν ξεχωρίσαμε μόνο ένα κρασί! Θέλουμε να μιλήσουμε για πολλά! Ο Γιώργος Ιωαννίδης συνεργάζεται με κάποιους Έλληνες οινοποιούς και μας προτείνει μία σειρά από ‘φυσικά’ κρασιά που αξίζουν την προσοχή μας. Τα κρασιά από το οινοποιείο Τετράμυθος, που είναι πρωτοπόρο στο είδος, μαγεύουν. Η Μαλαγουζιά nature Τετράμυθος 2017 ήταν εκπληκτική, με τραγανή οξύτητα και πεντακάθαρο φρούτο, η Ρετσίνα αμφορα nature Τετράμυθος 2016 με όμορφα ενσωματωμένη την ρετσίνα αλλά και ζωηρό φρούτο μας επιβεβαιώνει ότι αξίζει να εμπιστευόμαστε τα παραδοσιακά μας κρασιά, ενώ το Αγιωργίτικο nature Τετράμυθος 2017 που θα κυκλοφορήσει σε δύο μήνες περίπου, με τις ζουμερές τανίνες και το πυκνό φρούτο του, μας κάνει να ανυπομονούμε. Σε λίγο πιο ‘ρουστίκ’ στιλ με νότες δέρματος αλλά και ζωηρό φρούτο μας άρεσε το Νάουσα oenosnature 2015 που φέρει την υπογραφή του Αποστόλη Θυμιόπουλου.

Φυσικό ερυθρός οίνος Πατεριανάκη 2017

Το Κτήμα Πατεριανάκη μας παρουσίασε τρεις ‘φυσικούς’ οίνους, ένα λευκό από Βιδιανό, ένα ροζέ από Κοτσιφάλι και Syrah και ένα ερυθρό από Κοτσιφάλι. Μας άρεσαν και τα τρία, αλλά θέλουμε να μιλήσουμε για το ερυθρό, ένα πολύ ευχάριστο κρασί με ελαφρύ σώμα, ζωηρή οξύτητα και φρέσκο φρούτο. Ένα ερυθρό κρασί με μόλις 11,5% αλκοόλ και απαλές τανίνες που ταιριάζει στο Ελληνικό καλοκαίρι και συνδυάζεται εύκολα με ψάρι!

Natural Ρομπόλα 2016, Οινοποιείο Πετρακόπουλος

Η Κεφαλλονιά ανεβαίνει δυναμικά και κάποια από τα κρασιά που την τραβούν στην κορυφή είναι κρασιά εναλλακτικών πρακτικών και ήπιων παρεμβάσεων. Η ‘φυσική’ Ρομπόλα του Οινοποιείου Πετρακόπουλος είναι ένα από αυτά, με πολύ εκφραστικό και πεντακάθαρο φρούτο που εστιάζει στα εσπεριδοειδή και στο αχλάδι, με ορυκτά στοιχεία, υψηλή οξύτητα και παραπάνω από μέτριο σώμα.

2 για την Τσικνοπέμπτη, 2 για τον Βαλεντίνο, 2 για την Καθαρά Δευτέρα και 1 για όλα!

/in , /by

Απόκριες, Τσικνοπέμπτη, Καθαρά Δευτέρα, Βαλεντίνος! Όλα τα έχει ο Φεβρουάριος! Πολλές αφορμές για να φάμε, να πιούμε, να διασκεδάσουμε να ξεφαντώσουμε, να δούμε φίλους, να ‘παρτάρουμε’. Αναμενόμενο λοιπόν οι προτάσεις αυτού του μήνα να είναι αφιερωμένες σε όλες αυτές τις περιστάσεις!

2 για την Τσικνοπέμπτη

Γένεσις ερυθρό 2016, Κτήμα Κεχρή

Το Ξινόμαυρο συναντά το Μerlot σε ίσες αναλογίες, ‘κάνουν’ ένα πέρασμα από βαρέλια για 8 μήνες (τόσο όσο δηλαδή) και έχουμε στο ποτήρι μας ένα κρασί με αναπάντεχα χαμηλή τιμή για την ποιότητα του. Με περίπου 5,5€ παίρνουμε μπόλικο κόκκινο φρούτο, φυτικά στοιχεία αλλά και νύξεις βανίλιας και μπαχαρικών και βελούδινο στόμα με απολαυστικές τανίνες που δεν θα ενοχλήσουν ούτε αυτούς που δεν πίνουν εύκολα κόκκινα κρασιά. Θα συνοδεύσει πολύ ευχάριστα ότι βρεθεί στην ψησταριά μας από μπριζόλες, πανσέτες, παϊδάκια, λουκάνικα, μέχρι και ένα πικάντικα μαριναρισμένο κοτόπουλο. Ξεχάσαμε.. και τα αλλαντικά που θα βγουν για να μας ανοίξουν την όρεξη!

Κτήμα Βογιατζή Τσαπουρνάκος 2016

Μένουμε στην Βόρεια Ελλάδα και πάμε στο Βελβεντό για να πιούμε ένα Τσαπουρνάκο (ένα Cabernet Franc) με άφθονο κόκκινο και μαύρο φρούτο, νότες λουλουδιών και καπνού, οξύτητα ικανή να απαλύνει το λίπος, ευγενικές τανίνες και απαλά πικάντικη επίγευση. Με αυτό θα συνοδεύσουμε όχι μόνο το χοιρινό, τα παϊδάκια και τα λουκάνικα αλλά και μπιφτέκια, σεφταλιές, κεμπάπ και φυσικά μοσχαρίσιες μπριζόλες. Τώρα αν βγάλετε λιπαρά και ώριμα τυριά πριν ή μετά το ‘τσιμπούσι’, μια χαρά θα ταιριάξει και με αυτά.

2 για τον Βαλεντίνο

Amalia rose Κτήμα Τσέλεπου

Ένα ροζέ αφρώδες για να γιορτάσουμε τον έρωτα μας είναι απαραίτητο! Το Αγιωργίτικο σε ένα διαφορετικό και άκρως γοητευτικό ρόλο που θα ξετρελάνει το ταίρι μας, γιατί συνδυάζει και τον εξωστρεφή χαρακτήρα αλλά και την σοβαρότητα που κερδίζει από την δεύτερη ζύμωση και ωρίμαση στην φιάλη. Προκλητικές φυσαλίδες, γλυκό κόκκινο φρούτο, εσπεριδοειδή αλλά και άνθη, ζωηρή οξύτητα, ζουμερό φρούτο και ψωμένια επίγευση. Απολαύστε το με όστρακα ωμά (που είναι και αφροδισιακά!!), δροσερές σαλάτες, πιάτα θαλασσινών και ψαριών και ελαφριά πιάτα πουλερικών.

Τομή ροζέ 2017

Νόστιμο, απολαυστικό, ελκυστικό, σαγηνευτικό, ροζέ κρασί από Μοσχοφίλερο, που θα μας κάνει να ερωτευτούμε ακόμα περισσότερο. Συνδυάζεται με ελαφριά πιάτα ψαριών και κρεάτων, ζυμαρικά με επίσης ελαφριές σάλτσες και σαλάτες. Η νύχτα αυτή  άλλωστε, είναι μεγάλη και θέλει ελαφρύ φαγητό, γιατί ακόμα και αν ο έρωτας περνάει από το στομάχι, δεν εστιάζουμε στο φαγητό!!!

2 για την Καθαρά Δευτέρα

Σαντορίνη Βενετσάνου 2016

Όταν μιλάμε για θαλασσινά αναπόφευκτα το μυαλό μας πάει στο Ασύρτικο και στην Σαντορίνη! Γιατί ‘ταιριάζει’ με οτιδήποτε βγαίνει από την θάλασσα αλλά και με πολλά ακόμα νηστίσιμα πιάτα όπως η φάβα, οι μελιτζάνες και φυσικά η ταραμοσαλάτα! Ένα αρκετά ‘φιλικό’ Ασύρτικο από το οινοποιείο Βενετσάνου, με αρώματα εσπεριδοειδών όπως αυτά του πορτοκαλιού, αχλαδιού, πέτρας αλλά και λουλουδιών, υψηλή οξύτητα, αρκετή λιπαρότητα αλλά και μια ωραία αλμυρή επίγευση.

Riesling Kungfu Girl 2016

Ακόμα μία ποικιλία που ταιριάζει με τα εδέσματα της Καθαράς Δευτέρας, το Riesling που αυτή την φορά μας έρχεται από την Ουάσιγκτον. Ροδάκινο, βερίκοκο και εσπεριδοειδή με έμφαση στο μανταρίνι και στα άνθη πορτοκαλιάς αλλά και ορυκτό χαρακτήρα. Γεμάτο ζωντάνια στο στόμα, ξηρό, με βαρικοκένια γεύση και λεμονάτη επίγευση. Όστρακα ωμά ή αχνιστά, καρπάτσιο ψαριών, γαρίδες, καλαμάρια και καραβίδες θα βρουν το τέλειο ταίρι! Και κάτι σε σούσι να αποφασίσετε να φάτε και όχι παραδοσιακά, συνδυάζεται υπέροχα.

1 για όλα

Baccorosa, Zonin

Για πάρτυ, για φρούτα με σαντιγί, για χουχούλιασμα, για να ξεπλύνει την ‘κρεατίλα’ της Τσικνοπέμπτης ή την ‘ψαρίλα’ της Καθαράς Δευτέρας, ένα σχεδόν γλυκό ερυθρό αφρώδες κρασί, φουλ στο κόκκινο φρούτο και τα λουλούδια είναι ότι πρέπει! Με μόλις 7% αλκοόλ για να μην βαρύνουμε! Θα το απολαύσουμε με φρούτα και ελαφριά γλυκά!

Τώρα, σε πέντε ή σε δέκα?

/in , , /by

Και τώρα και σε πέντε και σε δέκα είναι η απάντηση! Η πρώτη ‘λίστα’ του 2018, περιλαμβάνει κρασιά που έχουν την δυνατότητα να παλαιώνουν, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορούμε να τα απολαύσουμε φρέσκα. Έτσι λοιπόν οι προτάσεις μας περιλαμβάνουν κρασιά που θα τα πιούμε τώρα σε πέντε ή σε 10 χρόνια και εκτιμούμε ότι θα είναι το ίδιο απολαυστικά, αλλά με διαφορετικό χαρακτήρα βέβαια! Και επειδή αν πηγαίναμε στον παγκόσμιο αμπελώνα, δεν θα ξέραμε από που να το πιάσουμε και που να το αφήσουμε, θα μείνουμε στον Ελληνικό μόνο. Που και εδώ οι επιλογές θα μπορούσαν να είναι πολύ περισσότερες. Θα μας λείψουν από τις προτάσεις τα αφρώδη κρασιά, που αν και έχουμε κάποια Ελληνικά στο μυαλό μας, δεν είμαστε σίγουρες ότι θα ‘πιάσουν’ την δεκαετία από τώρα, καθώς και τα ροζέ που σπάνια παλαιώνουν.

Ροδίτης Τετράμυθος 2016

Έχουμε ξαναγράψει για την δυνατότητα παλαίωσης αυτή του κρασιού, συμμετέχοντας σε μία κάθετη γευστική δοκιμή, που μας εξέπληξε. Ροδίτης από την Αιγιαλεία (ΠΟΠ Πάτρα), που σίγουρα μας χαρίζει την φρεσκάδα και τον τραγανό του χαρακτήρα αν το πιούμε τώρα. Θεωρούμε όμως ότι στα 5 χρόνια θα βγάλει και αυτό τον ορυκτό χαρακτήρα που μας αρέσει, ενώ στην δεκαετία μπορεί να εμφανίσει ξηροκαρπάτα και μελένια στοιχεία. Με 8,5 € άλλωστε αξίζει να το πιούμε τώρα αλλά σίγουρα και να ρισκάρουμε να αφήσουμε 5-6 φιάλες για αργότερα!

Ήδυσμα Δρυός Chardonnay 2016, Τέχνη Οίνου

Και αυτό το έχουμε δοκιμάσει σε κάθετη γευστική δοκιμή με κρασιά που ξεπερνούσαν την δεκαετία και μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι είναι ένα κρασί που αξίζει να το περιμένουμε. Ένα βαρελάτο Chardonnay με αρκετά εξωτικό χαρακτήρα από την Δράμα και πολύ καλή σχέση τιμής ποιότητας. Πίνεται τώρα απολαμβάνοντας τον ζουμερό του χαρακτήρα και τα γλυκά αρώματα του, σίγουρα θα αναπτύξει ένα πιο ‘σοβαρό’ και ώριμο χαρακτήρα μετά από 4-5 χρόνια. Για όσους σας αρέσουν τα αποξηραμένα φρούτα, οι ξηροί καρποί και τα αρώματα γης, είναι πολύ πιθανό να τα βρείτε σε αυτό το κρασί στα 8-10 χρόνια του.

Σαντορίνη βαρέλι Σιγάλας 2016

Δεν γίνεται να λείπει μία Σαντορίνη, από αυτές τις προτάσεις! Για την ακρίβεια, θα μπορούσε να είναι γεμάτο με Σαντορίνες αυτό το κείμενο. Επιλέξαμε όμως μία βαρελάτη εκδοχή και συγκεκριμένα του Πάρι Σιγάλα. Ένα κρασί με πολύ ωραία ενσωματωμένο το βαρέλι, με αισθητά τα εσπεριδοειδή και το ροδάκινο, την οξύτητα στα ύψη και αυστηρή, προς το παρόν, δομή. Σε όσους αρέσει η ‘αυστηράδα’ και το βαρέλι, θα το απολαύσουν τώρα. Όσοι θέλουν την ορυκτότητα του Ασύρτικου και γενικότερα πιο σύνθετο χαρακτήρα θα πρέπει να το περιμένουν 4-5 χρόνια, ενώ αν έχετε την υπομονή θεωρούμε ότι φτάνει άνετα την 10ετία αναμένοντας να αναπτύξει ένα ακόμα πιο πολύπλοκο και πιο ξηροκαρπάτο χαρακτήρα.

Νάουσσα Μπουτάρη 2015

Για την δυνατότητα παλαίωσης του Ξινόμαυρου δεν χρειάζεται να γράψουμε πολλά. Είναι δεδομένη. Από όλα όμως τα Ξινόμαυρα επιλέγουμε να σας προτείνουμε ένα αρκετά ‘ταπεινό’, με τρέχουσα τιμή χαμηλότερη των 9 ευρώ, την ατμομηχανή του οινοποιείου Μπουτάρη στην Νάουσα, που αποδεδειγμένα μπορεί να εξελιχθεί όχι μόνο για 5 ή 10 χρόνια αλλά και για πολύ περισσότερα! Αν το πιείτε τώρα θα απολαύσετε τον ζωντανό του χαρακτήρα, τα αρώματα των κόκκινων φρούτων, των γλυκών μπαχαρικών, την φυτικότητα αλλά και των διακριτικών λουλουδιών, με τανίνες που αν και αισθητές δεν χρειάζεται να επιστρατεύσετε το πιο ‘ζόρικο’ κρέας για να το συνοδεύσετε, καθώς είναι αρκετά ευγενικές για τα δεδομένα της ποικιλίας. Σε πέντε χρόνια θα έχει ακόμα περισσότερη κομψότητα και ‘φιλικότητα’, ενώ εκτιμούμε ότι σε 10 χρόνια θα έχει βγάλει ακόμα πιο σύνθετο χαρακτήρα με πιο ώριμα αρώματα.

Κτήμα Μέγα Σπήλαιο ερυθρό 2011

Ακόμα μία πρόταση από την Αιγιαλεία! Ένα χαρμάνι δύο ερυθρών  γηγενών ποικιλιών της Πελοποννήσου, η Μαυροδάφνη και το σπάνιο Μαύρο Καλαβρυτινό σε ποσοστό 60/40 αντίστοιχα, από τον πανέμορφο αμπελώνα του Μεγάλου Σπηλαίου στα Καλάβρυτα σε υψόμετρο 800 μέτρων. Τα αρώματα του είναι ζωηρά και θυμίζουν μαύρα φρούτα, μπαχαρικά, βότανα, βανίλια μαζί με κάποιες απαλές νύξεις δέρματος. Στο στόμα είναι γεμάτο, με αρκετές αλλά πολύ καλά δουλεμένες τανίνες και αισθητή οξύτητα. Πίνεται πολύ ευχάριστα τώρα, στα περίπου 6 χρόνια του, σίγουρα θα είναι ακόμα πιο πολύπλοκο σε 5-6 χρόνια, ενώ έχει την δομή να αγγίξει την δεκαετία από τώρα.

Κτήμα Κατσαρού ερυθρού 2011

Και ένα κόκκινο από διεθνείς ποικιλίες, το Cabernet Sauvignon (80%) και το Merlot (20%) που εκεί στο Όλυμπο και συγκεκριμένα στην περιοχή της Κρανιάς δίνουν ένα σπουδαίο και πληθωρικό ερυθρό κρασί με άφθονο μαύρο φρούτο, βανίλια, γλυκόριζα και μελάνι. Μπορείτε να το απολαύσετε τώρα που είναι γεμάτο φρεσκάδα, να το αφήσετε 4-5 χρόνια να ωριμάσει το φρούτο του αλλά και παραπάνω ώστε να βγάλει ακόμα πιο εξελιγμένα στοιχεία όπως δέρμα, καπνό, μόκα που έχουμε δει σε παλιές χρονιές του συγκεκριμένου κρασιού.

Vinsanto Αργυρού 12 ετών, 2001

Στα γλυκά κρασιά τα πράγματα είναι ίσως λίγο πιο εύκολα, καθώς η ζάχαρη συχνά ευνοεί την παλαίωση. Αν και θα μπορούσαμε άνετα να πάμε σε μία Μαυροδάφνη ή σε ένα Samos, ξαναγυρίζουμε στην Σαντορίνη και επιλέγουμε ένα εξαιρετικό Vinsanto. Ένα κρασί που τα σταφύλια προέρχονται από την χρονιά του 2001, το οποίο ωρίμασε σε δρύινα βαρέλια για 12 έτη πριν μπει στη φιάλη, με το επίπεδο της πολυπλοκότητας να έχει φτάσει σε ασύλληπτο επίπεδο. Μέλια, σύκα, ξηροί καρποί, καραμέλα, βούτυρο και λιβάνι είναι κάποια από τα αρώματα και τις γεύσεις. Στο στόμα είναι απίστευτα νόστιμο και παρόλο που το επίπεδο των σακχάρων είναι υψηλό, η επίσης υψηλή οξύτητα φέρνει ισορροπία και ενισχύει τον γευστικό πλούτο. Πιείτε το τώρα ή κρατήστε το άφοβα στην κάβα σας όχι μόνο για πέντε ή δέκα χρόνια αλλά για ακόμα περισσότερα!

….Μαριάννα

Μυστήριο /14! Μία ‘orange’ Σαντορίνη?

/in , /by

Πριν από ένα χρόνο περίπου γράψαμε για τον Πυρίτη, μία καινούρια Σαντορίνη από τον Αρτέμη Καραμολέγκο! Αυτή την φορά θα μιλήσουμε για ένα ακόμα ολοκαίνουριο κρασί, το Μυστήριο/14, που πρόκειται ουσιαστικά για το πρώτο ‘skin fermented’ (‘πορτοκαλί’ προσέγγιση αν θέλετε) κρασί ΠΟΠ Σαντορίνη.

Το Μυστήριο/14, είναι το πρώτο κρασί της σειράς Μυστήριο που θα αποτελέσει τον άξονα πειραματισμού και της αναζήτησης ορίων του Αρτέμη Καραμολέγκου και του Λευτέρη Αναγνώστου, γεωπόνου και οινολόγου του οινοποιείου. Σίγουρα έχουν ένα πολύ δυνατό χαρτί στο χέρι τους, το Ασύρτικο και την γη της Σαντορίνης που και τα δύο μαζί είναι ανεξάντλητη πηγή πειραματισμών.

Σίγουρα η τάση των ‘orange’ κρασιών είναι έντονη σε όλο τον κόσμο, με αρκετές προσπάθειες προς αυτό το στιλ να γίνονται και επί Ελληνικού εδάφους με κάποιες από αυτές να είναι ακόμα σε πειραματικό στάδιο και κάποιες να έχουν ήδη κυκλοφορήσει. Σε κάποια από αυτά τα κρασιά όμως, πίσω από το πορτοκαλί χρώμα ‘κρύβονται’ ελαττώματα. Το Μυστήριο/14 ήρθε για να ‘κάνει’ την διαφορά και είναι κατά την γνώμη μου, το καλύτερο και πιο ‘άρτιο’ Ελληνικό ‘πορτοκαλί’ κρασί, που έχει κυκλοφορήσει στην αγορά έως τώρα.

Το 14 δεν είναι η χρονιά του τρύγου, είναι μυστήριο…! Το κρασί μας έρχεται από την χρονιά του 2016! Τα σταφύλια, που είναι 100% Ασύρτικο, προέρχονται από ένα μοναδικό αμπελοτόπι γέρικων κλημάτων Ασύρτικου στον Πύργο, μια περιοχή που αποτελεί ένα από τα καλύτερα terroir του νησιού. Η ζύμωση ξεκίνησε αυθόρμητα από το φυσικό πληθυσμό (χωρίς εμβολιασμό με ζύμες εμπορίου) και πραγματοποιήθηκε παρουσία των φλοιών (skin fermented) όπως στην ερυθρή οινοποίηση. Η εκχύλιση διήρκεσε 14 μέρες και στην συνέχεια το κρασί αποζύμωσε και ωρίμασε στις οινολάσπες για 10 μήνες. Η οινοποίηση είναι ‘σχεδόν’ φυσική, χωρίς καμία προσθήκη ή επέμβαση κατά την διάρκειά της ζύμωσης και ωρίμασης, παρά μόνο ελάχιστο θειώδες πριν την εμφιάλωση (συνολικό SO2 40mg/lt), ενώ εμφιαλώθηκε αφιλτράριστο.

orange Σαντορίνη Ασύρτικο

Το χρώμα του είναι βαθύ χρυσό με πορτοκαλί ανταύγειες. Στα αρώματα διακρίνουμε εσπεριδοειδή όπως το περγαμόντο και το γκρέιπφρουτ, αχλάδι, φυτικά στοιχεία, βότανα αλλά και την χαρακτηριστική ορυκτότητα της Σαντορίνης που εκφράζεται με το μπαρούτι. Στο στόμα είναι πλούσιο με υψηλή οξύτητα, λιπαρότητα και αισθητές τανίνες, πιο έντονη φυτικότητα, μπαχάρια αλλά και μία αλμυρή και ταυτόχρονα λεμονάτη, μακρά επίγευση. Αν και είναι η πρώτη χρονιά παραγωγής, ενός ιδιαίτερου στιλ κρασιού και μία πρόβλεψη παλαίωσης είναι παρακινδυνεύμενη, εκτιμώ ότι το κρασί μπορεί να εξελιχθεί για τουλάχιστον 4-5 χρόνια.

Αν έχετε διάθεση για πειραματισμούς με τον συνδυασμό κρασιού και φαγητού, αυτό το κρασί ενδείκνυται, γιατί μπορείτε να του συμπεριφερθείτε και σαν κόκκινο μέχρι κάποιο βαθμό. Αν θέλετε να ψήσετε μία μοσχαρίσια σπαλομπριζόλα και θέλετε να την συνοδεύσετε με λευκό κρασί, σίγουρα αυτό είναι ένα από τα ελάχιστα λευκά που θα τα βγάλουν πέρα! Δοκιμάστε το με αρνάκι σε όλες τις εκδοχές μαγειρέματος, με χοιρινό και ειδικά με λεμονάτες σάλτσες όπως και όλα τα μεγάλα και λιπαρά ψάρια. Γιατί όχι και με παλαιωμένα τυριά, πιάτα με μανιτάρια ή μελιτζάνα.

Ο παραγωγός προτείνει να μεταγγιστεί σε καράφα μία ώρα πριν το απολαύσουμε και να σερβιριστεί σε θερμοκρασία 13-15 °C. Εμείς θα μείνουμε κοντά στους 13 °C.

Η τιμή του είναι περίπου 25 € και κυκλοφορούν μόλις 1.100 φιάλες. Η εμφάνιση του είναι όμορφη και μοντέρνα με ιντριγκαδόρικη ετικέτα και όνομα!

….Μαριάννα

Μία ποικιλία, 4 κρασιά, ένας παραγωγός!

/in /by

Αρχές Αυγούστου! Και ψάχνουμε ένα θέμα για κρασιά που ταιριάζουν απόλυτα στην εποχή και στις διακοπές! Κρασιά ευχάριστα και δροσερά για να τα πάρουμε μαζί μας στις διακοπές, αλλά ταυτόχρονα και μεγάλης κλάσης κρασιά. Σίγουρα οι επιλογές στον Ελληνικό αμπελώνα είναι πολλές. Ροζέ σας έχουμε προτείνει αρκετά μέσα στο καλοκαίρι! Οπότε προσανατολιζόμαστε σε αφρώδη και λευκά κρασιά! Σε πια περιοχή και σε πια ποικιλία μπορούμε να βρούμε τέτοια κρασιά? Και κάπως έτσι φτάσαμε στο Μοσχοφίλερο και την Μαντινεία! Δεν θα το κρύψω, είναι από τις πιο αγαπημένες μου ποικιλίες και μάλιστα αυτή την εποχή τα λιγουρεύομαι ακόμα περισσότερο. Έχουμε ξαναγράψει για αυτή την ποικιλία (δείτε εδώ γιατί μου αρέσει τόσο). Ο δρόμος άλλωστε αυτή την εβδομάδα με έβγαλε από την Τεγέα και το Κτήμα Τσέλεπου, δοκίμασα για μία ακόμα φορά τα υπέροχα Μοσχοφίλερα του και αποφάσισα αυτή την φορά οι επιλογές να είναι από τον ίδιο παραγωγό! Το γιατί θα το καταλάβετε από τις περιγραφές!

Γιάννης Τσέλεπος μαντινεία

Πως να συστήσουμε τον Γιάννη Τσέλεπο? Ως οινοποιό στην Μαντινεία, ως οινοποιό στην Νεμέα ή ως οινοποιό στην Σαντορίνη? Μάλλον δεν χρειάζεται πολλές συστάσεις. Αναμφισβήτητα είναι ένας από τους πιο σημαντικούς παραγωγούς της χώρας. Αν πρέπει όμως να τον ταυτίσουμε με μία περιοχή, τότε αυτή είναι η Μαντινεία. Οινοποιεί περίπου 300.000 φιάλες Μοσχοφίλερου, μοιρασμένα σε 4 διαφορετικές ετικέτες, με διαφορετικό στιλ. Η μισή ποσότητα, 150.000 δηλαδή, εξάγεται σε όλες τις γωνιές του πλανήτη.

Αφρώδες ή ήρεμο? Non Vintage ή Vintage? Δεξαμενής ή με βαρέλι? Δεν μπορώ να αποφασίσω, μου αρέσουν όλα! Οπότε διαλέγω και τα 4 και αποφασίστε εσείς!

Μαντίνεια Τσέλεπου 2016
Η ‘κλασική’ Μαντινεία, ένα κρασί που μπορεί να ορίσει την τυπικότητα της ποικιλίας και να εντοπίσουμε όλα αυτά που την κάνουν τόσο ελκυστική. Φρεσκάδα, δροσιά, τραγανή οξύτητα και άφθονα αρώματα εσπεριδοειδών, όπως μοσχολέμονο και περγαμόντο, πυρηνόκαρπων φρούτων, αχλαδιού, τριαντάφυλλου και λεμονανθών. Βάλτε του δίπλα φρέσκες σαλάτες, ελαφριά πιάτα ψαριών, λαδερά φαγητά ή πιείτε το μόνο του σας απεριτίφ! (περίπου 10 €)

Blanc de Gris 2016
Τα Μοσχοφίλερα, που περνάνε από βαρέλι δεν είναι πολλά γιατί τα στοιχεία του βαρελιού εύκολα μπορούν να σκεπάσουν τα πρωτογενή χαρακτηριστικά αυτής της αρωματική ποικιλίας. Ο Γιάννης Τσέλεπος είναι ο πρώτος παραγωγός που τόλμησε να βάλει το Μοσχοφίλερο στο βαρέλι! Και το κάνει με υποδειγματικό τρόπο όπως θα διαπιστώσετε δοκιμάζοντας αυτό το εξωτικό κρασί, του οποίου η ζύμωση ολοκληρώνεται σε βαρέλια, όπου και παραμένει για ωρίμαση με τις λεπτές οινολάσπες του. Έτσι εδώ εκτός από τον τραγανό και έντονο αρωματικό χαρακτήρα, μπορούμε να μιλήσουμε και για πλούτο, λιπαρότητα, διάρκεια αλλά και δυνατότητα παλαίωσης! Τα φρούτα όπως τα εσπεριδοειδή, το αχλάδι και το ροδάκινο αλλά και τα τριαντάφυλλα και τα γιασεμιά κυριαρχούν και αγκαλιάζονται πολύ διακριτικά και αναδεικνύονται από τα στοιχεία της δρυός. Βάλτε του δίπλα ψάρια και θαλασσινά, πιάτα λευκών κρεάτων, λαδερά φαγητά και πιάτα με λαχανικά αλλά και ποικιλίες με λιπαρά τυριά. (12€ περίπου)

Μαντινεία μοσχοφίλερο τσέλεπος

Amalia Brut
Αφρώδες, Μοσχοφίλερο, παραδοσιακή μέθοδος, εξαιρετική τιμή! Πόσα ακόμα μπορεί να ζητήσει κανείς από ένα μπουκάλι κρασί. Με ευχάριστο ανθικό άρωμα που θυμίζει τριαντάφυλλο αλλά και με ευδιάκριτες νότες ζύμης και μελιού, ζωηρή οξύτητα, παιχνιδιάρικες διαρκείς φυσαλίδες και φρουτώδη επίγευση. Απολαύστε το με οστρακοειδή, καρπάτσιο ψαριών, ελαφριά και λεμονάτα πιάτα λευκών κρεάτων ή ψαριών, δροσερές σαλάτες και μαλακά τυριά. Πιείτε το και μόνο του χωρίς συνοδευτικά, θα σας κρατήσει ωραία συντροφιά. (16 € περίπου). Κυκλοφορεί και σε magnum φιάλη!

Amalia brut Vintage, 2013
Υπάρχει και αδερφάκι του Amalia brut! Από συγκεκριμένη χρονιά αυτή την φορά και πάλι με την παραδοσιακή μέθοδο και 24 μήνες παραμονή μέσα στην φιάλη μετά την δεύτερη ζύμωση. Αν δεν έχετε πειστεί ακόμα ότι το Μοσχοφίλερο μπορεί να δώσει σπουδαία αφρώδη κρασιά, δοκιμάστε αυτό! Σύνθετα ανθικά αρώματα στην μύτη, με τα εσπεριδοειδή να ακολουθούν και την ζύμη, το μπισκότο και το μέλι να ολοκληρώνουν ένα γοητευτικότατο αρωματικό προφίλ. Στο στόμα έχει ένταση, η οξύτητα του είναι αισθητή, οι φυσαλίδες ευγενικές και επίμονες και η επίγευση του μακρά και μπισκοτένια. Εκτός από απεριτίφ μπορεί με ευκολία να συνοδεύσει και φαγητό. Βάλτε του δίπλα θαλασσινά και ψάρια, πιάτα λευκών κρεάτων, διάφορα μπρουσκετάκια, κρύα ορεκτικά αλλά και ποικιλίες τυριών. (21,0€ περίπου)

.

….Μαριάννα

Πάμε Πάρο? Θα πάμε και στο οινοποιείο Μωραΐτη!

/in , /by

Η Πάρος είναι ένα από τα πιο όμορφα και πιο δημοφιλή νησιά των Κυκλάδων! Τα γραφικά χωριά, τα λιμανάκια, η χαρακτηριστική Κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική, οι πανέμορφες παραλίες, η νυχτερινή ζωή, η οικογενειακή ζωή και φυσικά το εξαιρετικό φαγητό είναι κάποιοι από τους λόγους που αξίζει να επισκεφθούμε το νησί. Για όσους όμως αγαπούν το κρασί, υπάρχει ένας ακόμα λόγος (σοβαρός!) για να πάμε στην Πάρο, τα κρασιά της.

paros κρασιά μωραίτης ΠΟΠ

Η οινική ιστορία της Πάρου χάνεται στα βάθη των αιώνων. Η σύγχρονη όμως ιστορία είναι σχετικά πρόσφατη και μετρά λίγες δεκαετίες, με την ανάπτυξη να ξεκινά για να καλύψει τις ανάγκες του τουρισμού. Τα πρώτα εμφιαλωμένα κρασιά κάνουν την εμφάνιση τους στα τέλη της δεκαετίας του ’60 από το οινοποιείο Μωραΐτη, ενώ η μεγαλύτερη ώθηση ήρθε μετά το 1981, όταν και θεσπίστηκε η ζώνη ΠΟΠ Πάρος.

Το κλίμα στο νησί είναι ξηρό και ζεστό με λίγες βροχές και πολλά μελτέμια που δροσίζουν τους αμπελώνες κατά την διάρκεια της ημέρας. Διαθέτει δύο ζώνες ΠΟΠ, μία για λευκά και ερυθρά ξηρά κρασιά, την ΠΟΠ Πάρος και μία για τα λευκά γλυκά κρασιά ΠΟΠ Malvasia Πάρος. Τα λευκά κρασιά ΠΟΠ Πάρος παράγονται από την ποικιλία Μονεμβασιά ενώ τα ερυθρά από την Μανδηλαριά (η οποία πρέπει να καταλαμβάνει ποσοστό τουλάχιστον 35%) και Μονεμβασιά. Πρόκειται για την μοναδική ζώνη ΠΟΠ όπου επιτρέπεται η ανάμιξη λευκών και ερυθρών σταφυλιών. Για την ΠΟΠ Malvasia Πάρος τα κρασιά παράγονται από λιαστά σταφύλια της λευκής ποικιλίας Μονεμβασιάς σε ποσοστό τουλάχιστον 85% και το υπόλοιπο από λιαστά σταφύλια Ασύρτικο, ενώ πρέπει να παλαιώνουν για τουλάχιστον 24 μήνες σε δρύινα βαρέλια. Οι ζώνες περιλαμβάνουν εκτάσεις σε όλη την Πάρο αλλά και στην Αντίπαρο, ωστόσο τα περισσότερα αμπέλια βρίσκονται στις πλαγιές του βουνού Προφήτης Ηλίας.

Ο πιο σημαντικός παραγωγός, όπου επιβάλλεται μία επίσκεψη (και παραπάνω) αν είστε στο νησί, είναι το οινοποιείο Μωραΐτη που βρίσκεται στην Νάουσα, δίπλα στην παραλία των Αγίων Αναργύρων, εκεί που χτυπά η καρδιά του νησιού. Το οινοποιείο ιδρύθηκε το 1910, από τον Μανώλη Μωραΐτη. Η πρώτη εμφιάλωση γίνεται το 1967 από την δεύτερη γενιά, τον Θεόδωρο Μωραΐτη. Το 1980 αναλαμβάνει η τρίτη γενιά, ο Μανώλης Μωραΐτης που αναπαλαιώνει και εκσυγχρονίζει το οινοποιείο ενώ ταυτόχρονα επενδύει και δίνει ιδιαίτερη βάση στον αμπελώνα. Στο τιμόνι τώρα είναι η τέταρτη γενιά, οι δύο υιοί του Μανώλη. Ο Θοδωρής, που σπούδασε οινολογία στο ΤΕΙ Αθηνών και ο Σάββας που είναι απόφοιτος Οικονομικών του Πανεπιστημίου Πειραιά, αναλαμβάνουν να εξελίξουν το οινοποιείο ακόμα περισσότερο με την διακριτική παρουσία του πατέρα τους. Τα κρασιά του οινοποιείου κυκλοφορούν ευρέως σε όλη την χώρα, ενώ ένα σημαντικό μέρος της παραγωγής εξάγεται.

Πάρος κρασιά μονεμβασιά μανδηλαριά

Το οινοποιείο είναι όμορφο και ‘ταιριάζει΄ με την Κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική. Στο εσωτερικό του υπάρχουν μουσειακά εκθέματα, όπως παλιά αντικείμενα αμπελουργίας, παλιά μηχανήματα οινοποίησης αλλά και παλιές τσιμεντένιες δεξαμενές που έχουν διαμορφωθεί σε υπόγειες κάβες. Διαθέτει αίθουσες γευσιγνωσίας όπου μπορείτε να δοκιμάσετε τα κρασιά σε τιμές από 10 έως 20 € ανάλογα με τον αριθμό των κρασιών που θα επιλέξετε, αλλά και χώρο όπου μπορεί να απολαύσει κάποιος το κρασί του παρέα με αλλαντικά, τυριά, παξιμαδάκια με ντομάτα και ξινομυζήθρα, πίτες, μελιτζανοσαλάτα, ταραμοσαλάτα και άλλα νοστιμότατα μεζεδάκια. Τους καλοκαιρινούς μήνες το οινοποιείο είναι ανοιχτό μέχρι αργά το απόγευμα.

οινοτουρισμός στην Πάρο

Προγραμματίσατε μπανάκι στις Κολυμπύθρες ή στην Λάγγερι? Βάλτε στο πρόγραμμα λοιπόν και ένα ποτηράκι κρασί μετά! Όσοι μένετε στην Νάουσα μπορείτε να το κάνετε και στέκι! Έχετε στο τραπέζι σας γούνες (κολιοί που στεγνώνουν στον ήλιο), χταποδάκια, πίτες, ξεροτήγανα, ρεβίθια, χωριάτικη με ξινομυζήθρα και πολλά ακόμα ‘καλούδια’ για τα οποία φημίζεται το νησί? Συνόδευσε τα με κρασί! Παριανό (μιλάμε πάντα για εμφιαλωμένο) κρασί θα βρείτε και σε πολλά εστιατόρια του νησιού. Από αυτά αξίζει τουλάχιστον μία επίσκεψη στο Barbarossa, δίπλα στο εκκλησάκι του Άη Νικόλα, στην Μαντζουράνα ή στο Mediterraneo.

Αν και σας συστήνουμε να δοκιμάσετε-απολαύσετε όλα τα κρασιά του οινοποιείου και να επιλέξετε αυτά που σας αρέσουν περισσότερο, θα σας πούμε αυτά που ξεχωρίσαμε εμείς: Το ΠΟΠ Πάρος λευκό, είναι κρασί που δηλώνει αμέσως την καταγωγή του και ακόμα και αν δεν είσαι στο νησί καταφέρνει να σε ταξιδεύει εκεί, με τον ζουμερό φρουτένιο χαρακτήρα, την διακριτική ορυκτότητα αλλά και την ζωηρή του οξύτητα. Για το Κτήμα Μωραΐτη ροζέ σας έχουμε ξαναγράψει καθώς το ξεχωρίσαμε για δύο συνεχόμενες χρονιές στο Drink Pink, ανάμεσα σε πολλά ακόμα κρασιά από όλη την χώρα. Το Πάρος ερυθρό με τα μαύρα φρούτα και τα βότανα, τις μαλακές τανίνες και την πολύ καλή σχέση τιμή αλλά και το πολύπλοκο Paros Reserve, που έχει την δυνατότητα να παλαιώνει και να εξελίσσεται όμορφα στον χρόνο. Για την ακρίβεια, δοκιμάσαμε ένα Paros Reserve από την χρονιά του 1995 και ήταν εντυπωσιακά ‘ζωντανό’ με αρκετό φρούτο που θύμιζε βύσσινο, γήινα στοιχεία αλλά και πολύ καλή δομή στο στόμα για ένα κρασί 22 ετών. Για το τέλος και ένα γλυκό, το Paros Malvasia 4Y από 100% Μονεμβασιά, για την ισορροπημένη γλύκα αλλά και τα υπέροχα αποξηραμένα φρούτα που συνδυάζονται με νότες μελιού και καραμέλας.

οινοτουρισμός στην Πάρο μονεμβασιά μανδηλαριά

Κλείνοντας να πούμε ότι εκτός από το οινοποιείο Μωραίτη, υπάρχει και ο Συνεταιρισμός του νησιού, του οποίου το οινοποιείο δεν είναι επισκέψιμο και το οινοποιείο του Γιώργου Μωραίτη, που μπορείτε να το επισκεφθείτε και αυτό.